Morgunblaðið - 12.12.2006, Qupperneq 20
20 ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
LANDIÐ
SUÐURNES
Eftir Helga Bjarnason
helgi@mbl.is
Keflavík | Tólf til þrettán hundruð
manns voru í Íþróttahúsinu við
Sunnubraut í Keflavík um helgina
þegar fram fór jólasýning fim-
leikadeildar Keflavíkur. Sýningin
stækkar ár frá ári og nú voru sleg-
in öll met, bæði í fjölda þátttak-
enda og gesta, og sýningin var
glæsilegri en nokkru sinni fyrr.
Iðkendur á aldrinum frá fimm til
sextán ára tóku þátt í jólasýningu
fimleikadeildar Keflavíkur, alls
hátt í 300 manns, að sögn Evu
Bjargar Sveinsdóttur, formanns
deildarinnar. Að verkefninu vinna
auk þess tæplega 30 þjálfarar og
stjórnarfólk í deildinni.
Æfingar við jólasögu
Jólasýningin er einn af hápunkt-
um starfsársins hjá fimleikafólk-
inu. „Þetta er glæsilegur endir á
árinu,“ segir Eva. Krakkarnir æfa
í mánuð fyrir sýninguna. Fyrst er
undirbúningurinn tekinn inn í al-
mennar æfingar og síðasta vikan
fer alveg í undirbúning.
Sýningarnar eru misjafnar milli
ára enda er ný verkefnisstjórn
skipuð á hverju ári. Að þessu sinni
önnuðust Hildur María og Bryndís
Jóna Magnúsdóttir sýninguna og
meginþema hennar var jólasaga
eftir Bryndísi Jónu. Leikari las
upp úr sögunni milli atriða.
Mikið var dansað en einnig
sýndir fimleikar á áhöldum. Að
vanda var mikið lagt upp úr fal-
legum og viðeigandi búningum og
segir Eva Björg að foreldrarnir
leggi mikið á sig til að hafa börnin í
flottum búningum á sýningunni.
Aðsókn var meiri en nokkru
sinni fyrr og Eva Björg efast um
að fleiri hafi verið í Íþróttahúsinu
við Sunnubraut. Áætlar hún að
fjöldi gesta og þátttakanda hafi
verið tólf til þrettán hundruð.
Hverjum iðkanda fylgi foreldrar
og aðrir aðstandendur og svo komi
gestir aðeins til að fylgjast með.
Segist hún hafa hitt tvær konur
sem hafi verið að koma í átjánda
skipti.
Glæsilegur endir á fimleikaárinu
Ljósmynd/Víkurfréttir
Jóladans Mikið er lagt í búninga á jólasýningu Fimleikadeildar Keflavíkur.
Helguvík | Stjórn Sorp-
eyðingarstöðvar Suð-
urnesja hefur ákveðið
að hækka sorphirðu- og
sorpeyðingargjöld um
5.600 krónur á íbúð á
ári. Samsvarar það tæp-
lega 30% hækkun frá
yfirstandandi ári.
Ástæðan er þungur
rekstur sorpeyðing-
arstöðvarinnar Kölku
og aukið sorp.
Sveitarfélögin sem standa að Sorpeyð-
ingarstöð Suðurnesja innheimta á næsta
ári 17.300 krónur fyrir sorpeyðingu og
7.300 krónur fyrir sorphirðu á hverja
íbúð, samtals 24.600 kr. Í ár eru þessi gjöld
tæplega 19 þúsund kr. og hækka milli ára
um 5.640 kr., eða um tæplega 30%, fyrst
og fremst vegna sorpeyðingarinnar.
„Það er vaxandi sorpmagn og kröfurnar
hafa aukist,“ segir Guðjón Guðmundsson,
framkvæmdastjóri Sambands sveitarfé-
laga á Suðurnesjum og Sorpeyðing-
arstöðvar Suðurnesja. Hann bætir því við
að rekstur Kölku hafi verið þungur frá því
hún hafi verið tekin í notkun. Þá hafi þjón-
ustan verið aukin frá því sem áður var.
Guðjón segir að nýja sorpeyðingarstöðin
hafi verið fjármögnuð með lánum og mik-
ilvægt að greiða þau niður.
Varnarliðið á Keflavíkurflugvelli var
stór viðskiptavinur hjá Kölku. Á móti hef-
ur komið að sorp hefur aukist mjög úr
sveitarfélögunum, vegna fjölgunar íbúa
og tilheyrandi umsvifa við bygging-
arframkvæmdir. Loks nefnir Guðjón að
losa þurfi blaðagáma oftar og stækka þá
vegna aukinnar útgáfu fríblaða og dreif-
ingar á Suðurnesjum.
Sorpgjöldin
hækka um 30%
á Suðurnesjum
Sorpið eykst stöð-
ugt á Suðurnesjum.
Eftir Birki Fanndal Haraldsson
Mývatnssveit | Gestir í Mývatns-
sveit heillast af stórskrítnum en
skemmtilegum jólasveinum sem þar
eru á aðventunni. Jólasveinaverk-
efnið byrjaði með erlenda jólasveina
en skipti yfir í þá þjóðlegu og Mý-
vetningar sjá ekki eftir því.
Þessi saga hefst um 1990 við
Stórutjarnaskóla í Ljósavatnsskarði,
þegar Kristín Sigurðardóttir og
Ragnheiður Kristjánsdóttir, þá báð-
ar starfandi við skólann, voru fengn-
ar til að útbúa jólasveinaland fyrir
skemmtun í skólanum. Þá mótuðu
þær fyrstu sveinana, syni Grýlu og
Leppalúða, sem gerðu þá þegar
mikla lukku. Svo mikla að síðan hafa
þær báðar fengist við að búa til jóla-
sveina, að nokkru leyti í samvinnu en
að nokkru leyti hvor með sínu lagi.
Fréttaritari heimsótti Kristínu og
fékk að skoða sveinana hennar. Mest
ber þar á litlum körlum, svo sem 30
sm háum. Einnig sýnir hún töluvert
stærri jólasvein en slíka sveina hefur
hún útbúið eftir pöntunum frá versl-
unum til að nota í stærri skreyting-
ar.
Kvæði Jóhannesar úr Kötlum
Kristín segir að hugmyndirnar og
sérkennin sem hún leggur í búninga
og útlit sveinanna séu alfarið byggð
á kvæði Jóhannesar úr Kötlum,
„Jólasveinarnir“, sem fyrst var gefið
út 1932 ásamt Grýlukvæði og fleiri
vísum í kverinu „Jólin koma“ með
myndskreytingum Tryggva Magn-
ússonar. Þetta magnaða kvæði hefur
síðan lifað með þjóðinni og fullkom-
lega mótað hugmyndir Íslendinga
um jólasveinana þrettán og foreldra
þeirra, Grýlu og Leppalúða, og lífs-
stíl fjölskyldunnar í fortíðinni. Allir
þekkja þetta kvæði, börn sem full-
orðnir.
Kristín nefnir einnig sérlega góð-
ar sögur Iðunnar Steinsdóttur í bók-
inni „Jólasveinarnir“. Þar glíma jóla-
sveinarnir við vandamál í
nútímanum. Það er frábær bók, seg-
ir Kristín, og tengir sveinana skiln-
ingi nútímabarna. Því miður er hún
víst ófáanleg sem stendur en er til á
geisladiski.
Víkur nú sögunni í Mývatnssveit
en þar hafði Yngvi Ragnar Krist-
jánsson hótelstjóri á Sel Hótel Mý-
vatn verið með útlenda jólasveina í
Dimmuborgum síðan 2001. Það ger-
ist svo í tengslum við átaksverkefni í
ferðaþjónustu í Mývatnssveit árið
2005, eftir miklar vangaveltur og
umræður, að ákveðið var að gera
jólasveinaverkefnið í Dimmuborgum
þjóðlegt og leggja áherslu á íslensku
sveinana. Það segir Yngvi Ragnar að
hafi verið töluvert erfið ákvörðun og
sýndist sitt hverjum, hvort það væri
ráðlegt. Það kom þó strax í ljós á að-
ventunni 2005 að ákvörðunin var
rétt, það sýndu frábærar undirtektir
sem sveinarnir fengu.
Þegar ákvörðun hafði verið tekin
þurfti að fá þeim sveinum búninga
við hæfi og þá var einboðið að leita til
þeirra Kristínar og Ragnheiðar og fá
þær til að hanna og sauma búninga
fyrir alla 13 bræðurna. Þær tóku
verkefnið að sér og árangurinn hafa
menn séð síðan, í Dimmuborgum og
víðsvegar um Mývatnssveit en þeir
sveinar hafa einnig gert sér ferðir í
aðrar sveitir og bæi, til Akureyrar og
Húsavíkur. Fyrir skömmu brugðu
þeir sér á Grenjaðarstað til að skoða
tæki og tól þar á byggðasafninu.
Það er orðið ljóst að með vönd-
uðum undirbúningi og samvinnu
margra hefur þetta jólasveinaverk-
efni heppnast afar vel. Börn og full-
orðnir njóta þess að heimsækja þá í
stórbrotnu umhverfi Dimmuborga
þar sem snjór er yfirleitt á aðvent-
unni. Útlendingar sem fá að heyra
sögur af þeim bræðrum, sérkennum
þeirra og fjölbreytni láta einnig, og
ekki síður, heillast af þessum stór-
skrítnu og skemmtilegu körlum.
Íslenskir jólasveinar í Mývatnssveit
Morgunblaðið/Birkir Fanndal Haraldsson
Áhugi Dóttursonur Kristínar Sigurðardóttur, Bjarni Gunnar Randversson,
er áhugamaður um jólasveina og duglegur að aðstoða ömmu sína.
Morgunblaðið/Birkir Fanndal Haraldsson
Á ferðinni Hér eru þeir fyrir bæjardyrum á Grenjaðarstað, íslensku jóla-
sveinarnir; Kjötkrókur, Stúfur, Kertasníkir og Staurfótur.
Í HNOTSKURN
»Ákveðið var að gera jóla-sveinaverkefnið í Dimmu-
borgum þjóðlegt og sjá að-
standendur ekki eftir því.
»Kristín Sigurðardóttir ogRagnheiður Kristjáns-
dóttir tóku að sér að hanna og
sauma búninga á sveinana.