Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.2016, Blaðsíða 27

Ældi lif ur og lungum
„Mamma varð alveg óð og segir að ég fari
ekki neitt og þetta væri bara frekja í Aldísi frænku
að gera þetta svona, að ráða fimmtán ára stelpu
í vist langt í burtu. Pabbi skipti sér aldrei af
svona málum en ég segi þá við mömmu að ég
komi bara aftur ef mér líki ekki hjá þeim vistin
og svo má maður ekki svíkja loforð sem hafa
verið gefin segi ég. Alveg sama, segir mamma
en hún hafði ekkert leyfi til að ráða þig. Ég var
sammála mömmu um að þetta væri mikil frekja
og að ekki hefði verið talað neitt við mig um
það en þar við sat og ég var ráðin til vors 1950.
Ég fer svo með strandferðaskipi til Reykjavíkur
og ég var svo sjóveik á leiðinni að ég ældi
lifur og lungum," segir Aldís er hún rifjar upp
tildrögin að hún kom á Hellissand í október 1949.
Hélt að ég væri komin á tunglið
Hún fór með flugvél vestur og flugleiðin var framan undir Jökli og
henni fannst skrítið að sjá landslagið. „Ég hélt að ég væri komin á
tunglið er ég flaug yfir Nesið, allt í hrauni, allskonar gígar og hólar
og svo að sjálfsögðu Snæfellsjökullinn sjálfur. Ég var nú aðeins búin
að lesa mig til en það var gaman en samt ótrúlegt að upplifa þetta
en svona landslag hafði maður ekki séð fyrir austan. Það voru fáir
farþegar með vélinni og við lentum á Gufuskálavelli. Sigmundur tók
á móti mér á vellinum en það kom í Ijós seinna að hann vildi ekki
fá mig alveg strax vestur því þau hjónin þurftu að fara suður til að
erinda eitthvað. Hann náði bara aldrei í mig í síma til að láta mig
vita um það. Þau hjónin fara svo til Reyjavíkur eftir nokkra daga og
á meðan var mér komið fyrir úti í Rifi hjá þeim miklu sómahjónum
Halldóru og Friðþjófi í eina viku en kaupfélagsstjórahjónin vildu
ekki skilja mig eftir eina. Þá kynnist ég Ester dóttur þeirra hjóna en
hún var ári eldri en ég, þá nýorðin 16 ára. Þá voru öll börn þeirra
hjóna heima, Sævar var tveimur árum yngri en ég og Kristinn sjö
árum yngri og svo Svanheiður en hún var fædd 1939. Einnig voru
foreldrar Friðþjófs á heimilinu en Rifsbærinn vartvær hæðir. Ég skal
segja þér að ég hef aldrei kynnst eins góðu fólki og Friðþjófi og
Halldóru og börnum þeirra. Alltaf gott viðmót
og elskulegheit alla tíð. Við Ester urðum upp frá
þessu miklar vinkonur og oft gisti ég hjá henni
á helgum."
Kunni að sjóða kartöflur
„Jæja, svo koma Sigmundur og Sigríður úr
bænum og vinna mín hefst hjá þeim. Þau voru
orðin frekarfullorðin bæði tvö og ágætisfólk en
voru ekki góð til heilsunnar. Mér líkaði vel og
vinna mín var að þrífa og taka til. Þau áttu engin
börn en tóku að sér stúlku sem hét María og
var átta ára er ég kom á heimilið. Þau bjuggu
í kaupfélagshúsinu sem var á tveimur hæðum
og húsið leit vel út. í íbúðinni voru tvö herbergi
og sváfum við í öðru herbeginu ég og María.
Það voru tvær stofur, baðherbergi, eldhús og
svo var kontorinn sem kallaður var. Þá var einnig
salur á hæðinni sem var kallaður stúkusalur. Sigríður vann ekki úti
að minnsta kosti á þessum árum. Þetta gekk allt vel og einu sinni
tók ég meðal annars að mér að gera matinn fyrir Sigmund í nokkra
daga en konan hans fór til Arngríms læknis í Ólafsvík . Blessunin
hún mamma mín var ekki búin að kenna mér neitt í matreiðslu
en ég kunni þó að sjóða kartöflur. Já, það var talsverður munur
á Hellissandi og Norðfirði á þessum árum. Á Hellissandi voru t.d.
Ijósin slökkt kl. 12 á miðnætti. Húsin fyrir austan voru stærri og þar
voru fleiri götur. Bátar á Hellissandi voru minni sem og höfnin líka
enda var miklu fleira fólk fyrir austan. Að sjálfsögðu voru líka lítil
hús á Norðfirði eins og á Hellissandi en það var svo mikil rómantík
í þessu öllu hérna að mér fannst. Helstu fyrirtækin hér á staðnum
að ég man voru þá Hraðfrystihús Hellissands og svo Kaupfélagið
og Bensabúð."
Rómantíkin tekur í taumana
Um veturinn 1950 tók svo rómantíkin í taumana sem Aldís minntist
á en þá kynntust hún og Aðalsteinn Elías Jónsson en hann var frá
Hellissandi. Aðalsteinn var fæddur 27. september 1928 og sonur
hjónanna JónsOddssonarogSólveigarAndrésdótturen þaubjuggu
Aldís og Aðalsteinn með barnahópin sinn. Myndin er tekin á Gufuskálum á jólunum 1967. F.v. Dís, Þór, Svanur, Ásdís, Stefán, Heiðbrá, Sólveig, Rut og svo Aðalsteinn. Myndina tók Þórður Markússon.
25