Goðasteinn - 01.03.1969, Blaðsíða 89

feðga, húsbændur sína. En þrátt fyrir vakandi auga og stranga
vörzlu Péturs, var ekki örgrannt um, að einhverjum strákum í
sveitinni hefði tekizt að setja í lax og ná á land, án þess að eftir
væri tekið. Auðvitað vissi enginn fyrir víst, hvað var satt eða
logið í sögum þessum, er gengu manna á meðal til skemmtunar í
sveitinni, þegar ekki var annað til að segja í fréttum.
Svo kom nýi mjólkurbílstjórinn til sögunnar og eftir það þóttust
menn vissir um að einokun Hansensfeðga á Langá væri ekki svo
algjör sem áður. Sigurður mjóikurbílstjóri var að norðan, búfræð-
ingur að mennt, knálegur piltur, sterkur og liðugur, lagtækur og
ráðagóður, kvennagull hið mesta og söng undir stýri. Hann var
fæddur veiðimaður og átti ágæta stöng, sem hann notaði gjarna,
þegar tækifæri gafst.
Það var komið fram í ágúst og tekið að bregða birtu á kvöldin.
Ýmsir höfðu orð á því, að nýi mjólkurbílstjórinn væri stundum
óeðlilega lengi við ána, en þangað brá hann sér oft eftir vinnu
til að þvo farartækið, því að hann var mikill hirðumaður. Nokkr-
um sinnum hafði hann séð Pétur veiðivörð tilsýndar með ánni, en
ekki hafði fundum þeirra borið saman. Sigurður bílstjóri átti
marga ánægjustund við ána og þeir voru orðnir þó nokkrir laxarnir,
sem hann hafði veitt þar á stöngina góðu, án þess að margir vissu
um. Var hann harla glaður yfir, því að hann var frjálslyndur og
þoldi illa einokun fárra manna á svo gjöfulu vatnsfalli.
Svo var það kyrrlátt ágústkvöld, að freistingin sótti á Sigurð,
þar sem hann að afloknum vinnudegi var að þvo bílinn við
ána. Hann gekk í hægðum sínum upp að Brúarhyl, setti saman
stöngina undir brúnni, þar scm lítið bar á, og hóf að veiða. Allt
var kyrrt og hljótt, varla kvak frá fugli í móunum í kring og hvergi
mannaferð að sjá. Hann uggði ekki að sér, enda náði veiðigleðin
brátt tökum á honum. Laxinn var við og á skammri stundu fékk
hann tvo dávæna fiska. Hann kastaði enn á ný nokkrum sinnum.
Kannski var ekki meira að hafa í þctta skiptið. Jú, bíddu við, taut-
aði hann. Enn var komið á hjá honum. Stærðar lax dró út lín-
una með ofsahraða, svo að söng í hjólinu og stöngin titraði öll. En
brátt róaðist þessi mikli fiskur og Sigurður tók að þreyta hann
með varúð og lagni.
Goðasteinn
87