Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1911, Blaðsíða 10

Skírnir - 01.01.1911, Blaðsíða 10
10 Leo Toktoj. ert til, enda hafði hann miklu af að miðla. En ánægju- hnossið fekk hann eigi höndlað þrátt fyrir alt, að því er hann sjálfur segir. Á þessum áratugi (1865—69) reit hann hina miklu sögu sína »Stríð og frið«, og á áratuginum næsta (1874—77) söguna »önnu Karenin«, hið frægasta skáldrit sitt. En þótt rit þetta megi óhikað telja til fyrra timabilsins í lífi hans, er samt margt í milli, og vottar hér ótvírætt fyrir þeim alvöruþunga, því dapra hugar- stríði og þeim sálarbyltingum, sem nú er í aðsigi. »Anna Karenin« er saga um hjúskapareiðrof, ástir í meinum og hjónaskilnað. En gagnólík er hún flestum samkynja sögum, er ritaðar hafa verið aftur og aftur með Frökkum og öðrum þjóðum, — miklum mun stórvægi- legri, áhrifameiri og um leið listfengari í bezta skilningi. örlagavefurinn er rakinn af hinni mestu snild, og í nið- urlagi sögunnar er eins og upp sé kveðinn alvöruþrung- inn, óumflýjanlegur skapadómur. Anna Karenin er gift manni, sem talsvert er eldri en hún. Hann er vandaður maður í alla staði, en þur á manninn og fremur óástúðlegur. Hann var vel metinn maður og í góðri stöðu og hafði hún gifst honum fyrir 8 árum, er sagan hefst, án þess að elska hann í raun og veru. Er þó eigi annars getið, en að samfarir þeirra væri góðar, og jafnan hefir hún haldið trúnað sinn við hann, enda er hún vönduð kona og vel upp alin. Þau eiga einn son barna, 7 ára. gamlan, er hún ann mjög heitt. Nú verður loks maður á vegi hennar, Vronski að nafni, ungur að aldri og glæsimenni. Vaknar brátt sam- eiginleg tilhneiging hjá þeim, en hún streitist lengi vel á móti. Fer þó svo að lokum, að ástir takast með þeim. Lýsir höfundurinn af mikilli snild áhrifum ástarinnar á hvort þeirra um sig. Vronski er í upphafi léttúðugur og kærulaus og gerir sér enga grein fyrir afleiðingunum, en smám saman vaknar alt það sem gott er og göfugt í eðli hans fyrir áhrifum ástarinnar og sambúðarinnar við hana, og ^ar kemur að lokum, að hann er fús til að leggja alt í sölurnar fyrir hana. Aftur á móti rýrir ástin manngildi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.