Morgunblaðið - 27.06.1987, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. JÚNÍ 1987
Sunnan
undir Jökli
in furða að töfrar náttúrunnar taki
menn tökum.
Ekki er allt búið þó að utar sé
farið. Svalþúfa og Lóndrangar eru
einnig töfrastaðir, svo miklir að
vart verður með orðum lýst.
Hér verður að slá botninn í, ekki
má svo áfram halda, brátt verður
lýsingarorða vant.
Hvemig sem á er litið er Snæ-
fellsnes einn mesti dýrðarstaður
íslands. Hver og einn verður að fá
að upplifa og njóta náttúrunnar á
sinn hátt, og á Snæfellsnesi gefast
til þess mörg og góð tækifæri.
Höfundurhefir unnið að ferða■
málum i 40 &r.
Fyrir ofan Búðir trónir líparítfjallið Mælifell og fram af staili fellur
Bjamarfoss.
eftirEinarÞ.
Guðjohnsen
Snæfellsnes ræður norðvestur-
sýn frá Reykjavík. Fjallakeðjan
teygir sig til vesturs frá meginlandi
Islands og mörgum reynist erfitt
að greina landslagið í sundur frá
höfuðborginni séð.
Til þess að læra á og skynja
Snæfellsnes og allar þess úfnu línur
verða menn að fara á Nesið og njóta
landslagsins úr minni fjarlægð.
Nú gefst tækifæri til þess, því
að Landsmálafélagið Vörður beinir
hinni árlegu Varðarferð að þessu
sinni til Snæfellsness. Ekki verður
samt öll dýrð þessa svæðis gleypt
og greind í einni stuttri ferð, en
allgott jrfírlit má samt fá og njóta
góðra útskýringa í ferðinni sjáífri.
Oft hefir það verið sagt, að und-
ir Jökli verði menn fyrir undarlegum
áhrifum, sem ekki verði svo skjótt
skýrð, og svo má vera. Halldór
Laxness hefir lýst þessum áhrifum
í verki sínu Kristnihaldi undir Jökli,
og Ámi Óla, fyrrum aðalfararstjóri
Varðar, lýsir þessu frá sinni hlið í
verkum sínum. Og í fomum sögum
kemur fram kyngimögnuð viska
Bárðar Snæfellsáss og seinna orð-
snilld Kolbeins Jöklaskálds er hann
kvað sjálfan Kölska í kútinn á Þúfu-
bjargi.
Allt þetta og margt fleira gefur
til kynna hve djúp áhrif Snæfellsnes
hefir á mannfólkið. Hvað er það
þá, sem hefir þessi miklu áhrif? Er
það eitthvert dularmagn eða er það
aðeins hin stórbrotna náttúra og
umhverfí, sem öllu þessu tali veldur?
Sjálfur hallast ég að því síðast-
nefnda en virði samt álit annarra.
Snæfellsnes er stórt og þar er
margt að sjá, bæði að sunnanverðu
og norðan. í þessari grein hefi ég
fremur kosið að halla mér aðeins
að suðurhliðinni, en norðurhliðin á
einnig sína töfra og varla minni en
suðurhliðin, þó að öðruvísi séu.
Staðarsveit breiðir úr sér sunnan
fjalla, brattra að baki, en á flatlend-
inu er fjöldi vatna með miklu
fuglalífí. Vaðfuglar, endur og aðrir
fuglar eiga þar sitt kjörlendi. Því
er bezt að fara hægt yfír og njóta
augnablikanna. Varla verður það
samt gert í snöggri yfírferð sem í
Varðarferð.
Utan Staðarsveitar er komið að
Ljúft er lífið á Stapa, einnig hjá
ritunum (skeglunum).
Búðum, unaðsreit í yngri hraunum
og þar þarf að staldra við og helzt
oftar en einu sinni. í miðju hraun-
inu er Búðaklettur, sjálfur gígurinn,
og þar vaxa burknar betur en ann-
ars staðar, enda er svæðið friðlýst.
Utan Búðahrauns er Breiðavík,
og verður okkur þá hugsað til
rímnaskáldsins Sigurðar Breiðfjörð,
sem þar bjó.
Amarstapi eða Stapi er þar fyrir
utan, umvafínn rósamynstrum
náttúrunnar, stuðlar og strengir,
göt og glufur, holur og hellar. Allar
gerðir klettamynstra á litlu svæði
og mitt í allri dýrðinni er fuglalíf
fjörugra og fjölbreyttara en víðast
annars staðar. Hvar í veröldinni
fínnst önnur eins dýrð? Það er eng-
Hafið
sleikir
hamra-
stalla og
stuðla á
Stapa.
Jökullinn og Stapafell standa á höfði f kyrru vatninu.
Jökulsfar-
ar horfa
hugfangn-
ir til fyrir-
heitna
landsins,
þar sem
áhrifin eru
hvað
sterkust.