Lögfræðingur - 01.01.1898, Síða 48
48
Páll Briem.
hvort af asettu ráði eða með því að brjóta á móti lögum
eða varúðarreglum yfirvaldanna, þá varðar það hegningu
eptir hegningarlögunum, eins og áður er sagt bls. 29—30.
En ef menn brjóla sóttvarnarlögin 1896, án þess að
valda sjúkdómi, þá varðar brotið fangelsi eða sektum;
hegningin fyrir brot gegn sóttvarnarlögunum 1896 er því
talsvert strangari heldur en fyrir brot gegn sóttvarnarlög-
unum 1875 og 1879, og er að þessu leyti ósamræmi milli
laganna.
I lögunum 1896 er ekki sagt, hvert sektirnar skuli
renna. f>egar svo er ástatt, er venja fyrir því, að sekt-
irnar renni í þann sjóð, er kostnaðurinn er greiddur úr.
En nú er í lögunum ákveðið svo, að kostnaðurinn við
sóttvarnirnar skuli að nokkru leyti greiddur úr sýslu- eða
bæjarsjóði og að nokkru leyti úr iandssjóði, og því gat
verið vafi á, í hvern sjóðanna sektirnar ættu að renna.
Úr þessum vafa hefur landshöfðingi skorið þannig, að sekt-
irnar skuli greiddar í landssjóð l). Með mál, er rísa út
af brotum gegn sóttvarnarlögunum 1896, skal farið með
sem almenn lögreglumál.
IV.
Niðurlag.
í sambandi við löggjöfina um sóttvarnir, er mikils-
vert að kynna sjer mannfjölgun og manndauða á Islandi,
svo og hversu margir deyja á hverju ári af hverju þúsundi
eða hverjum tíu þúsundum. Ennfremur er mikilsvert að
gjöra sjer einhverja hugmynd um, hverjar landfarsóttir
hafa geisað hjer á landi. Einnig er mikilsvert að sjá, á
1) Lhbr. 19. maí 1897 í Slj. tíð. 1897. B. bls. 97.