Morgunblaðið - 29.09.1981, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. SEPTEMBER 1981
25
r,
slæmt spark í ökklann í leik Bayern gegn Karlsruhe. Ásgeir varð að yfirgefa
%
r
erlendi leikmaðurinn hjá Bayern.
Þjóðverjar eru ekki mikið fyrir að
láta erlenda leikmenn taka af sér
stöðuna í liðinu. Þeir hafa óbilandi
sjálfstraust og eru mjög agaðis og
harðir við sjálfa sig.
Þeir hafa það alltaf bak við eyr-
að að við erum bestir. Það er eitt
af því sem hjálpar þeim mikið.
Vestur-þýska landsliðið í knatt-
spyrnu, sem er mjög gott, getur
leikið á útivelli fyrir framan 100
þúsund áhorfendur og leika ávallt
eins og þeir sem valdið hafa.
Erlendum leikmönnum hefur
oft gengið illa að aðlagast knatt-
spyrnunni í Vestur-Þýskalandi.
Sem daemi get ég nefnt Kevin
Keegan hjá Hamborg. Fyrsta árið
hans hjá félaginu var mjög slakt.
Það var ekki fyrr en á öðru ári
sem þessi frábæri knattspyrnu-
maður náði að sýna hvað í honum
bjó. Woodcock hjá FC Köln. Nú
Norðmaðurinn Einar Aas var hjá
Bayern en hann náði ekki að festa
sig í sessi. Nú leikur hann með
Nottingham Forest.
Þetta tekur allt
sinn tíma
— Það tekur alltaf sinn tíma að
aðlagast nýjum aðstæðum. í
fyrstu var ég mállaus og það hefur
sitt að segja. Nú, það er frekar
erfitt að komast í samband við
heildina í liðinu. Þetta eru stjörn-
ur og líta á sig sem slíkar. Maður
verður að sanna getu sína ræki-
lega áður en maður er tekinn sem
einn af hópnum. Tökum leikmenn
eins og Breitner og Rummenigge.
Þetta eru heimsfrægir leikmenn.
Þeir geta hvergi farið nema tekið
sé eftir þeim. Það er aldrei friður.
Þetta er erfitt líf. Tekjur þeirra
eru gífurlegar. Ekki bara af
knattspyrnunni. Auglýsingatekjur
þeirra eru sennilega enn meiri.
Þannig að það er máske ekkert
óeðlilegt að þeir skuli líta stórt á
sig. Þeir eru dáðir í sínu heima-
landi og víðar fyrir getu sína sem
knattspyrnumenn.
— En hvað mig varðar þá er ég
á því að knattspyrnulega séð henti
það mér vel að leika í Þýskalandi.
Það er mikið leikið maður á mann
varnarleikur í Þýskalandi.
En í Belgíu var leikinn svæðis-
vörn. Við á miðjunni hjá Bayern
leikum einmitt svæðisvörn. En
það er margt öðruvísi. Markmenn
sparka til dæmis sjaldan út. Bolt-
anum er ávallt kastað á næstu
leikmenn og byggt upp með sam-
leik. Leikið í fyrstu hægt og bolt-
anum haldið en síðan er hraðinn
keyrður upp. Þjálfarinn hjá okkur
vill langar sendingar, og það er ein
• Knattspyrnan í Vestur-Þýskalandi er geysilega hörð og öllum brögðum er þar breytt eins og myndin ber
með sér, en þar er reynt að stöðva fyrirliða Bayern Munchen, Paul Breitner, með handafli.
af mínu sterku hliðum. Þá vill
hann að ég taki meiri áhættu og
reyni gegnumbrot og skot. Boltinn
er afar sjaldan úr leik, og leik-
menn þurfa að skila mikilli vinnu
og hlaupin eru ofsaleg. En vonandi
tekst mér að aðlagast þessu öllu
saman.
Míkiö sálrænt álag
Ásgeir, eftir átta ár sem at-
vinnuknattspyrnumaður ertu ekki
orðin þreyttur og leiður á knatt-
spyrnunni?
— Því er ekki að leyna að oft
verður maður þreyttur. Það er oft
mjög taugatrekkjandi og erfitt að
standa í þessu. Spennan og álagið
er mikið ekki aðeins líkamlegt
álag heldur líka sálrænt álag. Og
því koma tímabil sem þetta er
mjög erfitt. Þetta var eins og
draumur í upphafi þegar maður
var að byrja sem atvinnuknatt-
spyrnumaður, en þetta er ekki
alltaf dans á rósum.
— Það vill oft gleymast að við
getum ekki leyft okkur ýmislegt
sem mann langar til að gera. Ungt
fólk fer út að skemmta sér og nýt-
ur lífsins, en við verðum að hlýta
mjög ströngum reglum félaganna
í einu og öllu. Þá er því ekki fyrir
að fara að maður fái Iöng leyfi.
Sem dæmi get ég nefnt að í sumar
fékk ég 3 daga sumarfrí heima á
tslandi, það var allt og sumt.
Ráðleggur þú þá ungum
mönnum að reyna fyrir sér sem
atvinnuknattspyrnumenn?
— Það er erfitt að vera með
ráðleggingar. Menn verða að meta
Stöðuna hverju sinni. Ég ráðlegg
samt öllum sem hafa áhuga á að
komast til erlendra liða að fara út
og kynna sér mjög vel allar að-
stæður áður en skrifað er undir
samninga. En séu menn uppfullir
af áhuga er sjálfsagt fyrir þá að
reyna. En það er oft að botninn
vill detta úr hjá leikmönnum sem
eru atvinnumenn í knattspyrnu.
Leikmenn hafa góðar tekjur á
meðan þeir standa sig vel, en oft
tekur lítið við þegar þeir hætta að
leika. Það er því dýrmætt að hafa
einhverja starfsmenntun. Sumir
ná það langt að þeir eru svo vel
peningalega stæðir að þeir þurfa
ekki að hafa áhyggjur þegar þeir
hætta en þeir eru fáir.
Finnst þér þetta hafa verið þess
virði?
— Já ég verð að segja það. Ég
fór ungur út og var ekki búinn að
ljúka minni menntun heima. En
það er margt sem bætir það upp.
Þetta er harður skóli og maður
öðlast mikla lífsreynslu. Kynnist
mörgu fólki. Lærir tungumál og
ferðast mikið og fær tækifæri til
að sjá ólíklegustu hluti.
Hvernig líst þér á keppnistíma-
bilið sem er framundan?
— Ég bíð spenntur eftir að tak-
ast á við það. Það hefur vissulega
sett strik í reikninginn að ég gat
ekki æft í 8 vikur vegna meiðsla.
Og þegar ég var búinn að ná mér
meiddist ég aftur, en sem betur
fer ekki illa. Þá háir það manni að
missa leikæfinguna sérstaklega.
Dvölin hjá Bayern er stórkostleg.
Þetta er stórveldi sem hefur alla
skapaða hluti og þar er allt gert
fyrir mann til að hlutirnir verði
léttari. Ef eitthvað er ekki til þá er
það bara útvegað með hraði.
Og eins og skýrt hefur verið frá
fékk Ásgeir sér nýjan bíl á dögun-
um, og það ekki af verri endanum
Porsche 930 Turbo. Svo ég mátti
til með að spyrja hvernig honum
líkaði við kerruna.
— Hann er góður. Bíllinn er 5,4
sek. í 100 km og um daginn fór ég
út á hraðbrautina og gaf svolítið í.
Þegar ég var kominn í 260 km
hraða hægði ég á. Þetta er lipur
kerra, sagði þessi hógværi og geð-
þekki íþróttamaður.
- ÞR
• Ásgeir reynir skot í landsleiknum gegn Tékkum á dögunum.