Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1911, Blaðsíða 4

Skírnir - 01.01.1911, Blaðsíða 4
4 Leo Tolstoj. myrkviðirnir miklir og hrikalegir, breiðar elfur og tignar- legar, en um fram alt hinar víðáttumiklu, alvöruþrungnu heiðlendisfiatneskjur, þar sem eilif þögnin grúfir. Eru þær alkunnar af lýsingum rússneskra rithöfunda, og fá þeim manni aldrei úr minni liðið, er eitt sinn hefir lifi unað í skauti þeirra. Þjóð sú, er byggir land þetta hið mikla, er runnin saman úr ýmsum þjóðflokkum: Slöfum, Tartör- um, Tyrkjum, Mongólum og vestrænum þjóðum. Þjóð- blendingur þessi er því nokkurskonar sambræðsla af aust- rænum og vestrænum kynstofni og ber þess ljósar menjar bæði í útliti og eðlisháttum, þótt austrænna áhrifa gæti óefað miklu meir. Rússar eru að eðlisfari hneigðir til hugsjóna og draum- óra, og í sálarlífi þeirra kennir jafnaðarlega alvöru- og þunglyndisundiröldu, sem sumpart er af austrænum upp- runa og sumpart sprottin af eðli og áhrifum landsins sjálfs, sem áður er á vikið. List þeirra, einkum í byggingum, er nær eingöngu af austrænum uppruna, fjölbreytt að litskrúði og fáránleg að sniði. Þá er þjóðskipulag þeirra með öllu austrænt að uppruna. Fer þar saman algert einveldi og ítarleg sjálfstjórn í hrepps- og sveitarmálum, sem oss vest- rænum mönnum þykir næsta fráleitt, þótt viðgengist hafi þar í landi öldum saman. Yfir alt þetta er eins og steypt sé hjúp af vestrænni menning, er Pétur mikli varð fyrstur til að leiða í lög með þjóðinni. Flestir velmegandi menn þar í landi lesa, tala og rita fullum fetum stórmálin vest- rænu, og er næmi þeirra, skilningi og tungutaki við brugð- ið, enda mega Rússar að flestu heita stórvel gefin þjóð og afarglöggir á háttalag og siðu vestrænnar heimsmenning- ar í ytra skilningi. En undir niðri vakir jafnan austræna eðlið. Er það algengt máltæki hjá Frökkum, er yfirleitt þykja glöggskygnir á þjóðareinkenni sem margt annað, að eigi þurfi annað en að skafa Rússann til að koma niður á Tartarann.1 Hvergi nýtur þó austræna eðlið sín betur hjá Rússum en i trúarlífi þeirra, því jafnframt því að þeir eru hug- *) Grattez le Kasse, vous trouverez le Tartare.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.