Félagsbréf - 01.05.1959, Blaðsíða 62

60
FÉLAGSBRÉP
fingurhjörginni. Hún leitaði og leitaði
en fullorðna fólkið sagði henni að fara
heint Jiað væri alltaf hægt að kaupa
nýja fingurhjörg. Loks kom ókunnur
maður og spurði Maríu hvers hún leit-
aði. Að himnaföðurnuni, svaraði ltún.
Þá hrosti ókunni inaðurinn, tók telpuna
við liönd sér og sagði: „Og sjáðu hara
hvað ég fann fallega fingurbjörg í dag“.
Höfundi finnst við vera dálítið skeyt-
ingarlaus um himnaföðurinn og vill
sýna okkur að guð vakir í hverri at-
höfn okkar, þess vegna sé jafn fárán-
legt að leita lians í bókstaflegum skiln-
ingi og að fara út í liæ til að leita að
sjálfum sér. Það sé hins vegar skylda
okkar að uppgötva hann, rækta eðli
lians hið innra með okkur og temja
okkur að vaxa í honuni eins og hlóm
sem vex án þess að vita af því og teygir
hlöð sín upp í sólskinið.
Um þýðingu Hannesar er óþarfi að
segja mikið. Hannes er góður þýzku-
maður og íslenzkuinaður ekki síðri enda
hefur þýðingin tekizt vel. Þó má segja
að eitt atriði orki tvímælis. Hannes hef-
ur kappkostað að lialda setningaskipan
höfundar nákvæmlega og þess vegna
verður setningahlærinn stundum dálítið
óíslenzkulegur.
Að lokum þetta. Það er mikill fengur
í útgáfu þessarar hókar á íslenzku og
til þess eru inargar ástæður. Vil ég sér-
staklega tilnefna eina fyrir utan að bók-
in er góð og skrifuð í göfugum tilgangi.
Islenzk útgáfufélög liafa oft legið undir
ámæli vegna þýddra bóka og mjög oft
heftir sú gagnrýni verið réttmæt. Á það
ekki síður við Almenna hókafélagið en
önnur félög slík því að ærið hefur valið
verið misjafnt. Þessi hók er ein þeirra
fáu sem þýddar hafa verið úr þýzku.
Það er alltaf verið að þýða ógrynni af
hókum úr ensku, norsku, sænsku og
jafnvel dönsku. Allt eru þetta þó mál
sem meirihluti íslendinga les. Það eru
liins vegar miklu færri sem lesa þýzku
sér til verulegs gagns, samt liefur lítið
verið þýtt úr því máli livað sem því
nú veldur. Þýzkar bókmenntir eru því
tiltölulega lítt þekktar liér. Þetta er eina
hókin sem þýdd hefur verið heftir Rilke.
Aðeins ein bók hefur verið þýdd eftir
Hans l’allada og ég lield líka hara ein
cftir Thomas Mann. Og hvað hefur ver-
ið þýtt eftir Hermann Hesse, Franz
Grillparzer, Tlieodor Storm, Franz Kaf-
ka, eða Zuckmayer svo að einhverjir
séu nefndir?
Njörður P. NjarSvík.
Bjarni Benediktsson jrá Hofteigi:
ÞOKSTEINiV l ltl.lM.SSOV
Mál og menning 1958.
„Þeir, sem á annað horð festu tryggð
við Þyrna, fengu ekki brugðizt þeim
síðan; á Islandi hefur aldrei komið út
kvæðahók, er orðið hafi vinum sínum
jafn huguinkær“. Svo segir Rjarni Bene-
diktsson í niðurlagi kaflans um Þyrna.
Þótt hér sé fast að orði komizt, er að
ölluni líkindum satt sagt. Hitt er þ°
enn vafalausara: Að aldrei hefur komið
út á Islandi ljóðahók, sein meiri ólgu
hefur vakið í hrjóstum landsmanna og
heitari deilur kveikt. Um langt skeið
eftir dauða skáldsins voru kvæði lians
deiluefni niannu á milli og enn eru
menn' ekki saimnála um mörg þeirra.
Þorsteinn hefur a. m. k. orðið að sæta
svipuðum örlögum og Kristur: Yinstr.
sein ekki hafa getað komizt með öllu
fram lijá kenningum þeirra, liafa reynt
að laga þær til í hendi sér, svcrfa af