Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 83

Goðasteinn - 01.09.1969, Síða 83
sömum foreldrum. Sagði hann mér, að sér fyndist bernska sín hafa mcst verið bjart sólskin. Segja má, að honum hafi í einu vctfangi verið svipt frá bernsku til vanda og ábyrgðar fullorðins- ára, cr hann þrettán ára að aldri missti móður sína og ungan bróður á sama degi og föður sinn tæpum tveimur árunt síðar. Þaðan af varð hann cinn að ráða fram úr vandamálunt æsku og uppvaxtar. Jón giftist 1906 Jónínu Sigurðardóttur frá Hagakoti í Holtum, cn skömm varð samvera þeirra. Dó Jónína 1912. Tvcimur árum síðar giftist Jón Steinunni Loftsdóttur frá Stúfholti, og bjuggu þau allan sinn búskap á Lækjarbotnum við barnalán og mannhylli. Steinunn dó 1958. Jón byrjaði búskap fátækur að fé en ríkur aö tápi og góðum vilja. Hann barðist sigursælli baráttu til þess að verða meir cn bjargálna bóndi, sem sá mönnum og málleysingjum vel borgið og rækti vel allar skyldur við sveit og þjóðfélag. Vinum sínum var hann heill og hollráður, sleit aldrei tryggð, sem tekin var í garð góðra manna. Mcð fögnuði rækti hann hið forna boðorð um skyldurnar við gest og gangandi. Fræðari var hann meiri en flestir aðrir í bændastétt, ríkur að þckkingu á liðinni tíð og alltaf búinn þess að láta 'hana öðrum í té, er þrá höfðu til að hlusta og nema. Þcssi vinur minn stóð ckki óstuddur í lífsins hörðu baráttu. Hann átti að fagna ást og dug tveggja góðra kvenna og ágætra barna. Hann þekkti sorgina ekki síður en gleðina, en sorgin bug- aði hann ekki, og hann gekk óskelfdur móti örlögum sínum. Leiðir okkar Jóns á Lækjarbotnum lágu þá fyrst saman, cr hann var orðinn gamall maður. Milli okkar skildu mörg ár og mjög ólík lífsreynsla. Eigi að síður eignaðist ég í honum cinn minn bezta vin. Ég naut þeirrar ánægju að fá hann sem gest á heimili mitt, og þar hafa kornið fáir betri cn hinn lífsglaði, fjöl- vitri maður. Fáa gat skemmtilegri í samræðu. Þar var af nógu efni að taka í nútíð og fortíð. Jón fylgdist vel með öllu, sem gerðist í samtíð hans, og átti sínar ákveðnu skoðanir, mótaðar af hans eigin glöggskyggna mati. Miklu meir féll þó ræða okkar í farveg fornra þjóðhátta, og til Jóns sótti ég mörg fræði varðandi líf liðinna kynslóða í Land- Goðasteinn 81
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.