Goðasteinn - 01.03.1969, Side 81

Guðjón Þorsteinsson
frá Berustöðum:
Minningar
Framh. frá síðasta hefti
Við fórum á hestbak um helgar, að Hofi og einnig í Bæjar-
staðaskóg. Þar eru mjög falleg tré, há og beinvaxin. Það var komið
fram í ágústmánuð, og nú átti að fara í aðalútreiðartúrinn, ferð-
inni heitið austur í Ingólfshöfða. Við vorum níu, sem vorum búin
að leggja á hestana. Stakk þá einn bræðranna upp á því, að ég
færi á bak fola, sem var lítt taminn og ódæll í tamningu. Gerðist
það þá, að ég datt af baki og kom illa niður. Finn ég, að ég er
eitthvað meiddur cn get þó komizt inn í bæ, en er ekki ferðafær,
og er þar með búinn sá útreiðartúr; enginn vildi fara, af því að ég
slitna úr lestinni. Ég lá í hálfan mánuð og gekk illa að batna. Eng-
inn var læknir á staðnum, og ekki var hugsað neitt um að ná í
hann. Það kom í ljós, þegar frá leið, að ég hafði lífbeinsbrotnað.
Var ég lengi að verða góður eftir þessa byltu. Ég átti vont með
að vinna og fór þess vegna að hugsa um að fara að Rauðalæk, þeg-
ar komið var fram í miðjan september. Varð ég að fara á hestum
að Klaustri, og ef ég hefði vitað þá, að ég væri lífbeinsbrotinn,
hefði það ckki verið talið áhættulaust. Ég átti vont með að sitja
á hestinum, en af því að það var farið hægt og hesturinn þægi-
legur, þá heppnaðist þetta.
Goðasteinn
79