Morgunblaðið - 07.06.1988, Síða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚNÍ 1988
GuðmundurR. Brynj-
ólfsson fv. lögreglu-
varðsljóri — Minning
Fæddur 18. mars 1912
Dáinn 26. maí 1988
Árið 1910 hófu búskap á jörðinni
Gelti í Grímsnesi hjónin Brynjólfur
Þórðarson frá Sumarliðabæ í Ása-
hreppi, Rang., og Sigríður Guð-
mundsdóttir ljósmóðir frá Efra-
Apavatni, Laugardal. Systir Brynj-
ólfs frá Sumarliðabæ var Borghild-
ur móðir Sigurjóns Sigurðssonar
bónda í Raftholti sem er nú nýlát-
inn.
Jörðin Göltur er fremur landstór,
36 hundruð að fomu mati, liggur
að Hestvatni vestan undir Hest-
§alli. Bærinn stendur ofan í kvos
skammt frá vátninu og er þaðan
því útsýni lítið nema fjallahringur
til vesturs og norðurs. Ekki sést
bærinn en komið er á grjóthól fyrir
ofan tún. Landið er að mestu leyti
mýrlendi, fremur graslítið en fjár-
beit góð og hagstæð á vetrum. Sil-
ungsveiði hefur verið stunduð í
Hestvatni sem og er höfuðprýði
staðarins. Túnið var grýtt og erfitt
í ræktun þar heima.
Þau Galtarstaðahjón eignuðust
íjögur böm. Elstur var Guðmundur
Ragnar, sem hér er minnst; Kristinn
bóndi að Gelti; Borghildur og Elín-
borg sem báðar eru þar til heimilis.
Guðmudnur ólst upp við öll venju-
leg sveitastörf en hugur hans
stefndi ekki til hefðbundins búskap-
ar. Áhugi hans beindist snemma-
að vélum og allri véltækni. Náttúru-
fræðingur var hann svo mikill að
eðli að hann sló stundum lærðustu
mönnum við. Jarðrækt var honum
í fyllsta máta hugleikin, enda tók
hann ungur að sér voijarðvinnslu í
sveitinni með þeirri atorku og vand-
virki svo að aðrir fóru vart í slóð
hans með þeim verkfærum og
áhöldum sem þá vom notuð og
þekkt.
Guðmundur vann nú í nokkur ár
að jarðabótum í Grímsnesi og við
bar að hann væri fenginn í aðrar
sveitir. Árið 1940 hóf hann sambúð
með konu, Jónínu Bjamadóttur,
norðan úr Skagafirði. Gengu þau í
hjónaband tveimur árum síðar, eða
1942. Þau settust að í Reykjavík
þar sem Guðmundur fékk atvinnu
og gekk í lögregluna. Þann starfa
hafði hann á hendi meðan heilsa
hans leyfði og varð síðast varðstjóri.
Þau Guðmundur og Jónína eign-
uðust þijú böm: Bjama f. 1941;
Sigríði f. 1942; og Ragnhildi f.
1948. Auk þeirra átti Guðmundur
dóttur, Þóra að nafiii, f. 1959.
Guðmundur var framan af ævi
heilsuhraustur maður en lögreglu-
starfíð er á margan hátt erfítt og
áhættusamt og geta menn þar án
fyrirvara orðið fyrir áföllum og mun
hann ekki hafa farið varhluta af
því. Fyrir ári fékk hann áfall, blæddi
á heilann og lamaðist hann öðra
megin, komst á fætur og keyrði
sinn bíl en náði sér aldrei að fullu.
En í síðasta mánuði tók hann hita-
veiki (inflúensu) og var fremur
þungt haldinn en virtist þó vera
kominn yfir það versta, þar til að-
ÁVÖXTUNARBREF
skila miklu!
faranótt hins 26. maí, að hjartað
bilaði og hann var allur.
Alúðar þakkir sendi ég fyrir hönd
fjölskyldu minnar til fjölskyldu hans
fyrir áratuga trygga og einstaka
vináttu.
Guðmundur Brynjólfsson var vel
meðalmaður á hæð og samsvaraði
sér vel. Svipurinn bar vott um vilja-
styrk, festu og heiðarleika. Óll
framkoman traustvekjandi og gaf
til kynna að orð hans stæðu. Skoð-
anir hans ákveðnar og fastmótaðar
en ekki alltaf auðvelt að sveigja þær
til. Allur málflutningur hans undir-
byggður af rökum. Rómurinn sterk-
ur, málfar hans hreint og kjam-
mikið, féll með ágætum að lögmál-
um íslenskrar tungu. Hann var
prýðilega verki farinn að hveiju sem
hann gekk, burðarmaður sem meira
gildi hafði fyrr á tímum en nú.
Handbrögð hans sýndu greinilega
afl hans, leikni og vandvirkni svo
eftirminnilegt var.
Guðmundur var maður gestris-
inn, ræðinn og skemmtilegur heim
að sækja. Hann var áhugamaður
um stjómmál og bar þau oft á
góma. Hann kvikaði ekki frá flokki
sínum en lét þó aldrei nein flokks-
fyrirmæli villa sér sýn þegar rétt-
lætiskennd hans var annars vegar.
Guðmundur sóttist ekki eftir
margmenni. „Við hallarglaum var
mitt hjarta fátt,“ sagði skáldið.
Hann var að því leyti einfari að
sækja ekki mannfagnaði né félags-
skap yfirleitt. Vildi heldur kætast
með fáum og þekkja þá betur.
Að þræða sinn einstíg á alfarabraut.
Að eilífu er listanna göfuga þraut.
Að aka seglum á eigin sjó,
einn meðal þúsunda fylgdar.
(EB)
Straumur tímans líður hratt
fram, nú á tímum tækni og véla-
Auðvelt að eignast
auðvelt að innleysa!
ÁVÖXTUNARBRÉF eru
óbundin og hægt aö öllu jöfnu,
að innleysa hvenær sem er
án alls aukakostnaðar.
ÁVÖXTUNARBRÉF
VEXTIR UMl FRAM VERÐBÓLGU:
SÍÐUSTU 3 6 12 MÁNUÐI
14,7% 15,4% 14,9%
REKSTRARBRÉF - MEÐ 6 MÁN. UPPSAGNARFR.
VEX" riR UMFRAM VERÐBÓLGU:
SlÐUSTU 3 19,1% MÁNUÐI
Fjármálaráðgjöf - Ávöxtunarþjónusta - Verðbréfamarkaður
LAUGAVEGI 97 - SÍMI 621660
VR mótmælir
bráðabirgða-
lögunum
STJÓRN Verslunarmannafélags
Reykjavíkur hefur mótmælt
harðlega setningu bráðabirgða-
laga ríkisstjórnarinnar frá 20.
maí siðastliðnum, „sem afnema
þann grundvallar rétt stéttarfé-
laga að semja um kaup og kjör
umbjóðenda sinna,“ eins og segir
í frétt sem Morgunblaðinu hefur
borist.
Ennfremur segir: „Með þessum
lögum leggst ríkisvaldið enn einu
sinni á sveif með samtökum vinnu-
veitenda, sem telja það allra meina
bót að halda umsömdum launatöxt-
um sem lægstum, sem leitt hefur
til þess að félagsfólk hefur misst
tiltrú á verkalýðsfélögunum. Stjóm
Verslunarmannafélags Reykjavíkur
mótmælir því, að umsamdir launa-
taxtar, sem nú era á bilinu 38 til
52 þúsund krónur, séu orsök efna-
hagsvandans, sem nú steðjar að
þjóðinni, enda hefur stór hluti
vinnuveitenda ákveðið einhliða
miklu hærri launagreiðslur en fram-
angreindir samningar segja til um.
Nær væri að leita orsaka vandans
í hinni gengdarlausu óarðbæra fjár-
festingu og skipulagsleysi í atvinnu-
rekstrinum, sem leitt hefur til
þenslu og óráðsíu í þjóðfélaginu."