Morgunblaðið - 09.12.1989, Blaðsíða 68

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. DESEMBER 1989
68
keyptiréu þessar buxur þegar-
þú v/arst WikLu hærrl ? "
Hættu strákur, á stund-
inni. Þú getur dottið og
meitt þig.
Guði sé Iof. — Nú verður
hlé á þessu ...
HÖGNI HREKKVÍSI
Svikin kosningaloforð
Til Velvakanda.
Nú hafa vextir á húsnæðislánum
verið hækkaðir úr þremur komma
fimm prósentum í fjögur komma
fimm prósent en eins og flestum
mun kunnugt eru þessi lán að fullu
verðtryggð. Þeir sem taka lán hjá
sjóðnum verða eftir því sem mér
skilst að greiða fimm þúsund krónur
af hveijum hundrað sem þeir fá lán-
aðar í þjónustugjald við afhendingu.
Þessi lán geta því varia talist hag-
stæð og sjóðurinn ætti að komast
vel af. Þess vegna skii ég ekki hvers
vegna umrædd hækkun vaxta var
nauðsynleg. Finnst mér að þarna sé
ráðist á garðinn þar sem hann er
lægstur, að seilast í vasa þeirra sem
eru að byggja yfir sig og sína. Fyrir
síðustu kosningar kepptust stjórn-
málamennirnir við að lofa húsbygg-
endum gulli og grænum skógum.
Þessi kosningaloforð hafa verið svik-
in að flestu leyti. Þessi ástæðulausa
vaxtahækkun á eftir að þyngja
mörgum róðurinn sem var nógu
þungur fyrir. Húsbréfakerfið sem
allan vanda átti að leysa virðist mér
koma illa út fyrir húsbyggendur þar
sem reikna má með a.m.k. sex pró-
sent raunvöxtum.
Húsbyggjandi
í»essir hringdu ...
Eldvamaeftirlit
Bergsteinn Gizurarson, bruna-
málastjóri, hafði samband og
óskaði eftir að koma eftirfarandi
athugasemd á framfæri vegna les-
endabréfs er birtist í Velvakanda
hinn 6. þessa mánaðar:
Manntjón í eldsvoðum hér á landi
hafa verið með því minnsta sem
gerist í heiminum og er því ekki
óeðlilegt að meira sé ijallað um
brunatjón á iðnaðarhúsnæði í
skýrslu þeirri sem vitnað er til. Þá
er það rangt hjá bréfritara að for-
varnarstarf varðandi brunavarnir í
heimahúsum sé lítið. Brunabóta-
mat húseigna er allt annar hlutur
og færi ekki vel á því að blanda
þessu tvennu saman. Benda má á
að Brunamálastofnun gaf út bækl-
inginn „Bregstu rétt við eldsvoða?
- viðbrögð við eldsvoða og bruna-
varnir fyrir almenning" fyrir árí í
60 þúsund eintökum og var honum
dreift á flest heimili.
Demetz
Sigurður Demetz hringdi:
„Fyrir nokkrum árum var regl-
um um nöfn útlendinga sem búsett-
Eldvarnaeftirliti
mjög ábótavant
Til Velvakanda.
„Tjón af völdum bruna hefur
tvöfaldast á tveim árum og eld-
^■■iWia&teiteMWiiiteteMteutfLLl.
ir eru hér á landi breytt og gat ég
þá tekið upp ættarnafnið mitt aft-
ur. Það hefur hins vegar vafist
fyrir blaðamönnum að stafsetja
nafnið mitt rétt og slæðist oft „n“
á milli þannig að úr verður De-
mentz. Þetta leiðist mér ósköp mik-
ið að sjá og vona að blaðamenn
athugi það.“
. Gleraugoi
Gleraugu fundust við Giljaland
sl. þriðjudag. Upplýsingar í síma
685567.
Texta með
táknmálsfr éttu m
Sjónvarpsáhorandi hringdi:
„í sambandi við táknmálsféttir
sjónvarps hefur mér dottið í hug
að athugandi væri að hafa texta
með á skjánum. Með því móti
myndu áhorfendur læra eitthvað
af táknmálinu smátt og Smátt, og
þannig myndu þeim fjölga sem
gætu haft samskipti við þá ein-
staklinga sem það þurfa að nota.“
Hjól
Grátt og svart Murrey reiðhjól
kom starfsmaður að gera bruna-
bótamat á íbúðinni. Skrítið var að
ekki minntist hann einu orði á j
hvarf frá Fálkagötu sl. fímmudag.
Þeir sem gætu gefið upplýsingar
eru vinsmlegast beðnir að hringja
í síma 18290.
Eyrnalokkur
Handsmíðaður gulleyrnalokkur
fannst við Týsgötu 18. nóvember.
Upplýsingar í síma 79791.
Úr
Gilt kvenúr tapðaðist, sennilega
við Hlíðarveg í Kópavogi. Finnandi
er vinsamlegast beðinn að hringja
í síma 44121. Fundarlaun.
Okkar framlag
Auðun Bragi hringdi:
„Hvenig getur nokkur maður
haldið gleðileg jól sem sem ekki
leggur neitt fram til hjálpar þurf-
andi og sveltandi fólks í Afríku í
söfnun Hjálparstofnunar kirkjunn-
ar? Þá vil ég minna fólk á að greiða
heimsenda gíróseðla sem hjúk-
runarheimilið Skjól hefur sent út.
Það á fyrir flestum að liggja-verða
aidraðir og þá þurfum við á hjúkr-
un að halda."
Víkverji skrifar
Víkveiji hefur oft velt því fyrir
sér hvað aðskilur leiðtoga frá
öðrum; hvemig slíkum mönnum tekst
á ótrúlegan hátt að fylkja að baki
sér íjölda manna, sem tilbúnir eru
til ólíklegustu aðgerða og leggja á
sig ómælt erfiði. Það er reyndar
svolítill raglingur með orð í þessu
sambandi sem felst í því að leiðtogar
era tvenns konar, annars vegar þeir
sem það era að nafninu til og hins
vegar hinir raunverulegu leiðtogar,
óháð því hvort þeir bera titil sem
slíkir eður ei. Þjóðarleiðtogar búa t.d.
alls ekki alltaf yfir augljósum for-
ystuhæfileikum, einhveijir aðrir eig-
inleikar eða aðstæður hafa þá lyft
þeim á veldisstól. Mýmörg dæmi úr
mannkynssögunni segja frá titluðum
leiðtogum, sem nutu einskis trausts
eða sambands við þjóðir sínar. Nýle-
gustu dæmin um slíka leiðtoga era
sennilega þjóðar„leiðtogar“ Austur-
Evrópuríkjanna, sem nú falla hver
um annan þveran. Sem dæmi um
hið gagnstæða kemur Víkveija í hug
Reagan Bandaríkjaforeeti og Mao
Tse-tung byltingarforingi Kínveija,
sem báðir bjuggu yfir ótvíræðum
leiðtogahæfileikum. Síðan er það
önnur saga, að leitogahæfileika geta
menn nýtt sér bæði til góðra verka
og illra. Á seinni áram hefur t.d.
verið flett ofan af mörgum glæpum
sem Maó gerðir sig sekan um á sinni
stjómartíð.
xxx
Maó var rithöfundur, skrifaði
m.a. ljóð og fjöldann allan af
fræðigreinum. Á meðal þess sem
hann ijallaði um, er einmitt forysta
og er sérstaklega áhugavert að kynna
sér hugmyndir hans um þau efni,
vegna þess hversu honum tókst sjálf-
um vel upp í þeirri list. Ein helsta
kenning hans um forystu fólst í því
að leiðtogar yrði að tengjast fjöldan-
um. Hann lagði á það áherslu að
foiystumenn yrðu sjálfir að hella sér
út í aðgerðir með íjöldanum og slá
þannig tvær flugur í einu höggi:
gefa gott fordæmi og læra. Mao var
óþreytandi við að benda á, að ef starf
leiðtoga takmarkaðist við fáeina
menn án sambands við athafnir fjöld-
ans myndu þeir ekki hafa erindi sem
erfiði, hvereu athafnasamir sem þeir
væra. „Leiðtogar" íslensku stjóm-
málaflokkanna mættu gjaman hafa
þetta í huga, sem einmitt hafa marg-
ir hveijir orð á sér fyrir að starfa
án tengsla við fólkið í landinu.
xxx
Annað sem Maó lagði mikla
áherslu á í kenningum sínum
um forystu var dregið saman í kjör-
orðið „frá fólkinu til fólksins“, sem
hann útskýrði þannig, að forystu-
menn yrðu að hlusta á hugmyndir
fjöldans, draga saman kjama þeirra
í skipulagða hugmynd og færa hana
íjöldanum aftur, þannig að fólkið
tæki við henni sem sinni hugmynd.
Og þannig aftur og aftur, koll af
kolli. Þetta er fróðlegt í ljósi þess að
allir góðir leiðtogar hlusta á þjóðir
sínar, eða starfsmenn, framkvæma
síðan.
xxx
Ahveijum tíma er aðalverkefnið
aðeins eitt auk annarra verkefna
er hafa minna gildi, sagði Maó. Boð-
skapur þessi heyrist sennilega helst
núna á tímastjómunamámskeiðum,
enda gætu stjómendur fyrirtækja,
flokka og þjóðar margt Iært af Maó.
Hann lagði mikla áherslu á, að list
forystunnar fælist m.a. í því að huga
að ástandinu í heild, að meta hver
þungamiðjan ætti að vera og í hvaða
röð verkefnin skyldu unnin. Þess
vegna vildi hann t.d. að forystumenn
sínir tækju sjálfir sínar ákvarðanir,
en hæfust ekki handa samkvæmt
hveijum þeim fyrirmælum sem bær-
ust án sjálfstæðs mats. Við slíkar
aðstæður myndu skapast mörg aðai-
verkefni og ringulreið í framhaldi af
því.