Morgunblaðið - 09.12.1989, Blaðsíða 58

58 i;
MORqyNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 1989
Minning:
Anna B. Böðvars-
dóttir, Laugarvatni
Fædd 19. júnl 1917
Dáin 2. desember 1989
Anna Böðvarsdóttir hafði þá sér-
stöðu meðal heimamanna hér á
Laugarvatni, að hún hafði sjálf
fylgst með og fundið hvemig fornt
höfuðból, óðal foreidra hennar,
breyttist í skólasetur. Hún var fædd
19. júní 1917 og því 11 ára þegar
héraðsskólinn tók til starfa 1928.
Hér átti hún heima alla ævi og ílent-
ist aldrei annars staðar. Hún leit
til með foreldrum sínum, Laugar-
vatnshjónunum Böðvari Magnús-
syni og Ingunni Eyjólfsdóttur, og
sá svo um að þau ættu hér hæga
og góða dvöl til hárrar elli. Laug-
vetningar sem aðrir litu á Önnu sem
fremsta fulltrúa hinnar framsýnu
fjölskyldu sem lét hið sérstæða
ættaróðal af hendi í þágu upp-
vaxandi kynslóða. Öllu því margvís-
lega starfi, sem hér hefur verið
unnið í rúmlega 60 ára sögu skóla-
setursins, sýndi hún lifandi áhuga
og tengdi framtíðarvonir staðarins
við eigin átthagatryggð. Og svo var
hún vönduð að ég minnist þess
- ekki, þrátt fyrir áratuga kynni, að
ég hafi nokkurn tíma heyrt hana
fella neikvæða dóma um neina
stofnun eða starfsemi hér á staðn-
um. Hún kaus ætíð að bregða hinu
betra og styðja það í orði og verki
sem hún taldi til heilla horfa. í
hugum margra, jafnvel flestra sem
til þekktu, varð hún sameiningar-
tákn hins litla samfélags hér á
Laugarvatni. Við fráfall hennar er
því mikið skarð fyrir skildi.
Anna Bergljót, en svo hét hún
-fullu nafni, hlaut algenga skóla-
menntun í Héraðsskólanum á Laug-
arvatni og Húsmæðraskólanum á
Laugalandi í Eyjafirði. En hún hélt
tryggð við æskustöðvar sínar. Og
síðan hún giftist árið 1950 eftirlif-
andi eiginmanni sínum, Benjamín
Halldórssyni, húsasmíðameistara
og húsverði Menntaskólans að
Laugarvatni frá upphafi, hefur
heimili þeirra staðið hér, rómað
fyrir gestrisni, nánast um þjóðbraut
þvera. Þau eignuðust tvo syni, Hall-
dór Steinar, trésmið og bifreiðar-
stjóra á Laugarvatni, og Böðvar
Inga, verslunarmann í Reykjavík.
Áður átti Anna dótturina Bergljótu
Magnadóttur, líffræðing og starfs-
mann tilraunastöðvarinnar á Keld-
um, og ólst hún að öllu leyti upp
hjá þeim hjónum. Börn Önnu eru
myndar- og dugnaðarfólk, þau eru
öll gift og eiga mannvænlegan
barnahóp.
Þegar börn Önnu voru vaxin úr
grasi varð hún stöðvarstjóri Pósts
og síma á Laugarvatni og gegndi
því starfi frá 1966 til 1988 og raun-
ar lengur í afieysingum. Á þeim
vettvangi sem annars staðar varð
hún þekkt, bæði meðal heimamanna
og nemenda skólanna, fyrir hjálp-
fýsi og greiðasemi. Og mér er kunn-
ugt um að hún naut mikils álits
yfirmanna sinna hjá Pósti og síma
fyrir trúnað og góða reglu í
hvívetna.
Anna Böðvarsdóttir var kvenna
vænst ásýndum, meðalhá vexti,
beinvaxin og samsvaraði sér vel.
Allt fas hennar bar með sér einkar
geðþekka reisn og sjálfsvirðingu.
Hún var glaðvær og miðlaði öðrum
af léttri lund. Raungóð var hún með
afbrigðum og trygg sem klettur
vinum sínum og vandamönnum.
Þetta eru ekki innantóm orð, heldur
ósvikin reynsla. Ég þakka henni
ógleymanleg kynni og tryggðavin-
áttu sem ég og fjölskylda mín höf-
um notið í þijá til ijóra áratugi. —
Við hugsum til Benjamíns og fjöl-
skyldunnar allrar í einlægri samúð.
Kristinn Kristmundsson
Kveðja frá Söngkór
Miðdalskirkju
í dag, laugardaginn 9. desember,
verður frú Anna Bergljót Böðvars-
dóttir jarðsett á Laugarvatni, en
hún andaðist 2. desember sl.
Við minnumst hennar með virð-
ingu og þakklæti í huga fyrir allt
það sem hún veitti okkur, er áttum
því láni að fagna að njóta vináttu
hennar og trygglyndis.
Anna Böðvarsdóttir átti heima á
Laugarvatni allt sitt líf. Æskuheim-
ilið mótaði líf hennar sterkt. For-
eldrar hennar og systkini mynduðu
einstaka fjölskyldu, sem rækti
skyldur sínar við Guð, ættjörðina
og samferðamennina af hinni mestu
kostgæfni. Söngurinn, sameining-
araflið mikla, var vöggugjöf henn-
t Móðursystir mín, KRISTÍN S. STEINSDÓTTIR, Hvassaleiti 23, lést föstudaginn 8. desember. Ingibjörg Karlsdóttir.

t Faðir minn og bróðir okkar, PÁLMI D. BERGMANN, þjónn frá Hellissandi, lést í Borgarspítalanum að kvöldi 7. desember. Gunniaugur Pálmason og systkyni hins látna.

t Hjartans þakkir til allra þeirra er sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, fósturföður, afa og langafa, ÞÓRÐAR Þ. ÞÓRÐARSONAR, Kirkjubraut 16, Akranesi. Sigrfður Guðmundsdóttir, Ástríður Þ. Þórðardóttir, Guðmundur Magnússon, Þórður Þórðarson, Ester Teitsdóttir, Ævar H. Þórðarson, Þórey Þórólfsdóttir, Sigurður Þórðarson, Sigríður Guðmundsdóttir, Þórður Valdimarsson, Ólafia Sigurdórsdóttir, Jóna Valdimarsdóttir, Þórður Egilsson, Ársæll Valdimarsson, Aðalheiður Oddsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.
þeirra, tengdabörnum og barna-
börnum og fjölskyldunni allri sam-
úðarkveðjur og biðjum Guð að
styrkja þau.
Blessuð sé minning hennar.
Hjördís Þórðardóttir
Elskuleg móðursystir mín, Anna
Böðvarsdóttir, lést 2. desember sl.
á Sjúkrahúsi Suðurlands. Hún
fæddist á Laugarvatni 19. júní
1917, næst yngst 13 barna Ingunn-
ar Eyjólfsdóttur og Böðvars Magn-
ússonar.
Þó Anna væri orðin 72 ára,
fannst okkur andlát hennar ótíma-
bært, hún var full af lífsgleði og
hafði gaman af svo ótalmörgu.
Vegna aldurs hafði hún látið af
ábyrgðarmiklu starfi og naut þess
vel að eiga nú fleirri stundir með
ijölskyldunni og geta sinnt betur
sínum ýmsu hugarðefnum.
Hún fann til lasleika seinni part
sumars og kom þá í ljós að hún var
haldin þeim sjúkdómi, sem nú hefur
lagt hana að velli. Áður hafði 'hún
verið heilsuhraust, hún var góð
sundkona og hafði gaman af allri
útiveru og stundaði gönguferðir
daglega hin síðari ár sér til heilsu-
bótar.
Þegar við systkinin á Búrfelli
vorum við nám á Laugarvatni, átt-
um við hauk í horni þar sem hún
var, fyrst á heimili afa og ömmu
og síðar á hennar eigin heimili og
manns hennar, Benjamíns Halldórs-
sonar.
Foreldrum sínum reyndist Anna
frábærlega vel og gerði þeim kleift
að halda heimili af mikilli rausn
langt fram á elliár þeirra.
I endurminningunni finnst mér
hún alltaf hafa verið að baka á
þessum árum, enda var okkur
frænkum hennar tíðförult til hennar
en þó kökurnar væru góðar var það
ekki síður hún sjálf, sem hafði þetta
aðdráttarafl. Hún var alltaf hress
og skemmtileg, stríddi okkur svolít-
ið á þægilegan hátt, en var umfram
allt óskaplega góð við okkur.
Anna var hamingjusöm í einka-
lífí sínu, hún átti góðan mann, þijú
efnileg börn, sem öll eiga góða
maka og barnabörnin eru orðin
átta.
Við Guðmundur sendum Benj-
amín og fjölskyldunni allri innilegar
samúðarkveðjur. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Ingunn Pálsdóttir
í dag verður gerð frá Skálholts-
kirkju útför Önnu Böðvarsdóttur
fyrrverandi stöðvarstjóra Pósts og
síma, Laugarvatni, en hún lést á
t Faðir okkar, tengdafaðir og afi, SVEINBJÖRN KRISTINSSON, Áshamri 59, Vestmannaeyjum, áðurtil heimilis iTeigaseli 1, Reykjavík, lést í Landspítalanum aðfaranótt 7. desember. Börn, tengdabörn og barnabörn.

t Faðir minn, bróðir okkar og frsendi, ÓFEIGUR JÓNSSON, Stórholti 26, Reykjavík, (frá Vatnagarði, Landsveit) lést á Reykjalundi fimmtudaginn 7. desember. Jarðarförin auglýst síðar. Laufey Ófeigsdóttir, Þóra Jónsdóttir, Óskar Jónsson, Brynhildur Ósk Gisladóttir.

+ Hugheilar þakkir til allra er sýndu samúð, vináttu og virðingu við andlát og útför hjartkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og bróður, MAGNÚSAR G. JÓNSSONAR, frönskukennara, Tjarnargötu 40. Jóna Kristin Magnúsdóttir, Magnús Sigurður Magnússon, Ágústa Sveinbjörnsdóttir, Jón Ingólfur Magnússon, Ellen Larsen, Valgerður Jónsdóttir, barnabörn.

ar. Hljóðfæraleikur og söngur var
ein af íþróttum fjölskyldunnar, sem
allir tóku þátt í og mótaði sterkt
allt líf hennar. Fáguð framkoma,
reisn og tign, félagslyndi, kjarkur
og góðvild var arfur frá uppeldis-
háttum á æskuheimili hennar.
Starfsvettvangur Önnu Böðvars-
dóttur var alla tíð tengdur hinni
stóru Laugarvatnsfjölskyldu, þar
sem unga fólkið var í svo miklum
meirihluta og komið hvaðanæva af
landinu til að afla sér þekkingar
og þroska. Hún tók þátt í gleði
unga fólksins, leikjum þess og
íþróttum og varð vel til vina á hinu
stóra skólaheimili.
Anna Böðvarsdóttir vann afrek
í lífinu, sem allir er hana þekktu
virða og meta. Laugardalurinn var
heimabyggð hennar, þar naut hún
töfra náttúrunnar eins og þeir geta
orðið mestir.
Sólarupprásin er stórkostlegt
fyrirbæri er endurvekur og kveikir
nýtt líf. Upprisan er tákn lífsins
yfir dauðanum. Önnu Böðvarsdótt-
ur er búin hvíla í kirkjugarðinum í
skógarhlíðinni ofan við Laugarvatn.
Þótt jarðvist hennar sé lokið lifir
minningin um hana með okkur alla
tíð.
Anna Böðvarsdóttir var einn af
stofnendum Söngkórs Miðdals-
kirkju 1952 og söng í kórnum til
hinstu stundar. Hún var áhugasöm
og hvetjandi í starfinu og einstak-
lega góður kórfélagi. Söngurinn
sameinaði okkur og batt okkur
sterkum tryggðaböndum.
Við félagamir í Söngkór Miðdals-
kirkju í Laugardal minnumst Önnu
Böðvarsdóttur með þakklæti í huga
og sendum eiginmanni hennar,
Benjamín Halldórssyni, börnum
Sjúkrahúsi Suðurlands aðfaranótt
2. desember.
Anna var skipuð stöðvarstjóri á
Laugarvatni 1966, áður hafði hún
starfað hjá Pósti og síma á Selfossi
og víðar. Anna var góður starfs*
maður og sem stöðvarstjóri var hún
nákvæm og stöðin bar þess merki
að þar var allt í föstum skorðum
og öll reglusemi í fyrirrúmi.
í einkalífi var Anna hamingju-
söm, hún eignaðist góðan mann,
Benjamín Halldórsson trésmíða-
meistara. Eignuðust þau tvo syni:
Halldór trésmíðameistara, kvæntur
Sigríði Mikaelsdóttur, og Böðvar
verslunarstjóra, kvæntur Sólveigu
Friðgeirsdóttur, áður eignaðist
Anna dóttur, Bergljótu Magnadótt-
ur náttúrufræðing. Er hún gift
Georg Douglas menntaskólakenn-
ara, hann er írskrar ættar. Anna
og Benjamín létu sér annt um fjöl-
skyldu sína og var samheldni þeirra
mikil.
Þegar Anna náði hámarksaldri
opinberra starfsmanna lét hún af
störfum og fluttu þau hjónin á
gamla æskuheimili hennar, Bjark-
arlund. Bjuggu þau vel um sig þar.
Anna starfaði af og til á stöðinni
við afleysingar, en nú síðastliðið
sumar fann hún til lasleika og fór
í rannsóknir, en því miður varð
ekkert að gert. Meinið hafði búið
um sig í líkama hennar og fyrir
nokkrum vikum lagðist hún inn á
Sjúkrahús Suðurlands og átti ekki
afturkvæmt þaðan.
Ég heimsótti Önnu nokkrum dög-
um áður en hún lést og ræddi við
hana um stund. Það var á sólbjört-
um degi og eitt af því síðasta sem
hún sagði við mig var: „Nú er fal-
legt að horfa út á vatnið“ og óvið-
jafnanlegt bros lék um varir hennar.
Nú er þessi fallega og ljúfa kona
fallin frá um aldur fram. Við starfs-
félagar hennar sem kynntumst
henni, kveðjum hana með söknuði.
Vottum við Benjamín og öðrum
ástvinum okkar innilegustu samúð.
Jakob Tryggvason
„Vinir mínir fara fjöld.“ Þessi
fleyga hending úr ljóði Bólu-Hjálm-
ars kom mér fyrst í hug er mér var
tjáð að Anna Böðvarsdóttir, fyrr-
verandi símstöðvarstjóri að Laugar-
vatni, hefði andast á sjúkrahúsinu
á Selfossi aðfaranótt 2. desember
eftir tiltölulega stutta legu.
Anna var fædd og uppalin að
Laugarvatni og ól þar mest allan
sinn aldur. Hún var næst yngst
þrettán barna heiðurshjónanna
Böðvars Magnússonar hreppstjóra
og Ingunnar Eyjólfsdóttur, en þau
eignuðust tólf dætur og einn son
og ólu þar að auki upp eina dóttur-
dóttur.
Anna var alin upp á umsvifa-
miklu heimili. Faðirinn var oftJfjar-
verandi að gegna fjölþættum fé-
lagsmálum, sem hann var óspart
valinn til að gegna af sveitungum
sínum og sýslungum. Með móður
sinni, Ingunni, og sínum eina bróð-
ur, Magnúsi, munu „Laugarvatns-
systur", eins og þær hafa almennt
verið kallaðar, því oft hafa þurft í
æsku að taka til hendinni við bú-
störfin og Anna var í þeim efnum
enginn eftirbátur.
Faðir Önnu seldi á sínum tíma
óðalsjörðina Laugarvatn, með allri
sinni fegurð, kostum og gæðum,
undir skólasetur. í bókinni „Undir
tindum“ sem hann skrifaði á efri
árum og út kom 1953 getur faðir
hennar þess að það hafi verið gert
í fullu samráði við konu sína og
börn, en ekki sársaukalaust. Það
var líka uppfylling óska Magnúsar,
föður Böðvars, að láta jörðina ekki
fara í brask. Jónas frá Hriflu skrif-
aði formála að bókinni „Undir tind-
um“ og segir að bókin sé merkileg
og greinargóð og þar sé skráð
„Landnáma hins nýja Laugarvatns"
og með sölu jarðarinnar hafi hags-
munum ættarinnar verið fórnað
fyrir hagsmuni alþjóðar.
Ef Önnu Böðvarsdóttur hefði
enst líf og heilsa hefði hún getað
ritað annað bindi „Landnámu hins
nýja Laugarvatns" og tekið þráðinn
upp þar sem frásagnir föður hennar
enda svo gjörkunnug var hún sögu
staðarins. Anna var það eina af
„Laugarvatnssystkinunum" sem ól
svo að segja allan sinn aldur að