Náttúrufræðingurinn - 1960, Blaðsíða 68

234
NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
Ég hygg því að Baula þýði uppmjóa kryppu eða kýli, enda væri
það ágæt lýsing á lögun fjallsins.
Þessar tilgátur hef ég borið undir málfróða menn og að vísu feng-
ið góðar undirtektir, en gaman hefði ég af, ef málfræðingur vildi
fjalla nánar um þær, og ekki sízt leiðrétta, ef hann sæi alvarlega
agnúa á þeim. „
° 1 7 rausti Emarsson.
Nýr mariulykill.
Maríulykilstegundin P. stricta vex í rökum leirflögum við Eyja-
fjörð, frá Pálmholtsásum og allt inn að Kroppi í Eyjafirði. Var það
kunnugt fyrir löngu. Síðar fannst
sama tegund á Eskifirði. Vorið
1911 fann Davíð Sigurðsson,
bóndi á Stóru-Hámundarstöðum
við Eyjafjörð, smávaxinn maríu-
lykil, frábrugðinn hinum, þar á
sjávarbökkunum skammt frá
bátalendingunni í Hamarsvör og
allt út fyrir Olboga nokkru utar.
Þessi jurt vex ekki í leirflögum,
heldur í algrónu, röku mýrlendi
innan um starir. Lávaxnari og
blómfærri en hinn maríulykill-
inn — hæð aðeins 7—12 cm. (Lýs-
ing: Sjá Flóru íslands, 3. útgáfu
1948). Þessi nýi lykill var lengi
talinn afbrigði hins, en í sumar
ákvarðaði danski grasafræðingur-
inn Kjeld Holmen (einn af höf-
undum nýlega útkominnar Flóru Grænlands), nokkur eintök, sem
ég sendi honum, og segir þetta vera tegundina Primula egalikensis.
Sú tegund finnst á sunnanverðu Grænlandi og í heimskautalönd-
um Kanada. Blóm aðaltegundarinnar er hvítt, en til er afbrigði
með bláleitum blómum, eins og hið íslenzka (/. violacea). Nefna
mætti þessa nýju tegund íslenzks gróðurríkis Davíðslykil eða