Morgunblaðið - 28.11.1987, Blaðsíða 76

76
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. NÓVEMBER 1987

Ást er...
.. . söknuður við brottfór.
TM Reg. U.S. Pat Ott.-all rlghts reservðd
e 1986 Los Angeles Times Syndlcate
Ef búkliljóðin eru alveg
að drepa þig er ekki um
annað að gera en að banna
honum að borða þrumara!
HÖGNI HREKKVlSI
„ . . -Eí? HáxSNI
... . WE IA/1A ?"
Þessir hringdu .. .
Drífðu áfram
ráðhúsið Davíð
Vigfús Guðmundsson hringdi:
„Mig langar til að biðja fyrir
kveðju til fyrrverandi sveitunga
míns, Davíð Oddssonar, þó reynd-
ar hafí hann ekki verið hár í
loftinu á þeim tíma. Drífðu ráð-
húsið við Ijömina áfram Davíð
og vertu ekki að hlusta á neitt
kjaftæði, því þeir sem eru á móti
ráðhúsinu núna verða manna
hrifnastir þegar það er risið. Þú
ættir að hafa í ráðhúsinu sér-
stakan sal sem héti Bárubúð, því
á þessum stað var áður eins kon-
ar ráðhús alþýðumannsins sem
hét Bárubúð. Þar kynntist al-
menningur ýmsum merkum
mönnum t.d. Hagalín og Laxnes."
Ráðhúsið mistök
Kristbjörg Ingvarsdóttir
hringdi:
„Mig langar að láta í ljós álit
mitt á fyrirhugaðri ráðhúsbygg-
ingu við Tjömina. Ég tel að hún
sé mikil mistök. Það vom mikil
mistök þegar Iðanaðarbankinn og
Morgunblaðshúsið vom reist á
símum tíma. Ráðhúsið mun alveg
eyðileggja þetta svæði sem er
fallegasti staður Reykjavíkur.
Þetta hef ég heyrt margt eldra
fólk segja og ég tel þessa ráðhús-
byggingu hálfgerða móðgun við
eldra fólk. Húsið sjálft er listaverk
en það á ekki heima á þessum
stað. Ég tel að efna ætti til kosn-
inga um þetta mál.“
Gullarmband
Gullarmband tapaðist fyrir um
það bil mánuði á Laugarvegi milli
Lækjartorgs og Hlemms eða í
strætisvagni á þessari sömu leið.
Finnandi vinsamlegast hringi í
síma 15939. Fundarlaun.
Greifarnir
frábærir
Bjarni Valdimarsson hringdi:
„Ég hef gagnrýnt tónlist Ríkis-
sjónvarpsins. En lofa ber þegar
vel er gjört. Greifamir 24. nóvem-
ber vom frábærir. Náttúmlífs-
myndir eins og sú frá Galapagos-
eyjum em einn allsheijar
viskubmnnur."
Ráðhúsið rétt
staðsett
Anna Guðný hringdi:
„Ég er alveg sammála Davíð
Oddssyni í því að ráðhúsið mun
taka sig vel út við Ijömina og
setja skemmtilegan svip á um-
hverfí sitt. Ég hef Tjörnina
daglega fyrir augum frá Odd-
felowhúsinu og það hefur alltaf
farið í taugamar á mér hversu
ljótt bílastæðið og húsið við Von-
arstræti em. Varðandi skipulags-
mál er fólki alltof tamt að líta
aðeins á neikvæðu hliðamar. Ein-
hveijir minnihlutahópar hrópa allt
niður en hinir sem ánægðir em
láta ekki í sér heyra."
Víkverji
Víkveiji er nýkominn frá Banda-
ríkjunum, þar sem hann átti
þess kost að sitja ráðstefnu um
utanríkisstefnu Bandaríkjanna. Þar
kom greinilega fram hversu
bandarísk stjómvöld og almenning-
ur em orðin „þreytt" á að bera
meginhluta útgjalda vegna vama
Vestur-Evrópu. Á næstu ámm
verður það ein krafa Bandaríkjanna
í samskiptum við samheija sína í
Atlantshafsbandalaginu að Evró-
puríkin taki aukinn þátt í útgjöldum
vegna vamarmála. Gífurlegur halli
á fjárlögum Bandaríkjanna og ut-
anríkisviðskiptum landsins renna
frekari stoðum undir kröfur þeirra.
Demókratar og rebúblikanar virð-
ast samstíga hvað þetta atriði
varðar.
Bandaríkjamenn líta einnig til
annarra heimsálfa. Margir vilja að
Japanir leggi meira af mörkunum
í Asíu. Það er ljóst að Bandaríkja-
menn vilja að samhetjar þeirra taki
meiri þátt í vömum Vesturlanda,
jafnframt því sem fækkað verði í
liði Bandai-íkjanna í Evrópu og í
fleiri ríkjum.
XXX
hugi á íslandi meðal ungra
Bándaríkjámárina virðist ’ véra
skrifar
mikill og þekking þeirra síst minni
en gengur og gerist á Norðurlönd-
unum. Margir sem Víkveiji hitti á
ferð sinni létu þá ósk í ljós að gam-
an væri að heimsækja Island. Ekki
er að efa að áhuginn hefur kviknað
vegna umfjöllunar um land og þjóð
í bandarískum íjölmiðlum í tengsl-
um við leiðtogafundinn á síðasta
ári. Sú kynning hefur reynst okkur
íslendingum ómetanleg. En ein-
hvern veginn læðist sá grunur að
Víkvetja að við höfum ekki nýtt
okkur tækifærið eins og skyldi.
Hvað hefur Ferðamálaráð aðhafst
eða Ferðaskrifsofa ríkisins? Hvem-
ig nýttu Amarflug og Flugleiðir
hina miklu og óvæntu athygli?
Hvemig notuðu Útflutningsráð og
útflytjendur almennt aukin áhuga
á íslandi vegna leiðtogafundarins?
XXX
Aragrúi fréttatilkynninga fer í
gegn um hendur Víkveija á
degi hveijum og á það svo sannar-
lega við flestar þeirra, að hveijum
þykir sinn fugl fagur. Hnykkt er á
flestum hlutum með lýsingarorðum
um gæði þeirra og gengur þessi
orðnotkun oft út í öfgar.
Þessa dagana ber mikið á bókum
í fréttatilkynningaflóðinu. Margar
tilk’yririlrigáhhá'érú látlaúst’ örðáðár
um höfund og bók með stuttri kynn-
ingu á bókarefninu. En eftir sumum
fréttatilkynningunum að dæma er
viðkomandi bók heimsviðburður af
hæstu gráðu svo farið sé í flíkur
þess sem situr við að semja svona
fréttatilkynningu. Það hefur oft
hvarflað að Víkveija, hvort höfund-
ar þessara ritsmíða sjái nokkum
tíman grilla í bókarhöfundinn eða
hans verk gegnum lýsingarorða-
þokuna. Hvort tveggja er Víkveija
týnt í texta, sem er merkingarlaus
lýsingarorðavaðall, og fengist ekki
einu sinni birtur í auglýsingu.
Textinn er þá af þessu taginu:
Út er komin ný „hrífandi" bók eftir
hinn „geysivinsæla" höfund ... en
fyrri bækur hans hafa notið „feiki-
vinsælda“. Þessi nýja bók er
„langbesta" bók þessa höfundar.
Hún er auðvitað „hörkuspennandi"
og spennan er svo aukin ( eða hvað
?) með því að vera „magnþrungin"
í næstu línu! Sögusviðið er svo
bæði „sérkennilegt" og „heillandi".
Þegar um þýdda bók er að ræða,
þá hefur hún áður „hrifíð milljónir
lesenda um allan heim“ og er strax
orðin „sígild". En ef höfundurinn
er íslendingur, þá er bókin „tíma-
mótaverk" á ferli hans og oftar en
ekki „merkasti viðburðurinn" í sam-
anlögðum íslenskum bókmenntum.
Það er eins gott að Víkveiji er
'ekkVhöfiírídUt1 'Njálu:..........~J