Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.05.2004, Qupperneq 33

Aldís Jónsdóttir
PISTILL
Skoöun okkar skiptir máli og
þarf aö heyrast
ÞANKASTRIK
Skoöun okkar skiptir máli og þarf aö heyrast
Á hverjum degi á leiö til vinnu horfi ég á
Esjuna og hún er breytileg frá einum degi til
annars. Það eitt aö sjá þessar breytingar veit-
ir mér ánægju og kraft til aö takast á viö dag-
inn. í hraða nútímans missum viö af þessum
einfaldleika, aö njóta þess sem lífið býöur upp
á hverju sinni. Oft er svo auðvelt að missa
sjónar á markmiðum sínum, sjá hvert aöal-
markmiðið er og stefna á þaö. Um hver áramót
er oft tími til aö vinda ofan af sér og hægja á
og horfa yfir farinn veg og gera áætlun til aö
vinna aö á næsta ári. Nýtt ár boðar nýja
byrjun og nýja möguleika.
I hjúkrunarstarfinu eru síbreytilegar aðstæður og
á hverjum degi ný verkefni sem við stöndum
frammi fyrir og leysum úr eftir bestu getu og
kunnáttu. Skólinn og lífið hafa gefið okkur vega-
nesti til að takast á við starf okkar sem hjúkr-
unarfræðingar.
Það er alltaf ánægjulegt að hitta þá sem hafa ver-
ið okkur samtímis í náminu. Til eru nokkrir hóp-
ar sem hafa myndast eftir útskrift, hittast reglu-
lega, bera sama bækur sínar og gera sér glaðan
dag þrátt fyrir að þeir vinni á ýmsum stöðum í
samfélaginu. I þessum hópum koma oft upp
góðar hugmyndir sem koma sér vel í starfi okkar.
Það er innan Félags íslenskra hjúkrunarfræð-
inga, sem er 85 ára á þessu ári, og fagfélaga inn-
an þess sem samstaða og hugmyndasmiðja
hjúkrunar er. Því er mikilvægt að taka þátt í
þeirri vinnu sem þar er því allir hafa eitthvað
fram að færa sem er mikilvægt í framþróun
hjúkrunar.
Síðan erum við hluti af stærra samfélagi sem
þarf að heyra rödd okkar en ekki bara raddir
stjórnunar og viðskipta eða læknisfræðinnar
heldur einnig rödd mannúðar. Þegar einstakling-
ur þarfnast hjálpar og hans eigin varnir eru
brostnar þarf hann á mannúð og skilningi að halda. Hjúkrun
hefur ætíð haft að leiðarljósi að horfa á einstaklinginn og nán-
asta umhverfi hans sem heild.
tSamstarf við aðrar heilbrigðisstéttir og önn-
ur lönd eru einnig mikivægir þættir. Með
samstarfinu getum við lært hvert af öðru,
hjúkrun til framdráttar og eflingar. Öflug
tækni með netvæðingu og það að auðveld-
ara er að ferðast til annarra landa gerir það
að verkum að upplýsingar flæða fram og til
Aldís Jónsdóttir baka. Líta þarf á upplýsingar með opnum
huga og vilja til að koma þeim á framfæri til
annarra. Einnig þarf að læra að hlusta á hvað aðrir hafa fram
að færa og færa okkur það í nyt í starfi okkar sem hjúkrunar-
fræðingar, án fordóma.
Við hjúkrunarfræðingar erum meira en tölur á blaði eða orð í
skipuriti. Skoðun okkar skiptir máli og þarf að heyrast. Gefa
þarf hugmyndum okkar rými til að verða að veruleika, ekki
stinga þeim ofan í skúffu og láta þær rykfalla. Við þurfum að
vera trú sannfæringu okkar og markmiðum. Það sem skiptir
okkur máli er samstaða, skýr sýn á markmið okkar og framþró-
un hjúkrunar á Islandi.
Það skiptir einnig máli að hugsa um sína eigin líðan og heilsu
og við verðum að sinna því, annars eigum við á hættu að
brenna út andlega og líkamlega í starfinu. Því það hugsar
enginn um það nema maður sjálfur. Gefa sér tíma til að vera
einn með sjálfum sér og gera þá hluti sem veita manni á-
nægju og gleði.
Tímarit hjúkrunarfræöinga 2. tbl. 80. árg. 2004