Morgunblaðið - 02.12.1987, Blaðsíða 62
62 • \ MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. DESEMBER 1987
V
Minning:
Gunnar Þór Jóhanns
son skipsijóri
Fæddur 2. desember 1926
Dáinn 7. nóvember 1987
Þegar nafn mitt var kallað upp
á fjölmennum fundi í Reylqavík, að
morgni 7. nóvember 1987, og sagt
að áríðandi sfmtal biði mín, vissi
ég að eitthvað hafði komið fyrir.
Hvað það var fékk ég að vita þegar
Ásta sagði mér í símanum að Gunn-
ar Þór væri dáinn. Slíkum fréttum
á maður alltaf erfítt með að trúa.
Ég held að ég hafí tæpast gert mér
grein fyrir þessu meðan ég leitaði
þær systur uppi til þess að flytja
þeim áfram þá frétt að pabbi þeirra,
sem þeim þótti svo vænt um, væri
dáinn.
Síðan lá leið okkar allra norður
á Dalvík og það komu margar
myndir í hugann, margar góðar
minningar um Gunnar Þór. Margar
tengjast honum og náttúrunni. Þó
hann ætti að baki 45 ára starf sem
sjómaður, var hann náttúrubam í
sér, næstum bóndi. Svipur hans og
látbragð leyndu aldrei hvað honum
leið vel úti í náttúrunni.
Ég man alltaf þegar ég var að
veiða í Reykjadalsá og hann var
að koriia úr einni af sínum feng-
sælu veiðiferðum á Baldri og við
höfðum mælt okkur mót við ána.
Þar var ég búinn að vera eina tvo
tíma þegar hann kom um morgun-
inn. Þrátt fyrir þreytu eftir sjóferð-
ina hljóp hann með mér um
árbakkann, stór, glaðlyndur maður
í veiðihug. En í hléinu um miðjan
daginn, lögðumst við í hátt júlígras-
ið á árbakkanum. Þó norðanstrekk-
ingur væri, var logn í grasinu. Við
horfðum í himininn og grasrótina
og töluðum saman og ámiðurinn
og vindurinn samstilltu hörpur
sfnar. Allt f einu uppgötvaði ég að
Gunnar var sofnaður á árbakkan-
um. Þama svaf hann eins og bam.
Ég man að það hvíldi yfír honum
ró og honum leið vel. Já, okkur leið
oft vel saman.
Gunnar gaf mér líka góðar gjafir
og þá bestu er hann, sumarið 1979,
leiddi elstu dóttur sína upp að altar-
inu til mín með hátíðlegum svip
þegar þau gengu inn gólfíð í Dalvík-
urkirkju. Oft síðan var ég stoltur
af því að vera tengdasonur hans.
Bæði af verkum hans á sjónum og
því sem menn sögðu um Gunnar. A
sumrin þegar ég var á torgurunum
frá Húsavík og hann að trolla á
„Ólafi Magnússyni“, fylgdumst við
hvor með annars skipi. Það gladdi
mig alltaf þegar skipstjórar mínir,
sem höfðu verið að tala við hann í
stöðinni, bám mér kveðju hans. Já,
oft var borið lof á Gunnar í mín
eyru. Þegar ég var með honum á
„Ólafi Magnússyni" sagði mér mað-
ur, sem var búinn að vera lengi
með honum til sjós, að það væri
gott að vera með honum, hann
væri svo ljúfur í skapi og traustur.
Hann talaði sérstaklega um það
hvað framkoma hans veitti mikið
öryggi. Hann sagði mér jafnframt
að þeir hefðu einu sinni verið í af-
takaveðri og hættu. Hann hefði
verið upp í brú hjá Gunnari og ver-
ið hræddur. En þegar hann hefði
fundið hve Gunnar var öruggur og
óttalaus, þrátt fyrir hættuna, þá
hefði það fyllt sig öryggi. Já, hann
sagði hann einstakan skipstjóra.
Þessi lýsing er svo sönn af honum,
traustum og staðföstum, glaðlynd-
um, stórum manni. Manni sem
hvikaði ekki frá sinni skoðun, þótt
hún væri ekki samhljóða skoðunum
annarra. Manni sem á sjálfsagðan
hátt naut virðingar þeirra sem hann
þekktu og umgengust. Þannig var
hann.
Tengdafaðir minn, Gunnar Þór
Jóhannsson, fæddist 2. desember
1926 á Kleif í Þorvaldsdal við Eyja-
fjörð. Hann var sonur hjónanna
Astríðar Margrétar Sæmundsdótt-
ur og Jóhanns Sigvaldasonar. Þau
bjuggu síðar á Ytri-Reistará í Am-
ameshreppi. Ólst Gunnar þar upp
ásamt níu systkinum. Snemma
beygðist krókurinn og 15 ára fór
Gunnar að stunda sjómennsku,
fyrst frá Hauganesi og var það
upphaf farsæls sjómanns- og skip-
stjórarferils. Hann lauk skipstjóm-
árprófí frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík árið 1951. Árið 1954 tók
hann við skipstjóm á Baldri EA
770, sem gerður var út á sfldveiðar
og flutninga. Síðan var hann lengi
skipstjóri á Sæfaxa NK 102 frá
Neskaupstað. Undir miðjan sjöunda
áratuginn var hann um tíma með
Helgu Guðmundsdóttur BA frá
Patreksfírði. Árið 1965 tók hann
við Akraborg EA 50 og fljótlega
eftir það við Ólafí Magnússyni EA
250 og var með hann samfleytt í
15 ár á sfld, loðnu og togveiðum.
Árið 1982 tekur Gunnar aftur við
skipi með nafninu Baldur. En nú
er það skuttogari, sem hann sótti
til Englands og ber nafnið Baldur
EA 108.
I frítúr af sjónum lentu Gunnar
og Ásta í alvarlegu bflslysi þann
25. maí 1986. Hann hlaut mænu-
skaða sem leiddi til lömunar. Síðan
gekk hann í gegnum erfíða sjúkra-
legu, sem sá einn þekkir, er reynir.
En Gunnari tókst með dugnaði,
viijastyrk og stöðugum æfíngum
að ná meiri framförum en hinir
bjartsýnustu höfðu þorað að vona.
Eftir rúmlega árslanga sjúkra-
dvöl og endurhæfingu í Reykjavík,
kom hann aftur norður. Ég tók á
móti honum á flugvellinum á Akur-
eyri. Það var í sumar leið og vð
keyrðum rólega út Eyjaflörðinn.
Hann var glaður yfír því að koma
heim á Bárugötuna. En á Bárugötu
7 á Dalvík höfðu tengdaforeldrar
mínir, þau Gunnar og Ásta Svein-
bjamardóttir, búið sér heimiii. Þar
ólust systkinin Valgerður, Jóhann,
Hulda Sveinbjörg, Gunnar og Edda
upp við gott atlæti. Sonur Huldu,
Gunnar Þór Aðalsteinsson, hefur
löngum átt þar skjól hjá afa og
ömmu. Þar hófst Gunnar nú handa
við að láta breyta heimilinu í sam-
ræmi við breyttar aðstæður. Oft
ræddum við hluti í því sambandi.
Meðal annars um sólpall, sem hann
var að hugsa um að láta gera suð-
ur úr stofunni. Ég frétti það kvöldið
áður en hið hinsta kall kom, að
Gunnar hefði verið að kaupa hurð,
sem átti að vera fyrir dyrunum út
á fyrirhugaðan sólpail. Enginn veit
hvenær kallið kemur. Það urðu
þannig aðrar dyr, sem opnuðust
honum fyrr í sólina.
Um leið og ég votta öðrum að-
standendum hans samúð, ber ég
honum þakkir fyrir allt, samveru-
stundir og kynni. Bamabömin
hans, Emilía Ásta og Örlygur Hnef-
ill, bera afa sínum þakklætiskveðj-
ur.
Fari^hann í friði.
Örlygur Hnefill Jónsson
Þessi hinsta kveðja frá okkur til
elsku pabba hefði átt að vera af-
mæliskveðja til hans. En skjótt
skipast veður í lofti.
Já, pabbi hefur oft fengið að
reyna það á löngum starfsferli sem
sjómaður og skipstjóri, hve veður
geta skipast skjótt í lofti. En hug-
styrkur hans og ró streymdu frá
honum, þó fá orð væm sögð, og
hann stýrði skipi sínu ætíið farsæl-
lega í höfn. Heima vom eiginkona
og böm, sem elskuðu hann og virtu
og biðu komu hans eftirvæntingar-
full í hvert sinn. Það var hátíð í
bæ, er hann kom heim. Húsið fyllt-
ist af nærvem hans, sem var okkur
öllum svo mikils-virði.
Ótal minningar koma í hugann
á kveðjustundu. Nú þegar jólin fara
senn í hönd leitar hugurinn aftur
til bemskujólanna. Við áttum því
láni að fagna, að fá að hafa pabba
okkar heima öll jól, þrátt fyrir starf-
ið. Fjölskyldan sameinaðist öll við
undirbúning, hver fékk sinn starfa.
En mesta virðingarstaðan var þó
að fá að vera „aðstoðaijólaskreyt-
ingastjóri" með p^bba. Virðingar-
staða sem gekk til okkar koll af
kolli, eftir því sem við uxum upp.
Það er erfitt að ganga nú inn í jól-
in án elsku pabba.
Þegar við kveðjum hann nú þökk-
um við allar dýrmætu stundimar
sem við áttum með honum. Þökkum
pabba styrka farsæla handleiðslu
alla tíð. Bamabömin þijú þakka afa
fyrir allt. Guð blessi góðan dreng.
Valla, Jói, Hulda,
Gunni, Edda.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
KARL BJARNASON
frá ísafirði,
andaðist í Landakotsspítala 30. nóvember.
Anna Guðjónsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
móðir okkar,
LAUFEY EYVINDSDÓTTIR,
Helgafellsbraut 21,
Vestmannaeyjum,
Guðlaugur Stefánsson og dætur.
t
Dóttir okkar, systir, mágkona og barnabarn,
HILDUR MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR
smíðakennari,
veröur jarðsungin frá Árbæjarkirkju (við Rofabæj fimmtudaginn
3. desember kl. 13.30.
Rannveig Gunnarsdóttir, Sigurður Tómasson,
Sigrún Sigurðardóttir, Jón Einarsson,
Sigríður Ása Sigurðardóttir,
Sigríður Thoroddsen,
Gunnar Björnsson.
t
Hjartkær eiginmaöur minn og bróðir,
HERMANN ÁGÚSTSSON,
Heiðarvegi 18,
Reyðarfirði,
sem lést 25. nóvember, verður jarðsunginn frá Valþjófsstaðar-
kirkju laugardaginn 5. desember kl. 15.00.
Sigríður Stefánsdóttir,
Jón Bekk Ágústsson
og vandamenn.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir og afi,
HAFSTEINN SIGURÐSSON,
Smáratúni, Þykkvabæ,
sem lést í Borgarspítalanum 27. nóvember verður jarðsunginn
frá Hábæjarkirkju laugardaginn 5. desember kl. 13.00.
Þeim semVilja minnast hans er bent á félag velunnara Borgarspít-
alans.
Sigurjóna Sigurjónsdóttir, Friðsemd Friðriksdóttir,
Heimir Hafsteinsson, Særún Sæmundsdóttir,
Friðsemd Hafsteinsdóttir, Jón Thorarensen,
Sighvatur Borgar Hafsteinsson, Una Sölvadóttir,
Kristborg Hafsteinsdóttir, Nói Sigurðsson,
Sigrún Linda Hafsteinsdóttir, Eyjólfur Reynisson,
Bryndfs Ásta Hafsteinsdóttir, Rúnar Karlsson
og barnabörn.
Lokað
Skrifstofa hjá Fiskiðn er lokuð í dag vegna útfarar
STYRKÁRS SNORRASONAR.
Fiskiðn.
Eiginkona mín og
er látin.
t
Minningarathöfn verður um móður okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNU ÓLAFSDÓTTUR
frá Unaðsdal,
fimmtudaginn 3. desember kl. 15.00 í Fossvogskirkju.
Jarðsett verður frá Unaösdalskirkju laugardaginn 5. desember kl.
2. e.h. Bílferð verður frá Umferöarmiðstööinni á föstudag kl. 9.
f.h. Bátsferð verður frá isafirði á laugardag.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilega þakka ég auðsýnda samúð við andlát og útför systur
minnar,
KRISTÍNAR HREFNU ÞORFINNSDÓTTUR
frá Baldurshaga.
Sérstakar þakkir til starfssystra hennar á Droplaugarstöðum.
Eva Þorfinnsdóttir.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför sonar okkar og bróður,
JÓNBJÖRNS MAGNÚSSONAR,
Gljúfraseli 2.
Magnús Þ. Hilmarsson,
Hilmar Magnússon,
Anna Þ. Ingólfsdóttir,
Ingólfur Magnússon.
t
Kæra þökk fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
BJARNA Ó. FRÍMANNSSONAR
frá Efrimýrum.
Valgerður Bjarnadóttir,
Bjarni Frímann Karlsson,
Ragnar Karlsson,
Trausti Kristjánsson,
Bára Svavarsdóttir,
Bjarnhildur Sigurðardóttir,
Karl G. Sigurbergsson,
Sólveig D. Ögmundsdóttir,
Þóra Ó. Eyjólfsdóttir,
Anna Jónsdóttir,
Ólafur Jónsson,
Ómar Jakobsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum innilega föður og afa, t samúð við andlát og útför eiginmanns míns.
ÓLAFS ÓFEIGSSONAR
skipstjóra, Ægisíðu 109.
Danielfna Sveinbjörnsdóttir, Hrafnhiidur Ólafsdóttir,
Ólafur og Stefán.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim sem auösýndu okkur sam-
úð og hlýhug vegna fráfalls föður míns, tengdaföður og afa,
PÁLS S. ÞORKELSSONAR.
Halldóra Pálsdóttir,
Hörður Adolphsson
og barnabörn.