Úrval - 01.02.1979, Page 29

Úrval - 01.02.1979, Page 29
EINSKONAR ÞYNGDARLEYSl 27 nokkurrar orkugjafar. Þetta er nokkuð, sem aldrei hefur tekist að framkalla áður. Sú hugmýnd, að nota frjálsa orku óumbreytanlegs seguls I því skyni að framkalla frjálst uppihald hluta, hefur lengi vakið áhuga vísinda- manna. Þrátt fyrir það sannaði breski eðlisfræðingurinn S. Earnshaw fyrir um 150 ámm þá kenningu, að engin samverkun óumbreytanlegra segla getur, hversu flókin sem hún er, skapað svið þar sem hlutir, búnir til úr efni sem tekur segulmögnun, geta svifið frjálsir. Það var ekki fyrr en eftir 1950, að vísindamönnum tókst með ýmis konar bellibrögðum að láta þunnar agnir, fáein milligrömm að þyngd, hanga í lausu lofti. En það var þó ekki svar við spurningunni. Svarið fékkst þegar sovéskir vís- indamenn fundu upp mjög einfalt tæki, myndað af föstum seglum og blýskífu. En hvað er þá orðið um Earnshawkenninguan ? Hún heldur sínu gildi. Vísinda- mennirnir reyndu ekki að hnekkja henni. I stað þess sniðgengu þeir hana, ef svo má að orði komast. Vísindamenn þekkja vel leyndar- dóm segulsviðs. Það er unnt að fast- setja með mikilli nákvæmni hvar það muni upphefja þyngd hlutar. En hlut í slíkri stöðu mun óhjákvæmilega „reka” að eða frá seglinum. Hvers vegna? Til viðbótar segulmagninu og þyngdarkraftinum verður hluturinn fyrir áhrifum ýmiskonar tmflana, sem leitast við að setja hann úr jafnvægi. Ef hann hreyfist svo mikið sem um einn biljónasta úr millimetra úr stað tekur einhver þessara krafta að verka sterkar á hann en hinir. Hluturinn mun annaðhvort detta eða loða við segulinn og sérhver upphenging innan sviðs óumbreytanlegs seguls mun verða óömgg. í leit að leiðum til þess að forðast þetta ákváðu vísindamennirnir að nota andsegulmagnað efni, sem öfugt við segulmögnuðu efni, sem laðast að seglinum, hrindist frá honum. Og hllfar, sem búnar em til úr andsegulmögnuðu efni, endur- varpa í óeginlegri merkingu talað, segulmagnskraftinum. Hin að því er virðist þyngdarlausa málmskífa hangir milli disklaga hlífa, sem búnar em til úr þesskonar efni (pyrolytic graphite). Að öllu óbreyttu gæti þessi skífa hangið þarna til eilífðar. Sérfræðingar hafa reiknað út, að sé segullinn nægilega sterkur, gæti þessi aðferð jafnvel dugað til þess að halda járn- braut á lofti. Vísindamennirnir hafa áhuga á raunhæfari málum, svo sem að smíða hárnákvæma vog með hjálp þessarar uppgötvunar, sem gæti vegið hluti með slíkri nákvæmni að ekki skakkaði meim en einum miljónasta úr grammi. Eða að búa til fullkomlega núningslausar segulmagnslegur. ★
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.