Morgunblaðið - 09.02.1982, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 9.'FEBRÍXA'R 1982
I
TTrnnn
Sviðsmynd: Frá vinstri Sigurður, Svavar, Guðný, Þorkell, Kinar,
María, Hrefna. Ljó*"'- »’étor
Konurnar á Niskavuori frumsýnt á Húsavík:
Hallmar leikstýrir
foreldrum sfnum
liúsavík, 6. ffbrúar.
LEIKFÉLAG Húsavfkur
frumsýndi í gærkvöldi sjón-
leikinn Konurnar á Niskavu-
ori eftir finnsku skáldkon-
una Hellu Wuolijoki, sem
m.a. er þekkt fyrir hlut sinn
að sjónleiknum Puntilla og
Matti, sem hún samdi ásamt
Berthold Brecht og sýndur
hefur verið hér. Þýðinguna
gerði, að tilhlutan Leikfé-
lagsins, Gunnar Gunnarsson.
Leikstjóri er Hallmar Sig-
urðsson, barnfæddur Húsvík-
ingur, sem nú starfar í Reykja-
vík við góðan orðstír og hefur
hann jafnframt hannað leik-
mynd og búninga. Öll þessi
verkefni leysir Hallmar mjög
[ vel af hendi og ekki síst leik-
myndina við mjög erfiðar að-
stæður í okkar litla og „senu-
lausa“ leikhúsi. Þarna leikstýr-
ir hann foreldrum sínum,
Herdísi Birgisdóttur og Sigurði
Hallmarssyni, og fer Herdís
sérstaklega vel með sitt hlut-
verk, þó ekki sé stórt.
Með aðalhlutverkin fara
Hrefna Jónsdóttir, sem leikur
ekkjufrúna á óðalinu, Þorkell
Björnsson, sem leikur son
hennar, Guðný Þorgeirsdóttir,
eiginkona hans, og María Ax-
fjörð, nýkomin í sveitina sem
kennslukona, sem yljar karl-
mönnunum og hleypir öllu í bál
og brand.
Aðrir leikarar eru: Margrét
Halldórsdóttir, Svavar Jónsson,
Sigurður Hallmarsson, Konráð
Þórisson, Einar Þorbergsson,
Hrönn Káradóttir, Snædís
Gunnlaugsdóttir, Anna Jeppe-
sen, Herdís Birgisdóttir, Guð-
mundur Örn Ragnarsson, Jón
Aðalsteinsson, Fífa Konráðs-
dóttir og Kolbrún Þorkelsdótt-
ir.
Leikendum var vel fagnað að
leikslokum og mikið klappað lof
í lófa og blómum hefur ekki í
leikslok hér áður jafn mikið
„rignt" yfir leikstjóra og leik-
ara og á þessari sýningu.
Sænska leikhúsið í Helsing-
fors var með gestaleik á þessu
verki í Þjóðleikhúsinu ekki
fyrir löngu og fjallar það um
viðburði, sem hafa verið að ger-
ast og eru alltaf að gerast og
gætu gerst nú á Húsavík og eru
alltaf að gerast í Reykjavík.
Búast má við góðri aðsókn að
þessum leik og er þegar uppselt
á næstu sýningu.
Fréttaritari
Valdimar Örnólfs-
son - Fimmtugur
Frá því 1959 hefur Valdimar
Örnólfsson glöðum rómi í hljóð-
varpi ríkisútvarpsins örvað hlust-
endur til morgunleikfimi. Þessi
þrautseigja hans hefur unnið
morgunleikfiminni þann sess í
dagskrá hljóðvarpsins að hún er
orðin sígild og ómissandi fjölda
manns eins og veðurfréttir.
Manngildi Valdimars hefur komið
vel fram í þessu nær 23 ára starfi
og þá eigi síður tryggð hans við
hugsjón að fá fólk til að æfa leik-
fimi. Forsögn hans að morgunleik-
fimi hefur gert hann þjóðkunnan.
En störf Valdimars að íþróttamál-
um hafa verið fleiri en morgun-
leikfimi hans í hljóðvarpinu og má
í því sambandi minna á skíðaskóla
hans og félaga í Kerlingarfjöllum,
sem þeir hafa starfrækt á þriðja
tug ára og unnið eflingu skíða-
íþrótta ómetanlegt gagn og þá
mannfólkinu sem dvalið hefur
með þeim félögum þarna upp á
milli jökla.
Árið 1968 tók Valdimar við
íþróttakennslu í Háskóla íslands,
er Benedikt Jakobsson féll frá, og
hefur annast hana síðan. Valdi-
mar hefur tekist að laða stúdenta
til íþróttaiðkana og nú er aðstaða
H.í. fyrir þær orðin alltof knöpp.
Sókn til íþróttastunda í H.í. er
frjáls. Hún var við tilkomu
íþróttahússins bundin við ákveð-
inn stundafjölda en nokkrir öfga-
menn í hópi stúdenta komu því til
leiðar að íþróttaskylda var afnum-
in, þar sem þeir töldu neðan við
Síðbúin afmæliskveðja:
Valdimar Jónsson
Álfhólum - níræður
Valdimar Jónsson, bóndi að Álf-
hólum í Vestur-Landeyjum, varð
90 ára 14. desember sl. I svartasta
skammdeginu vill oft verða erfitt
um vik, vegna vályndra veðra og
ófærðar að bregða sér bæjarleið,
jafnvel þótt erindið sé mikilvægt,
ellegar jólaundirbúningurinn og
allt amstrið fyrir þá blessuðu há-
tíð hefur gert upptæka hverja af-
lögu stund. Því varð skeyti að
nægja til Valdimars á afmælis-
daginn, en samfundir að bíða
lengri og bjartari daga.
Valdimar er fæddur að Álfhól-
um 14. desember 1891, sonur hjón-
anna Jóns Nikulássonar og Sigríð-
ar Sigurðardóttur, sem þar bjuggu
lengi góðu búi og voru annáluð
fyrir rausn og hjálpsemi við
skylda sem vandalausa. Valdimar
var næstyngstur níu systkina og
er nú einn þeirra eftir á lífi. Hann
hefur alla tíð átt heima á Álfhól-
um og tók við búsforráðum þar af
föður sínum og hefur búið þar
stórbúi um áratuga skeið. Jón,
faðir hans, var brautryðjandi í
ræktun og má enn sjá hans fallegu
beðasléttur í Álfhólatúninu. Þessu
ræktunarstarfi hélt Valdimar
áfram af sínum alkunna eldmóði
og dugnaði, ekki aðeins á eigin
bújörð, heldur einnig víðar um
sveitir. Þetta gerðist allt löngu
fyrir vélaöld í landbúnaði.
Valdimar stundaði sjósókn fyrir
Landeyjasandi, fyrst með föður
sínum, sem var traustur og dug-
andi formaður á sinni tíð, og
seinna sem formaður sjálfur og
var hann hin mesta aflakló. Hann
lærði af föður sínum að þekkja
hrynjandi hafsins. Oft rísa öld-
urnar hátt við Landeyjasand og
ekki er vandalaust að stýra þar
fleyi til lands við hafnlausa
ströndina. En mikil björg var
þarna sótt í bú, er margir nutu
góðs af.
Kunnastur mun Valdimar þó
vera fyrir hrossarækt sína. Gæð-
ingar frá honum eru víðsvegar,
bæði hérlendis og erlendis.
Valdimar á Alfhólum hefur í
engu verið meðalmaður um sína
löngu æyi, stór í skapi og stór í
verkum sínum og athöfnum.
Stærstur er hann þó, þegar ein-
hver er hjálparþurfi. Munu marg-
ir minnast hans fyrir þær sakir og
kemur þá gjarnan fram í hugann
framganga hans eftir Heklugosið
1947.
Kona Valdimars er Hrefna
Þorvaldsdóttir frá Skúmsstöðum,
mikil myndar- og dugnaðarkona
og eiga þau þrjár dætur, allar vel
virðingu akademiskra borgara að
vera skyldaðir til þess að svitna í
ákveðinn fjölda stunda. Nú er svo
komið, að undir örvandi leiðsögn
Valdimars sækjast stúdentar eftir
áreynslu og svitnun.
Áður en Valdimar réðst til H.I.
var hann frá 1957 til 1968 kennari
í íþróttum og frönsku við Mennta-
skólann í Reykjavík. Með þessum
kennslustörfum hefur Valdimar
menntaðar, hver á sínu sviði.
Hér hafa aðeins örfá atriði verið
sett á blað í tilefni 90 ára afmælis
Valdimars á Álfhólum, þessa
stórbrotna bónda og athafna-
manns. Þetta átti líka aðeins að
vera lítil kveðja frá okkur syst-
urbörnum hans, er notið höfum
vináttu hans, svo lengi sem við
rnunum. Valdimar heldur nú
ótrauður á tíunda áratuginn og
býður elli kerlingu birginn. Hann
er ennþá léttur í spori og ungur í
anda, minnið er gott og skoðanir
hans ákveðnar og einarðar á
mönnum og málefnum. Bregður
hann sér oft til Reykjavíkur til
þess að sinna ýmsum erindum
vegna búskaparins og eigum við
þá einatt við hartn samfundi og
viðræður okkur til gagns og gleði.
Megi svo verða enn um mörg
ókomin ár.
Heill þér kæri frændi.
Systkinin frá Vaðnesi
-i