Jólapósturinn - 01.12.1948, Qupperneq 23

~k 'k
JÓLAPÓSTURINN
ir 'k 'k
segja, skipshöfnin, frá hinum lægsta til
hins æðsta, ættu að mæta uppi á þilfari
og syngja jólasálma og dansa í kring-
um jólatré fyrir farþegana. Það er að
vísu alltaf unaðslegt, að sjá jólatré og
ganga, í kringum það og sjá brosið á
vörum barnanna, gefa gjafir og fá gjaf-
ir, en að gera það sem skemmtiatriði,
þótt í góðri meiningu sé gert, — það
er öðru vísi.
O, skítt, hugsuðum við allir. Við erum
allir að heiman, við erum hér í hita-
beltinu, þúsundir kílómetra frá heimil-
um okkar. Við höfum enga skemmtun
hvort eð er, — hví ekki að vera með ?
Á afturþilfarinu hafði verið komið upp
einskonar jólatré, með allskonar glysi,
eins og vera ber. Farþegarnir sátu í
stólum umhverfis. — Og svo kom jóla-
nóttin. Þá komu upp á þilfar allir þeir,
sem farþegarnir vissu ekki að væru til,
allir, sem ekki voru á vakt, sem kallað
er, komu þarna upp. Við gengum í kring-
um jólatréð, stýrimenn, brytarnir, há-
setar, vélameistarar, vélamenn, þjónar,
uppþvottastrákarnir, þvottahússtúlk-
urnar, ljósmyndararnir, rakarinn, — all-
ir voru mættir. Svo var sungið. Menn
gleymdu því, að þarna voru áhorfend-
ur, menn hurfu í huganum hver heim
til sín. Sumir til Bergen eða Osló, Þránd-
heims eða Narvíkur, eða þá til Sviss, —
nokkrir þjónanna voru þaðan, — Eng-
lands eða Frakklands, eða Reykjavík-
ur. Og hver söng með sínu nefi. Þetta
var í sjálfu sér hálfgerður ,,cirkus“, —
en samt, — nú voru jólin, menn voru
sáttir við guð og menn og héldu jólin
hátíðleg eftir því, sem föng voru á.
Sumir sungu „Glade jul“, aðrir sungu
„Stille Nacht“ og enn annar söng
„Heims um ból“. Þetta var mér ógleym-
anleg stund, þarna á þilfarinu á „Stella
Polaris“, jólin 1936, í hitabeltinu. Þarna
voru menn af ólíkum þjóðum, ólíkum
skoðunum, ólíku skapferli. En allir vor-
um við bræður og vinir þessa jólanótt.
Svo var farið að útbýta jólagjöfum.
Norðmenn leggja mikið kapp á að gefa
sjómönnum, beztu sonum sínum, gjafir,
einhverjar gjafir, sem eru staddir f jarri
heimalandinu. Þeir vilja láta þá finna,
að þeim sé ekki gleymt, þótt þeir séu
þúsundir kílómetra í burtu. Kvenfélög
ýmiskonar hafa forgöngu í þessu, auk
ýmissa annarra stofnana, og þegar skip
leggur úr höfn í Noregi, sem vitað er
að komi ekki heim um jólin, eru sendir
bögglar um borð handa hverjum manni.
Böggíar þessir eru kyrfilega geymdir
til aðfangadags, eða á jólanóttina. En þá
er þeim útbýtt, og þeir v^rða ávallt til
þess að gleðja sjómennina, hvort sem
þeir hafa not af hlutnum, sem þeim er
gefinn, eða ekki. Það er aukaatriði. Bara
að þeir finni, að þeim er ekki gleyrnt,
mönnunum, sem færa björg í bú, fjarri
heimalandinu.
Afhending þessara gjafa fer fraln
með sérstökum hætti. Ýmislegt er gert
Gleðileg jól! Gleðileg jól!
Slippfélagið h.í. Sjóklæðagerð íslaads.
21