Morgunblaðið - 06.06.1987, Blaðsíða 47

47» *
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚNÍ 1987
Olafur Nikulásson
Selfossi — Minning
Fæddur 23. mars 1920
Dáinn 27. maí 1987
„Menn vaða í viliu og svima,
veit enginn neitt um það,
hvemig, á hveijum tíma
eða hvar hann kemur að.
Einn vegur öllum greiðir
inngang í heimsins rann,
margbreyttar líst mér leiðir
liggi þó út þaðan."
(H.P.)
Orð og speki sr. Hallgríms úreld-
ast ekki. Til þeirra geta allir á öllum
tíma vitnað. Þau eru í nærveru
hugans þegar fjölskylda, tengdafólk
og vinir Ólafs Nikulásonar bifreiða-
stjóra að Kirkjuvegi 22 á Selfossi
standa frammi fyrir andláti hans.
En hann lést með skyndilegum
hætti miðvikudaginn 27. maí sl.,
67 ára að aldri.
Ólafur var fæddur 23. mars 1920
á Móeiðarhvoli í Rangárvallasýslu.
Foreldrar hans voru Ólöf Bjama-
dóttir og Nikulás ívarsson er þá
voru í vinnumennsku hjá Skúla
Thorarensen. Hann ólst upp hjá
foreldrum sínum sem fljótlega eftir
fæðingu hans fluttu að Hemlu, en
síðan á Eyrarbakka, þar sem þau
bjuggu í 2 ár en fluttust þá til
Vestmannaeyja þar sem Ólafur ólst
síðan upp.
Ólafur fór árum saman í æsku
sinni til sumardvalar að Stóru-Borg
undir Eyjafjöllum og líkaði vistin
vel hjá Margréti Sigurðardóttur
sem þar bjó þá með dætrum sínum.
Hann var þar síðast í vist sumarið
1935, þá 15 ára að aldri.
Skógrækt
skáta við
Ólafur hefir með greinargóðum
hætti stiklað á lífshlaupi sínu í við-
ræðu við Gísla Högnason frá Læk
í bókinni „Isjur og austræna" er
út kom fyrir nokkrum árum og má
af þeim lestri ráða að sitthvað hef-
ir hann fengist við á lífshlaupi sínu.
Marga þekkta athafnamenn í
landinu, ekki síst í Vestmannaeyj-
um, átti Ólafur að húsbóndum og
fór jafnan saman gagnkvæmt
traust vinnuveitenda og verka-
manns. Hann sótti á ungum aldri
vélstjóranámskeið hjá Fiskifélaginu
og stundaði síðan vélstjórastarf á
fiskibátum í nokkrar vertíðir.
í maímánuði árið 1943 ræðst
Ólafur síðan til Kaupfélags Ámes-
inga við bifreiðaakstur og sest að
á Selfossi. Allar götur síðan til dán-
ardags vann hann hjá samvinnufyr-
irtækjum hér á Suðurlandi fyrst,
eins og áður segir, hjá Kaupfélagi
Ámesinga en síðan hjá Mjólkurbúi
Flóamanna. Ég á von á að það sé
björt minning sem forystumenn
þessara fyrirtækja eiga um vel-
virkni og trúa þjónustu Ólafs
Nikulássonar í áratuga starfi hans.
Af áratuga kynnum mínum við
Ólaf ræð ég að hann hafi í upp-
vexti sínum og á sínum þroska-
ámm, átt rétt svipaða ævi og þá
var almennt um jafnaldra hans.
Litlar kröfur til lífsins gæða og
hart að sér lagt til þess að ná því
litla sem í boði var.
Hann var harðduglegur til allra
verka, vann hratt og vel með því
markmiði að ljúka verkinu vel á sem
stystum tíma. Létt lundarfar hans
auðveldaði honum úthaldið.
Heimilisfaðir var Ólafur í hópi
þeirra bestu. Umhyggjusamur um
velferð bama sinna og eiginkonu
og þótti skjól sitt best þar sem heim-
ili hans var.
Hann var áreiðanlegur í viðskipt-
um og tefldi ekki á tæpt vað gylli-
boða eða hæpinna viðskipta.
Gagnvart sifjaliði sínu var hann
hinn tryggi, lífsglaði og sanni vinur.
Hinn 7. júní 1947 giftist Ólafur
eftirlifandi eiginkonu sinni, Kristínu
Sigurðardóttur frá Seljatungu í
Gaulveijabæjarhreppi. Þau hófu
búskap sinn að Árvegi 4 á Selfossi
en byggðu árið 1953 íbúðarhús sitt
að Kirkjuvegi 22. Böm Ólafs og
Kristínar em: Sigríður, gift Steina
Þorvaldssyni deildarstjóra hjá KÁ
á Selfossi, þau eiga 3 böm; Sverr-
ir, mjólkurfræðingur, búsettur á
Selfossi, kvæntur Guðveigu Bergs-
dóttur, þau eiga 2 böm; Ólöf gift
Skúla Einarssyni. Þau búa á Tann-
staðabakka í V-Húnavatnssýslu og
eiga 2 böm.
Sterk og yfirveguð minnast nú
Kristin og böm hennar bjartra sam-
vista eiginmanns og föður í heimil-
islífi og öðm umfangi daglegs lífs.
Að leiðarlokum megum við öll
sem áttum Ólaf Nikulásson að vini,
þakka samfylgdina, einlægni hans,
létta lundina og heiðarleikann í
hvívetna.
Eiginkonu hans og bömum vott-
um við hjónin einlæga samúð.
Gunnar Sigurðsson
frá Seljatungu.
Ingibjörg Marinós-
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 7. júní 1983
Dáin 29. maí 1987
í dag verður til moldar borin í
Vestmannaeyjum lítil stúlka, Ingi-
björg Marinósdóttir, aðeins tæplega
fjögurra ára. Hún var eins og við-
kvæmt blóm frá fæðingu. Hún var
haldin sjúkdómi sem læknavísindin
ráða ekki við. Litlar, mjúkar, falleg-
ar hendur hafði hún. Það yljaði að
hjartarótum þegar hún strauk okk-
ur blítt um vanga. Það var yndislegt
að vera í návist hennar. Ingibjörgu
litlu var gefið að eiga góða foreldra
og systkini, sem sýndu henni óvenju
mikla umhyggjusemi og ástúð. Þau
voru alltaf hjá henni. Sorg þeirra
og söknuður er sár. Blessun sé öll-
um þeim sem læknuðu hana og
hjúkruðu og öðrum þeim sem á einn
eða annan hátt hjálpuðu henni í
hennar erfiðu veikindum.
Það er huggun harmi gegn að
eiga minninguna um Ingibjörgu
litlu. Minningin lifir áfram með
okkur um ókomin ár. Hún verður
aldrei frá okkur tekin.
Elsku Marý, Marinó, Heiða og
Daddi, við biðjum algóðan Guð að
blessa ykkur og styrkja.
Nú legg ég augun aftur
6 Guð þinn náðarkraftur
min veri vöm í nótt
Æ virst mig að þér taka
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilson)
Afi, amma og systkinin,
Faxastíg 9.
í dag er til moldar borin Iitla
vinkona mín, Ingibjörg Marinsdótt-
ir, en hún lést föstudaginn 29. maí
sl. Ingibjörg hefði orðið 4ra ára á
morgun, 7. júní, og var yngsta bam
hjónanna Marinós Sigursteinssonar
og Marý Kolbeinsdóttur. Systkini
Ingibjargar eru Heiða Björk, 13
ára, og Bjami Ólafur, 11 ára.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að fá að kynnast Ingibjörgu fyrir
tveimur árum og hef síðan átt með
henni svo margar ógleymanlegar
ánægjustundir. Ég minnist hlýju
hennar og atlota, þær fjölmörgu
stundir sem við áttum saman. Það
þurfti svo lítið til að gleðja „prins-
essuna" mína, eins og ég kallaði
hana svo oft. Hún hefur gefið mér
svo margt og kennt mér svo margt
sem ég aldrei fæ gleymt.
Ingibjörg átti góða að. Fjölskylda
hennar, sem reyndist henni svo vel,
bæði á góðum og erfiðum stundum,
á nú um sárt að binda. Enginn
getur sett sig í þeirra spor.
Ég þakka Ingibjörgu allar þær
ánægjustundir sem hún gaf mér og
bið góðan Guð að styrkja Marý,
Marinó, Heiðu Björk og Bjama
Ólaf, í þeirra miklu sorg.
Guð blessi minningu Ingibjargar
Marinósdóttur.
Rannveig Traustadóttir
Úlfljóts-
vatn
SKÓGRÆKTARFÉLAG skáta
við Úlfljótsvatn var stofnað 24.
mars sl. og eru félagar nú um
hundrað. Rætkunarstarf félags-
ins hófst í maf með gróðursetn-
ingu á lúpínu í Úlfljótsvatnsfjalli
og nú f júní er fyrirhuguð gróð-
ursetning á um 5.000 tijáplönt-
um.
Ætlunin er að girða tjaidstæðin
skjólbeltum og prýða heimreiðina
með greni og ösp. Tijálundur Helga
Tómassonar skákahöfðingja, sem
gróðursett var í sl. sumar, virðist
hafa komið mjög vel undan vetrin-
um og í sumar er ætlunin að stækka
hann með skógarplöntum sem
Skógræktarfélag Reykjavíkur hef-
ur gefið.
Unnið verður við skógrækt við
Úlfljótsvatn sunnudaginn 7. júní frá
kl. 14.00, laugardaginn 13. júní og
sunnudaginn 21. júní frá kl. 10.00.
Nýir félagar em velkomnir til starfa
og menn em minntir á að hafa
skóflu meðferðis.
Sumarveit-
ingar í Amesi
(ieldingaholt.
Félagsheimilið Árnes rekur
veitingasölu í sumar sem endra-
nær. Er þar hægt að taka á móti
hópum af öllum stærðum allan
daginn. Arnes er tilvalinn áning-
arstaður fyrir þá sem eru á leið
f Þjórsárdal og inná hálendið
Veitingarreksturinn í sumar er í
höndum Jenníar og Guðbjargar í
Skarði. Tekið er við pöntunum með
stuttum fyrirvara.

i Júni - Júli - Ágúst

Mánudaga - fímmtudaga:
Föstudaga: 10-20 .
Laugardaga: Lokaó
10-18.30
Húsi verslunarinnar, Kringlunni 7. 108 Reykjavík. Sími 686650
Jón
ÓSA/SfA