Goðasteinn - 01.03.1969, Síða 54

kvöddu þau með trega, cr þau fluttu héðan, því þá var ljóst, að
prestur sæti ckki um langan aldur í Langholtssókn.
1880 gerðist það, að samþykkt var með lögum, að Langholtssókn
yrði lögð undir Þykkvabæjarklaustur, cn þctta mætti slíkri andúð
hér í Meðallandi, að eftir ráðleggingum umboðsmanns voru lögin
felld úr gildi 1884, en Langholtskirkju lagðar til sem uppbót 300 kr.
á ári.
1897 voru enn samþykkt lög, sem snertu Meðallendinga. Þau
voru um, að umsjón og fjárhald nokkurra landssjóðskirkna skuli
fengið hlutaðeigandi söfnuðum í hendur, þ. á. m. var Langholts-
kirkja. Þetta mál var hér mikið rætt og sjálfsagt af hita, því lög-
mæti fundar um málið var véfengt, en 5. október 1899 neit-
uðu sóknarbændur algjörlega að taka við fjárhaldi og umsjá kirkj-
unnar, og við það sat, þar til árið 1932 á safnaðarfundi 11. des-
ember, að söfnuðurinn samþykkti að taka að sér kirkjuna með
hljóðfæri og ofni, auk 5000 króna til viðhalds. 1899 var efnahagur
bænda hér slíkur, að þeim hefur ekki þótt árennilegt að bæta kirkj-
unni á sig, enda varð um þetta leyti að gjöra gagngerðar endur-
bætur á henni. En þetta ár skrifaði hreppstjórinn, Ingimundur Ei-
ríksson á Rofabæ, amtsyfirvöldunum, og biður þau um fjárhags-
aðstoð handa nokkrum bændum í sókninni, því ekki sé trygging
fyrir, að þeir hafi nægan mat handa sér og fólki sínu.
Fólki hafði fækkað ár frá ári um 30 ára skeið. 1867 voru sóknar-
börnin 453 en býlin 67. En árið 1900 voru þau 264, en býlin 36, auk
tveggja húsmanna. Mörg býli höfðu farið í eyði vegna sandágangs
og bændur orðið að flýja sveitina. Vinir sáu á bak vinum sínum
í austur og vestur til fjarlægra sveita og fréttu af góðri afkomu
þeirra. í lofti voru því ýmsar breytingar.
Séra Bjarni Einarsson á Mýrum vann að því að sameina sókn-
irnar í Meðallandi og Álftaveri. Ljóst var, að prestur fengist ekki
til setu í Meðallandinu. Síðla sumars, þegar séra Gísli Jónsson
flutti frá Langholti, eða 5. ágúst 1900, samþykktu Meðallendingar
samciningu sóknanna, en með því skilyrði að presturinn sæti í
Meðallandinu. Álftveringar samþykktu sameininguna 12. s. m., en
vitanlega með því skilyrði, að presturinn sæti í Verinu. Séra Bjarni
á Mýrum var mótfallinn því, að presturinn sæti í Meðallandinu,
52
Goðasteinn