Morgunblaðið - 20.08.1991, Blaðsíða 10

10
JWORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1991
TONLEIKARIVIÐEY
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Martial Nardeau flautuleikari,
Marteinn H. Friðriksson orgel-
leikari og Sigurður Rúnar Jóns-
son, sem lék á langspil, stóðu
fyrir sérkennilegum tónleikum í
Viðeyjarkirkju. Leikið var á
hljóðfæri sömu tegundar og vitað
er að Magnús Stephensen kon-
ferensráð lék á en á undan tón-
leikunum flutti staðarhaldari,
séra Þórir Stephensen tölu um
Magnús og sagði frá hljóðfæra-
eign og iðkun tónlistar á heimili
hans, svo og hversu' honum
fannst að betúr mætti fara í upp-
færslu söngs í kirkjum landsins.
í formála sálmabókar er
Magnús Stephensen gaf út 1801,
ritar hann að það komi fyrir „að
hver gauli í belg og keppist mát-
og aðgreiningarlaust, sumir að
grípa hver fram fyrir annan og
sumir að draga seiminn hver
öðrum lengur“ og auk þess að
mönnum hætti til að syngja svo
sterkt, að „æðarnar verði upp-
blásnar á höfði og öllu andliti af
ofsanum". Ekki er þetta fögur
lýsing og víst er að Magnús
Stephensen vildi breyta viðhorf-
um manna, bæði til söngs og
annarra gagnlegra hluta.
Tónleikarnir hófust á smátón-
verki eftir Martein H. Friðriksson
en það er skrifað fyrir langspil,
barokkflautu og pósitív-orgel.
Þessi hljóðfæraskipan hljómaði
ágætlega, þrátt fyrir stirðan leik-
máta á langspil.
Nardeau og Marteinn fluttu
smáverk eftir Mozart og Kuhalu,
sem þeir léku ágætlega og auk
þess flutti Marteinn fjóra dansa
eftir Haydn. Hugsanlegt er að
Magnús Stephensen hafi þekkt
þessi smáverk ogjafnvel höfunda
þeirra. Það er vitað að Magnús
heyrði Töfraflautuna eftir Moz-
art, flutta af þýskum listamönn-
um í Konunglega leikhúsinu í
Kaupmannahöfn og þar í borg
var töluvert að gerast á sviði
tónlistar, þegar Magnús var í
læri hjá danskinum.
. Ólafur, faðir Magnúsar, mun
hafa leikið á langspil og kennt
syni sínum og þeir þá sungið
saman íslensk lög. Sigurður Rún-
ar Jónsson flutti fjögur íslensk
þjóðlög og sýndi viðstöddum
hljóðfærið. Vitað er að leikið var
á langspilið með fiðluboga en
einnig er líklegt að strengimir
hafi verið klipnir, því í frásögn
Mackenzie er hann heimsótti
Magnús Stephensen að Innra-
hólmi árið 1810, er greint frá því
að ofan af lofti hafi borist ómur
af hljóðfæraslætti og þótti Mac-
kenzie hann líkjast því sem leikið
væri á harpsikord.
Það var sérkennileg stemmn-
ing að sitja í Viðeyjarkirkju, þar
sem líklegt er að Magnús hafi
leikið á sitt „pósitív" við kirkjuat-
hafnir og sungið með þeim „sett-
lega hætti“ og „fagurlega", sem
hann vildi að landsmenn hans
temdu sér. Að tónleikunum lokn-
um var haldið til „stofu“ en á
háalofti Viðeyjarstofu er
skemmtilegur veitingasalur, sem
vel mætti nota til tónleikahalds,
t.d. á gamalli tónlist.
LUÐRAÞYTUR
Hornaflokkur kenndur við
Paul Schemm hélt tónleika í
Norræna húsinu sl. laugardag.
Efnisskráin var ekki eingöngu
miðuð við lúðrablástur, því einnig
var leikið á blokkflautu og píanó.
Tónleikarnir hófust á þremur
nútímaverkum, sem þó voru æði
gamaldags og ekki sérlega
spennandi áheyrnar. Það sem var
áhugaverðast var Cansóna eftir
Giovanni Gabrieli, sem var þokk-
alega leikin og sömuleiðis sex
radda Giga eftir Malvezzi en
báðir þessir snillingar voru uppi
á skilum 16. og 17. aldar.
Unglingsstúlka, Maria
Schemm, lék þrjú verk á sópran-
blokkflautu, Cansónu eftir
Frescobaldi og sónötu eftir Diog-
enio Bigaglia (1676—1745), Fen-
eyjarbúa sem var príor við St.
Giorgio Maggiore-klaustrið. Eftir
hann liggja kirkjuleg verk en
hann er þó best þekktur fyrir
sónötur, sem bæði má leika á
fiðlu og flautu. Þriðja verkið,
einnig sónata og eftir J.C. Sc-
hickardt. Ungfrú Schemm er efn-
ilegur blokkflautuleikari en með
henni lék Wolfgang Schneider
og var samspil þeira að mörgu
leyti ágætt.
Aðalablásari sveitarinnar, Rol-
and Grau, lék þokkalega vel
trompkettkonsert eftir Hándel
ásamt píanóleikaranum Wolf-
gang Schneider. Síðustu lúðra-
verkin voru svíta eftir Hándel og
þijú norsk þjóðlög í gerð Griegs
og var leikur sveitarinnar ekki
rismikill en ekki illa hljómandi á
köflum.
Landslag á ljósmynd
Myndlist
Ofanleiti
Höfum fengið til sölu á þessum vinsæla stað 3ja herb. íbúð
ca 90 fm á 3. hæð auk bílskúrs. Vandaðar innréttingar.
Allar nánari upplýsingar á skrifstofunni.
j£Z Árni Grétar Finnsson hrl.,
Stefán Bj. Gunnlaugsson hdl.,
Linnetsstíg 3, Hafnarfirði,
símar 51500 og 51501.
werzalitr íglugga
SÓLBEKKIR Ma
fyrirliggjandi. vatn.
Kk. SENOUM i PÓSTKRÖFU
Þ. ÞORERÍMSSQN & CO
Ármúla29 • Reykjavík • sími 38640
Bragi Ásgeirsson
Undanfarið hafa verið haldnar
þrjár ljósmyndasýningar í listhús-
inu Nýhöfn, hver á eftir annarri.
Uppátækið er óvenjulegt, að ekki
sé fastar að orði kveðið, en það er
þó bábilja að ljósmyndin hafi verið
hornreka hér á landi. í öllu falli
höfum við sem um listir fjöllum frá
upphafi viðurkennt ljósmyndina
sem listmiðil í sjálfu sér og ljós-
myndin hefur að auki gegnt miklu
hlutverki þróun myndlistar frá því
að hún kom fyrst fram.
Vísa má einnig til þess, að vand-
aðar Ijósmyndasýningar í sýningar-
sölum hér í borg hafa margar hvetj-
ar hlotið mjög góða aðsókn og við-
tökur. Engu minni en gildar mynd-
listarsýningar, og oftar meiri.
Þá stendur ljósmyndin margfalt
nær almenningi en ftjáls myndlist
og veltir mun meira fjármagni í
þjóðfélaginu, svo að allur barlómur
um afskipta listgrein er út í hött.
Það hefur líka sýnt sig í sam-
bandi við þessar þijár sýningar, að
þær hafa dregið að mikinn fyölda
fólks og það sem forráðamenn list-
hússins hafa tekið eftir, að eigin
sögn, er að það er mikið til allt
annað fólk en almennt sækir mynd-
listarsýningar.
Það ætti einmitt að vera óræk
sönnun þess, að Ijósmyndin hefur
sinn stóra áhangendahóp, sem ætti
að vera gerendum í faginu mikið
gleðiefni.
21150-21370
LÁRUS Þ. VALDIMARSSON FRAMKVÆMDASTJORI
KRISTINN SIGURJÓNSSON. HRL. loggiltur fasteignasali
Tll sölu er að koma meðal annarra eigna:
Lítið einbýlishús við sjóinn
norðanmegin á Seltjarnarnesi nánar tiltekið nýl. steinhús með 5 herb.
ibúð á tveimur hæðum, rúmg. bilskúr og ræktaðri lóð. Laust fIjótlega.
Ný endur- og viðbyggt einbýlishús
steinhús, ein hæð, 129,5 fm við Háabarð í Hafnarfirði. Góður bílskúr,
36 fm. Ræktuð glæsileg lóð 630 fm. Útsýnisstaður. Eignaskipti möguleg.
Með góðum kjörum við Vesturberg
4ra herb. á 1. hæð, 95,6 fm. Nýmáluð. Sérlóð. Sólverönd. Standsetn-
ing fylgir utanhúss. Mjög góð lán kr. 3,7 millj.
Henta meðal annars námsfólki
2ja herb. íb. á 2. hæð í steinh. við Ránargötu, nýl. endurbyggð. Hús-
næðislán kr. 2,6 millj.
Einstaklingsíbúð á hæð við Vindás, um 40 fm auk geymslu og sam-
eignar. Ný glæsileg suðuríb. m. sólsvölum. Húsnæðislán kr. 1,7 millj.
2ja herb. rúmg. kjíb. við Snorrabraut i reisulegu steinhúsi. Verð aðeins
kr. 3,1 millj.
Glæsileg eign á góðu verði
Endaraðhús, ein hæð, við Yrsufell, 153 fm með nýrri sólstofu. 4 svefn-
herb. Góður bflskúr með vinnukj. Verð aðeins kr. 10,5 millj. Eigna-
skipti möguleg.
2ja-3ja herb. íbúð
með rúmg. aukaherb. eða vinnuplássi óskast til kaups í borginni.
• • • _______________________________________
Húseign, helst 2 hæðir,
um 200 fm samtals,
óskasttil kaups
í borginni.
ALMENNA
FASTEIGNASALAN
LAUGwÉGn8SÍMÁR,2ÍÍ5Ö^2Í37Ö

MOTSGESTIR
STARFSFÓLK
gefnu tilefni viljum
vib þakka öllum, sem hlut
áttu a& máli;
mótsgestum, starfsfólki,
skemmtikröftum,
heilsugæslufólki, lögreglu,
fyrirtækjum og
einstaklingum, fyrir vel
heppnaða fjölskylduhátíb
í Galtalækjarskógi.
Mótsstjórn
happdrætti - vinningaskrá:
Ósóttir vinningar: Barónsstíg 20 í Reykjavík s. 21618
Barnamiði: Útvarpstæki: 1112 Teiknldúkur: 103- 142-480-484 -589 - 619- 787 -
788-1642-1708-2044 - 2141 -2188 - 2932 - 2989 Bíómibi: 112-168- 221 - 448 -508-
615 - 767 - 854 - 897- 943 - 1190 - 1337 - 1420 - 1609 - 1703 - 1721 - 1765 - 1838 - 1844 -
1970- 1982 - 2059 - 2095 - 2137 - 2479 - 2642 - 2677 - 2800 - 2852 - 2972
Unglingamibi: Útvarpstæki: 1405 Coca Cola útvarp: 56 -58-451 -620 -641 -
774- 1182- 1383- 1493 Bíómibi: 11 -43 -81 -91 -92 -109- 175 -268 -279-522-525 -
565-635-714- 719- 721 - 722- 771 - 783 - 837 - 882 - 895 - 941 - 1111 - 1183 - 1192 -
1324 - 1354- 1443- 1466
óskilamunir:
Templarahöllinni vib Eiríksgötu 5 í Reykjavík s. 20010
Auk þess hafa útlendir fjölmennt
á sýningarnar og það hefur einnig
mikið til verið önnur tegund útlend-
inga en sækir myndlistarsýningar.
Annars er athyglisvert hve mikið
útlendingar líta inn í listhús borgar-
innar yfir ferðatímann, sem er eðli-
legt sé tekið mið af þróuninni í
Evrópu, og svo að listhúsin eru
vænlegasti kosturinn vilji viðkom-
andi kynnast einhveijum þver-
skurði íslenskrar listar, þar sem
Listasafn íslands hefur Iangt frá
því bolmagn til þess sökum smæðar
sinnar.
Svo er allt annað mál, en skýrir
þó margt, að ijósmyndarar hafa
margir hveijir haldið að sér hönd-
um um kynningu verka sinna, en
þar liggur hundurinn einmitt graf-
inn.
Allt um það, þá er framtak iist-
hússins hið athyglisverðasta, en
ekki skilur maður af hveiju sýning-
arnar standa jafn stutt og er ein-
ungis tilviljun, að við listrýnar
blaðsins skulum báðir vera í starfi
í einu yfir hásumarið, og höfum
því getað sinnt sýningum óvenju
vel.
Það er enginn aukvisi í ljósmynd-
un sem Nýhöfn kynnir að þessu
sinni, því að Pátl Stefánsson er víð-
kunnur fyrir snjallar ljósmyndir
sínar í tímaritið Iceland Review um
árabil.
Páll hefur ræktað með sér mjög
næmt auga fyrir íslensku lands-
lagi, litbrigðum þess og formræn-
um andstæðum sem einfaldleika,
ljósbrigðum og veðraskilum.
Og slíkt gerist ekki á einum
degi og þannig eru ljósmyndir hans
á sýningunni ávöxtur áralangra
rannsókna og því eðlilegt að mað-
urinn sé í stöðugri framför, þar sem
hann hefur orðið þeirrar gæfu að-
njótandi að geta af alefli helgað
sig sérgrein sinni.
Það er margt ágætra mynda á
sýningunni og eiginlega smekks-
atriði hvað vekur mesta aðdáun
hvers og eins. En geta ber stóru
myndarinnar frá Landmannalaug-
um, er blasir við gestinum er inn
er komið. Sú mynd er í senn vel
tekin sem vel unnin. Hér kemur
fram eins og raunar í mörgum öðr-
um myndum, að Páll hefur þjálfað
með sér mjög gott auga fyrir and-
stæðum og sterkri myndbyggingu.
Algjör andstæða er svo litla mynd-
in af Öræfajökli, sem er mjög
skemmtiiega byggð upp.
Margar aðrar myndir á sýning-
unni hrifu mig, einkum af árfarveg-
um og fossum, sem sumar eru al-
veg makalausar, eins og maður
segir, en hér er líka myndefnið
sjálft í meira lagi gjöfult. En það
er ekki nóg, kunni gerandinn ekki
að beina ljósopinu á réttan stað og
smella af á réttu augnabliki.
Hið eina sem hægt er að finna
að á sýningunni, er að ljósmyndirn-
ar bera svip af því að verið sé að
leita sérkenna í landslagi tii kynn-
ingar í tímariti, t.d. vantar ýmis-
legt, sem ekki þætti góð landkynn-
ing, en er hluti af landinu og í sjálfu
sér stórbrotið myndefni. Þetta er
hliðstæða þess, sem við sjáum í
landafræðitímaritum og almennum
kynningarritum um lönd og þjóðir.
En hvað um það, þá er Páll Stef-
ánsson ótvírætt ljósmyndari af
mjög hárri gráðu og sýningin er
glæsileg.