Morgunblaðið - 22.05.1986, Blaðsíða 33

Morgunblaðið - 22.05.1986, Blaðsíða 33
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. MAI1986 Kristín Signrðardóttir. — Hvernig var æska þín, spyr „Hún var góð. Eg eignaðist góða leikfélaga, en varð snemma að fara að vinna fyrir mér, sjá mér far- borða, því urðu leikimir færri. Já ég var ekki nema 8 ára þegar ég var sendur í sveit og þá gat maður nú ekki farið heim um helgar. Ekki var nú hluturinn stór eftir sumarið, en það litla sem var var dijúgt. Reynslan kenndi mér að fara vel með. Mamma og pabbi töldu það góðan kost og það kunnu þau svo sannarlega. Við öll systkinin fómm meira og minna að heiman". — En þitt ævistarf. „Það hefír verið á sjónum. Ég fór snemma til sjós. Ég var lengi á fískibátum, átti meira að segja í sumum. Við Einar mágur minn vomm mikið saman. Ég lærði fljótt að fara með vélar. Það var mér mikil stoð. Vélstjóri var ég 11 ár á Baldri, fíóabátnum hér á Breiða- fírði. Svo var ég hjá Eimskip, vél- gæslumaður á Fossunum. Það var ágætur tími. Og það er rétt að ég Litið um öxl í Stykkishólmi Kristján Gíslason. með bömin. Ég er alltaf í sambandi við þau.- Þau hringja í mig, heim- sækja mig, og reyna að gera mér hverja stund sem besta. Að eiga gott heimili, góðan mann og elsku- leg böm, þetta allt hefír guð gefið mér og má ég þá ekki þakka honum af öllu hjarta." Samtalið var ekki lengra, en brosið og blíðan hennar Kristínar fylgdi mér út að dyrum. Þakklætið og gleðin stingur í stúf við margt ídag. Reynslan kenndi að fara vel með Þorkeli heitir hann, alltaf kaliað- ur Keli. Hann er Ólafsson. Foreldrar hans bjuggu í Hólminum og áttu mörg og mannvænleg böm, fátæk eins og svo margir aðrir, en alltaf rík af gleði og þeim auðæfum sem gilda að eilífu. Ég man þau og sér- staklega móður Kela. Bjartsýn, glöð og gat alltaf miðlað öðrum. „Já, ég er Hólmari," segir Þor- kell. Hér hefi ég alla tíð átt heima". Stykkishólmi. Fréttaritari Morgunblaðsins heimsótti dvalarheimilið í Stykkis- hólmi á dögunum og tók þar tali þrjá vistmenn. Fara þau samtöl hér á eftir: Mannamótin voru vel notuð Kristján Gíslason trésmíðameist- ari í Stykkishólmi, einn af okkar traustu borgumm, hefír um ævina byggt og lagfært mikið, unnið hörðum höndum eins og þar stend- ur. Hann náði því að vinna með véltækni og sjá hina miklu þróun. Þú ert ekki fæddur Hólmari, segi ég við hann. „Nei, ekki er það nú,“ svarar hann. „Foreldrar mínir bjuggu í Skógamesi í Miklaholtshreppi og þar er ég fæddur. Faðir minn var auk þess að stunda búskap, mikið við smíðar og margt handarvikið vann hann fyrir sína sveitunga. Ég hefí kannski fengið áhugann á smíðum þar, enda alinn upp við smíðar og alla algenga vinnu." — Hvemig var í Skógamesi á uppvaxtarárum þínum? „Það var margt í heimili því þetta voru tvær jarðir, ytra og syðra Skógames. Ymis hlunnindi voru svo sem af fugli og físki og reka, en líka var búið sæmilegt á þeirra tíma vísu“. — Var ekki einu sinni „kaup- staður“ þar fyrir sveitiraar. „Jú þama var á tímabili verslun til mikillar hagræðingar sunnan §alls enda þá ekki greiðar sam- göngur við höfúðstöðvamar en þessi verslun var útibú frá Tang og Fiis Stykkishólmi. Vömr vom fluttar þangað með skipum beint úr Hólminum eða frá Reykjavík og ég man að strandferðaskipin áttu að sumri til áætlun þangað. Þessi verslun stóð um 15 ára skeið en þá var henni lokið og verslunarhúsin seld. Ég man eftir að Ólafur Blöndal stýrði versluninni um skeið og bjó í húsinu, einnig var pabbi talsvert við verslunina riðinn, afgreiðslu þegar þess þurfti með. Vegna þess- ara umsvifa komu margir að Skó- gamesi bæði tii að flytja þangað afurðir og eins að versla". — En liafnaraðstæður, hvera- ig voru þær? „Þetta er fyrir opnu hafí. en nokkuð gott þegar inn er komið. Eitt slys var þama sem ég minnist; þá kom skip, með vaming og skip- stjórinn fórst í lendingu. En það hefír nú verið skráð annarstaðar." Sveitin var þá fjölmenn og smgangur víðast góður. Mannamót vom ekki mikil, jú réttimar, svo og haust-kirkjuferðir og manntals- þingið einu sinni á ári, þar hittust menn, en þau vom þá vel notuð. Menn höfðu þá tíma til að rabba saman, en þetta hafa samgöngu- tækni og flýtirinn tekið frá okkur. Já, það liggur við að maður sé hættur að fylgjast með. Framfarir em góðar, og nauðsyn, en stundum getur verið betra að flýta sér hægt.“ Þetta samtals varð ekki Iengra. Hér hefir kristján búið siðan 1938. Konu sína Jóhönnu Ólafsdóttur missti hann fyrir nokkm síðan. Þau eignuðust 4 böm sem öll em upp- komin. Það var alltaf hægt að gleðjast Hún heitir Kristín Sigurðardóttir, fædd 1902 að Berserlqahrauni I Helgafellssveit. Bjó með manni sín- um Guðmundi Jóhannssyni um aldarfyórðung í Drápuhlíð, þaðan fluttu þau 1949 til Stykkishólms. Ég spyr Kristínu um æsku henn- ar: „Hún var ósköp lík og hjá öðmm sem ólust upp á þeim tímum. Það vom ekki skemmtanir um hveija helgi, en þeim mun meira var glaðst við arinn heimilisins, leikið sér, sungið og talað saman. Það var alltaf hægt að gleðjast, jafnvel þótt aðstæður væm stundum ekki sem bestar. Við áttum alltaf sumar eins og í vísunni stendur, innra fyrir andan þótt ytra herði frost og kyngi snjó.“ — Var ekki lítið um að vera, sérstaklega á vetram. „Ekki skal ég segja um það. Það var allt annað en nú. En sveitin var margmenn. Heimili mitt var í þjóð- braut, ef svo má að orði komast, því margir sem komu utan af Nesi litu við og það var alltaf gaman að fá gesti. Foreldrar mínir fögnuðu því og kunnu að meta. Við krkkam- ir fengum líka að fara á bæina og það var tilbreyting. Það var ekki í tísku að gera kröfur. Okkur þótti svo gaman að geta orðið foreldram okkar að liði að við vomm ekki há í loftinu þegar við reyndum að gera gagn. Við vom alin upp í guðsótta og góðum siðum og bænimar henn- ar mömmu og hlýja hendin hans pabba hafa fylgt mér vel á lífsleið- inni.“ — Var ekki lífsbaráttan stund- um hörð. „Kannske það, en hún var ef t;il vill ekki harðari en hjá öðmm. Ég man marga sem áttu erfítt og kenndi í bijósti um þá. Samstaða og samúð milii fólks var almenn það sem ég þekkti til.“ — Og nú Kristín. Hveraig líð- ur þér eftir langan og strangan vinnudag? „Vel, mér getur ekki liðið betur, allir em mér góðir og ég tala nú ekki um hvað ég hef verið heppin Þorkell Ólafsson. var einn af Fellunum, sem gerðu út hér á litlum vélbáti. Þeir vom frægir á sinni tíð, samanvaldir, já það vom þeir.“ — Og nú ertu hættur til sjós. „Já fætumir gáfu sig, það em miklar stöður á sjónum og þarf sterka fætur. Og nú er maður kominn hingað í skjól. Hér á Dvalar- heimilinu í Stykkishólmi er gert fyrir mann það sem hægt er. Heils- an gæti auðvitað verið betri, en ekki verður á allt kosið. Ævin hefir verið viðburðarrík. Ég hefi séð ýmsar þjóðfélagsbyltingar. Þær em miklar, en hvort við höfum grætt eða tapað verður tíminn að leiða í ljós. En þakklætið er minna en í gamla daga. Og ánægjan er fyrir öllu var einu sinni sagt“. Lengra var samtal okkar Kela ekki. Hann er einn af okkur sjóvík- ingum ef ég mætti orða það svo. Litríkur og samviskusamur. Og margan góðan vin hefír hann eign- ast um dagana. ELDHÚSINNRÉTTINGAR STRAX í DAG I Habitat eru eldhúsinnréttingar til á lager i 4 geröum, bæöi plastlagöar og úr furu. Þetta eru vandaöar innréttingar, mjög auöveldar í uppsetningu og verðið er óviöjafnanlegt. Sýningareldhús eru í versluninni aö Laugavegi 13, síminn er 25808. Tilvalið i vandaða sumarbústaði. Einfaldur neöri- skápur með hurð. Verðfrá kr. 3.558,- Skúffueining með 4 skúffum. Verð frá kr. 6.998.- Tvöfaldur efri- skápur með hurðum. Verö frá kr. 4.040.- Hár skápur með hurð og hillum. Verð frá kr. 7.048,- Tviskiptur neðri- skápur með huröum. Verð frá kr. 5.055.- Homskápur efri með hurðum. Verð frá kr. 4.225,-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.