Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 38

Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 38
204 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN núna möl og sand, illa aðgreind; þar ofan á sams konar sand og leirstein og ég fann við Aurana. Brot af þessum leirsteini hef ég séð víða upp með fljóti upp að Aurum. í hlíðum heiðarinnar austan í móti hef ég yfirleitt orðið var við möl strax undir jarðveginum í flestum skorningum, og oft virðist hún nokkuð núin. í Rjúpárhvömmum og neðsta hluta Kelatungu- gljúfranna er mjög greinileg lagskipting: efst mold, nokkrir m á þykkt, þar undir er möl, lítt aðgreind, en vantar þó í smæstu kornastærðir. Áin og lækirnir hafa alls staðar grafið sig niður í þetta lag, sem er urn 1 m að þykkt. Á einum stað í miðgilinu, sem gengur upp frá Rjúpárhvömmum, kemur í ljós undir malarlaginu lagskiptur sandur. Eru skilin á milli malarinnar og sandsins mjög greinileg. Sams konar möl og í Rjúpárhvömmum er að finna við Kýrgilsá ofan við Vilborgarflöt. Almennt virðist mér, að lagskipting sé eftirfarandi austan heiðar. Á lægri svæðum: ofan á móberginu lítt aðgreint grófkornótt lag með núnum steinum, stundum óljós lagskipting; þar ofan á lárétt liggjandi lög af fínum sandi og leir, dökk að lit og lagskipt. Upp í hlíðum er aftur á móti gróf, oft vel núin möl, strax undir jarð- veginum, og í Rjúpárhvömmum er sandur þar undir, greinilega lagskiptur. Vestan heiðar nær blágrýtishraun alveg upp að hlíðum heiðar- innar. Talið er, að hraun jretta sé runnið úr Eldgjá, og telur Þor- valdur Thoroddsen, að það liafi runnið um 950 e. Kr., en Sigurður Þórarinsson (1955) telur, að það sé nokkm eldra en landnám. Víða er nú hraunið alveg hulið jarðvegi, en við Hólmsá og í gili, sem myndazt hefur, þar sem hraunið endaði upp við heiði, kemur það í ljós. Jarðvegsmyndun er mjög ör í Skaftártungu. Jarðvegurinn hefur mér virzt vera milli 4 og 8 m á þykkt. Þetta er dýpt flestra gilja, en lækir hafa yfirleitt ekki grafið sig lengra en gegnum jarðveg- inn. Þessi mikla jarðvegsmyndun leitast við að slétta út allar smærri mishæðir landslagsins og mynda flatar torfur milli gilja. Þessar torfur teygja sig upp eftir hlíðum upp að hömrum, þar sem þeir eru, annars upp undir brún, og eins og áður hefur verið frá skýrt, finnast svona jarðvegstorfur á lægstu stöðum á heiðinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.