Jólapósturinn - 01.12.1948, Qupperneq 26

i i i
JÓLAPÓSTURINN
~k 'k k
kvöld. Ekki man ég samt til, að ég
kynni neitt að meta sönglist gamla
mannsins, enda var ég fjarska lítil,
þegar þetta var.
Alltaf var spilað mikið heima hjá for-
eldrum mínum um jólin, en það voru
alltaf spil sem við börnin gátum tekið
þátt í, svo sem púkk, hálf tólf og önn-
ur spil af slíkri tegund. Heima hjá
mér var til púkkbretti og var það notað
til þess, að ekki þyrfti að kríta á borð-
in. Á því voru mannspilin og púkkið
sjálft var í miðjunni. Okkar púkkbretti
var ágætt, en samt jafnaðist það ekki
við púkkbrettið hennar ömmu, því að
það lék á ás og var hægt að snúa því
allan hringinn og þegar maður átti að
,,klæða“ eitthvert spil, þá var ekki
annað, en snúa brettinu að sér. Þetta
þótti mér sniðugt.
Mamma bakaði alltaf piparhnetur
fyrir jólin, eins og gert er í Danmörku
og voru þær hafðar til að spila upp á.
En þær vildu stundum verða ódrjúgar,
því að þær voru óspart lagðar sér til
munns, meðan verið var að spila. Mis-
dyggðug voru börnin með þetta og er
óhætt að segja að ekki var ég barn-
anna bezt. Hálfgerð skömm þótti mér
að þurfa að koma til mömmu og biðja
um meira, en það kom víst oft fyrir,
þó að ekki væri því að kenna að ég tap-
aði miklu. Sumir höfðu kvarnir til að
spila um og þær voru ágætar, því að
enginn gat borðað þær og hafa því orð-
ið drýgri í meðförum, en okkur þótti
minnst varið í að spila um þær, því að
við vorum vön hinu. Oftast var spilað
á hverju kvöldi um jólin, nema ef pabbi
og mamma voru boðin út, en það var
ekki ýkja oft. Amma hafði alltaf jóla-
boð á gamlárskvöld og fórum við þá
þangað út. Þar var líka spilað langt
fram á nótt. Heldur þótti mér það skarð
í jólagleðina, þegar verið var að reka
okkur í rúmið og bað ég mömmu þá
einu sinni að lofa mér að vaka alla
nóttina og sagði hún að ég mætti það
gjarnan. En aldrei hef ég verið syfjaðri,
en það kvöld og er mér óhætt að segja,
að ég hafi sofnað í fyrra lagi. Mamma
vissi hvað hún söng.
Eftir að amma hætti að búa, hafði
Kristjana móðursystir mín sama sið og
amma, að hafa boð á gamlaárskvöld.
Maður hennar, Halldór Jónsson, var
ákaflega barngóður og þar að auki
kátur og fjörugur og held ég að okkur
öllum krökkunum hafi þótt mest gaman
að spila við hann. Pabbi og mamma
spiluðu alltaf við okkur hvað lengi, sem
við héldum út og þó var ennþá meira
gaman að spila við Halldór. Undirbún-
ingur undir jólin var engu minni þá, en
hann er nú. Þá var oftast fengin sauma-
kona heim til okkar og kom hún oft
hálfum mánuði fyrir jól og var þangað
til á aðfangadaginn. Þá voru saumuð
föt á alla krakkana, svo að þetta var
Gleðileg jól! Gleðileg jól!
Heildverzlunin Edda h.f. Johan Rönning h.f.
24
4
V