Samvinnan - 01.08.1973, Side 59

Framhald a£ bls. 9
■SAXON
UÓSPRENTUNARVÉLAR
Hraði og skýrt Sjósrit við lágu verði
Ötrúlegur hraði. Engin Ijósritunarvél
jafnast á við Saxon P-50 í afköstum.
Hún Ijósritar auðveldlega 45 frumrit
á mín. eða 2700 Ijósrit á klst.
Bækur og skjöl. Saxon Ijósritar
innbundnar bækur og skjöl allt að 298
mm. á breidd upp í óendanlega lengd.
Ljósritunarpappirinn er á rúllu og sker
vélin afritið sjálfkrafa eftir stærð
frumritsins. Saxon Ijósritar
alla liti og skilar Ijósum og skýlausum
bakgrunni.
Fullkomin þjónusta. Að loknu
ábyrgðartímabili bjóðum við þjónustu-
og viðhaldssamninga framkvæmda af
eigin verkstæði. Auk þess að verð
pappírs í Saxon Ijósprentunartæki
er á mjög hagstæðu verði bjóðum við
mikinn magnafslátt þegar gerður
er kaupsamningur.
TÖKUM AÐ OKKUR LJÖSRITUN
A MEÐAN BEÐIÐ ER.
MAGNUS KJAPAN
TRYGGVAGATA 8.SÍMI 2 4140
inguna, þegar ég heyrði yð-
ur fyrir andartaki biðja þjón-
inn að færa yður tvær stökk-
ar tröppur með grænmeti.
Bandarískur embættismað-
ur, sem hafði yfirumsjón
með sýningarskálum Banda-
ríkjanna á Parísarsýning-
unni árið 1900, sendi Whistl-
er bréf og lagði til að þeir
liittust „á slaginu klukkan
4:30“, svo að þeir gætu rætt
urn hvar hengja bæri verk
Whistlers.
í svarbréfi Whistlers stóð
einungis: „Leyfið mér að
þakka yður. Persónulega hef
ég aldrei getað og mun aldrei
geta verið staddur neinsstað-
ar á slaginu klukkan 4:30“.
Whistler var ásamt vini
sínum á gangi um eina út-
borg Lundúna. Þeir hittu
ungan pilt. Whistler nam
staðar og spurði:
— Hvað ert þú gamall,
drengur minn?
— Seytján ára.
— Ertu viss um það? Það
getur ekki verið, að þú sért
bara seytján ára, reyndu að
hugsa þig betur urn.
— En ég er bara seytján
ára, svaraði pilturinn skelk-
aður og flýtti sér burt.
Whistler sneri sér að fylgd-
armanni sínum og sagði með
ósvikinni furðu í rómnum:
— Hefðirðu trúað því, að
hægt væri að verða svona
skítugur á seytján árum?
Kona nokkur sagði við
Whistler:
— Ég tók mér göngu ineð-
frarn Tempsá í dag. Loftið
var svo gagnsætt, að mér
fannst engu líkara en ég væri
á gangi í einu af málverk-
um yðar.
— Já, já, svaraði Whistler
grafalvarlega, smámsaman
verður náttúran líka með á
nótunum.
William Allen White
(1868-1944), bandarískur
blaðamaður og rithöfundur,
var um langan aldur ritstjóri
tímaritsins „Emporia Gaz-
ette“, og í ritstjórnartíð hans
varð hann næstum daglega
að senda um hæl handrit að
smásögum frá verðandi rit-
höfundum.
Frá konu, sem hafði árang-
urslaust reynt að fá hann til
að birta eftir sig smásögu,
fékk hann eitt sinn svohljóð-
andi bréf:
„Sir!
Þér endursenduð í síðustu
viku eina af sögum mínum.
Ég veit að þér hafið ekki les-
ið hana, því í tilraunaskyni
límdi ég saman síðurnar 18,
19 og 20. Þegar sagan barst
mér aftur, voru síðurnar
ennþá samlímdar. Ég hef
semsé komizt á snoðir um,
að þér eruð loddari, og að
þér hafnið sögum ánþess að
lesa þær.“
White skrifaði um hæl:
50