Morgunblaðið - 20.08.1991, Blaðsíða 37

reor tsuoa .os íKioAcnricfiírT aiQA.ia/UQMOM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1991
37
Stjarna heimsmeistaramótsins, Týr frá Rappenhof og Andreas
Trappe. Týr er hreinræktaður Kolkuóshestur undan Þór frá Sporz
sem var undan Stíganda 625 frá Kolkuósi.
Fjölnir frá Kvíabekk átti góða endurkomu í sviðsljósið eftir tveggja
ára fjarveru. Jóhannes Hoyos tryggði sér einn HM-titil á þeim gamla,
auk þess sigraði hann í sýningartöltkeppninni.
mótum sem nú kallast heimsmeist-
aramót en hétu áður Evrópumót.
Var fögnuður Svía að vonum mikill
en þeir náðu betri árangri en nokkru
sinni fyrr. Ragnar Hinriksson varð
í 9. sæti. Tómas Ragnarsson varð
í 14. sæti á Snúði.
Hlýðnikeppni hefur aldrei freist-
að íslendinga mikið á þessum mót-
um og nú tók enginn íslendinganna
þátt í henni. Hlýðnikeppnin var með
þeim hætti að fyrst var keppt í
B-hlýðni og fóru tíu efstu í úrslit
þar sem keppt var í svokölluðum
Kur sem mættu útleggjast sem
frjálsar hlýðniæfíngar. Þar raðar
keppandinn sjálfur saman ýmsum
æfíngum eða þrautum og við þetta
velur keppandinn tónlist. Gefnar
eru einkunnir fyrir hversu erfiðar
þrautirnar eru, hvernig tónlistin
fellur að útfærslunni og hversu vel
þær eru af hendi leystar. Mikill
áhugi virtist fyrir þessari grein því
áhorfendastæðin voru þéttskipuð
meðan á keppninni stóð. Konurnar
einokuðu þessa grein því af þeim
tíu sem kepptu til úrslita voru að-
eins tveir karlmenn og höfnuðu
þeir í tveimur neðstu sætunum. Það
var Birgitta Karmus á hestinum
Tridi frá Ampfelwang sem sigraði
en hún er starfandi reiðkennari á
stórum hestum.
Eins og komið hefur fram í frétt-
um Morgunblaðsins var ný keppnis-
grein á mótinu sem hefur ekki ann-
að nafn en T 1:1 sem er afar ófrum-
legt, var hér um sýningargrein en
búast má við Þjóðveijar sæki stíft
að koma henni inn sem fullgildri
grein á næsta móti. Mjög skiptar
skoðanir eru um þessa grein meðal
íslendinga, vildu sumir meina að
þetta væri bara einhver kerlinga
íþrótt en öðrum þótti þetta mjög
athyglisvert fyrirbæri. Keppnin fer
þannig fram að þrír keppendur eru
inn á vellinum í senn í forkeppninni
og ríða þeir fyrst á frjálsum hraða
upp á báðar hendur. Næst er riðið
með annarri hendi á taum og á
hann að vera slakur þannig að hest-
urinn gangi á hreinum takti við sem
minnstan taumstuðning og án þess
að lengja sig. í Þýskalandi þaðan
sem greinin er upprunnin er hún
eingöngu ætluð fyrir alhliðahesta
en öllum keppendum mótsins var
heimil þátttaka. Það var Johannes
Hoyos sem sigraði með mikium yfir-
burðum á alhliða hestinum Fjölni
frá Kvíabekk og virtist litlu máli
skipta hvort haldið var í taum á
honum eða ekki, hann brunaði
áfram á hreinum takti og án þess
að teygja sig sem nokkru næmi.
Fjölnir vakti mikla athygli á þessu
móti fyrir frískleika en hann er nú
orðinn fimmtán vetra og af ýmsum
talinn útbrunnið skar fyrir mótið.
Jóhannes Hoyos varð stigahæstur
keppenda og mun það í þriðja skipti
sem hann vinnur þann titil. Þá má
geta þess að hann er eini keppand-
inn sem keppt hefur á öllum
EM/HM-mótum frá upphafi
Úrslit mótsins urðu annars sem
hér segir (fyrri einkunn úr for-
keppni):
Tölt
1. Andreas Trappe, Þýskalandi á
Tý frá Rappenhof, 7.80 (8.46).
2. Hinrik Bragason, íslandi á Pjakki
frá Torfunesi, 7.90 (8.13).
3. Sigurbjörn Bárðarson, íslandi á
Kraka frá Helgastöðum I, 7.17
(7.50).
4. Bernd Vith, Þýskalandi á Röði
frá Gut Ellenbach, 7.73 (7.46).
5. Hans Georg Gundlach, Þýska-
landi á Irpu frá Niesenhof, 7.37
(7.21).
Fjórgangur
1. Andreas Trappe, Þýskalandi á
Tý frá Rappenhof, 7.80 (8.07).
2. Bernd Vith, Þýskalandi á Röði
frá Gut Ellenbach, 7.40 (7.63).
3. Ia Lindholm, Svíþjóð á Sókratesi
frá Gunnarsholti, 7.17 (7.37).
4. Sigurbjörn Bárðarson, íslandi á
Kraka frá Helgastöðum, 7.17
(7.17).
5. Otto Hilzensauer, Frakklandi á
Neva de Sigo,6.87 (7.07).
Fimmgangur
1. Carina Heller, Þýskalandi á
Glaumi frá Sauðárkróki, 6.83
(7.10).
2. Ulf Lindgren, Svíþjóð á Hrafn-
katli frá Sauðárkróki, 6.33 (6.69).
3. Dorte Stougaard, Danmörku á
Léttfeta frá Hvassafelli, 6.19(6.52).
4. Eric Andersson, Noregi á Mekki
frá Varmalæk, 6.40 (6.45).
5. Walter Feldmann jr., Þýskalandi
á Báru frá Wiesenhof, 6.10 (6.40).
6. Ragnar Hinriksson, íslandi á
Gammi frá Ingveldarsstöðum, 6.57
(6.31).
Gæðingaskeið (tíminn innan
sviga)
1. Gunnar Arnarsson, íslandi á
Kolbaki frá Hvassafelli, 8.13 (8.28
sek.).
2. Ulf Lindgren, Svíþjóð á Hrafn-
katli frá Sauðárkróki, 8.00 (8.32
sek.).
3. Johannes Hoyos, Austurríki á
Fjölni frá Kvíabekk, 7.46 (8.39
sek.).
4. Heiðar Hafdal Gunnarsson, Hol-
landi á Fjalari frá Kvíabekk, 7.42
(8.57 sek.).
5. Horst Klinghart, Þýskalandi á
Sval frá Ásgeirsbrekku, 7.17 (8.01
sek.).
250 metra skeið
1. Ulf Lindgren, Svíþjóð á Hrafn-
katli frá Sauðárkróki, 23.26 sek.
2. Johannes Hoyos, Austurríki á
Fjölni frá Kvíabekk, 24.01 sek.
3. Gunnar Arnarsson, Islandi á
Kolbaki frá Hvassafelli, 24.03 sek.
4. Horst Klinghart, Þýskalandi á
Sval frá Ásgeirsbrekku, 24.31 sek.
5. Carina Heller, Þýskalandi á
Glaumi frá Sauðárkróki, 24.44 sek.
Hiýðnikeppni
1. Birgitta Karmus, Austurriki á
Tridi frá Ampfelwang, 7.36 (6.26).
2. Carla van Nunen, Hollandi á Byr
frá Schloss Neubronn, 7.06 (6.45).
3. Carolin Rewers Hensen, Dan-
mörku á Heimaey frá Nebbehus,
6.51 (6.00)
4. Satu Paul, Finnlandi á Eitli frá
Hnausum, 6.01 (5.51)
5. Doris Kainsbauer, Austurríki á
Bogatyr frá Sigmundarstöðum,
6.33.
Tölt T 1:1
1. Johannes Hoyos, Austurríki á
Fjölni frá Kvíabekk, 7.42 (7.13).
2. Maria Cambrant, Svíþjóð á Glað
frá Stóra-Hofi, 6.63 (6.57)
3. Martin Heller, Sviss á Svip frá
Hvalsá, 6.54 (6.60).
4. Hans Pfaffen, Sviss á Evan, 6.50
(6.47).
5. Silja Fru, Austurríki á Hrekk frá
Friedrichhof, 6.46 (6.43).
Samanlagður sigurvegari
1. Johannes Hoyos, Austurríki á
Fjölni frá Kvíabekk, 23.04.
2. Jolly Schrenk, Þýskalandi á
Ófeigi, 22.67.
3. Ulf Lindgren, SVíþjóð á Hrafn-
katli frá Sauðárkróki, 22.49.
4. Carina Heller, Þýskalandi á
Glaumi frá Sauðárkróki, 22.19.
5. Ragnar Öinriksson, Islandi á
Gammi frá Ingveldarstöðum, 20.65.
Stóðhestar 7 vetra og eldri
1. Svaðilfari frá Heager. Dan-
mörku, bygging 7.92, hæfileikar
8.43, aðaleinkun 8.23.
2. Örn frá Akureyri. F: Hraunar frá
Sauðárkróki, M: Spóla 5473 frá
Kolkuósi; b: 7.82, h: 8.13, a: 8.01.
3. Stígandi frá Wineck, Frakklandi.
F: Stígur frá Garðsauka. M: Mjall-
hvít frá Skarði, b: 7.81, h: 8.03,
a: 7.95.
Stóðhestar 5 til 6 vetra
1.-2. Týr frá Rappenhof, Þýska-
landi. F: Þór frá Sporz, M: Gríma
frá Koikuósi, b: 8.41, h: 8.45, a:
8.43.
1.-2. Kolbakur frá Sortehaug, Nor-
egi. F: Þröstur 872 frá Teigi. M:
Kolfreyja 4840 frá Torfastöðum,
b: 8.20, h: 8.59, 8.43.
3. Gammur frá Tóftum. F: Otur
1050 frá Sauðárkróki, M: Gáta frá
Tóftum, b: 8.06, h: 8.45, a: 8.30.
Hryssur 7 vetra og eldri
1. Bára frá Wisenhof. F: Hrafn 737
frá Kröggólfsstöðum, M.: Buna frá
Hólum, b: 8.25, h: 8.49, a: 8.39.
2. Yrma frá Vatnsleysu. F: Rauður
618 frá Kolkuósi, M: Breyskja frá
Kolkuósi, b: 8.31, h: 8.21, a: 8.25.
3. Hrina Vigdís frá Grandalen. F:
Glaður frá Skörðugili, M: Glóð frá
Lönholti, b: 8.12, h: 8.09, a: 8.10.
Hryssur 5-6 vetra
1. Sprengja frá Ytra-Vallholti. F:
Vonar-Neisti frá Skollagróf, M:
Stjarna frá Ytra-Vallholti, b: 8.52,
h: 8.55, a: 8.54.
2. Tindra frá Bourbon, Frakklandi.
F: Hattur frá Kirkjubæ, M: Blika
frá Glæsibæ, b: 8.70, h: 8.06, a:
8.32.
3. Mona , Þýskalandi. F: Fifi frá
Spensdrup, M: Brana, b: 8.17, h:
8.26, a: 8.22.
Úr ýmsum áttum
Hljómplötur
Arni Matthíasson
Þegar valið er á sumarsafn-
plötur er yfirleitt reynt að þræða
þann veg að hafa á plötunni eitt-
hvað sem öllum líki þó sveitirnar
séu kannski margar. Það hefur
kallað á áferðarmjúkar metnað-
arlausar plötur, eins konar sykur-
húðaðar hægðapillur. Það sperrti
því margur eyrun þegar spurðist
að Skífan ætlaði að gefa út plötu
sem á átti að vera meira af „öðru-
vísi“ tónlist en jafnan hefði tíðk-
ast. Útkoman varð Úr ýmsum
áttum sem út kom fyrir stuttu.
Á Úr ýmsum áttum er að finna
„venjulega“ popptónlist í bland
við „óvenjulega", en því miður
hefur ekki tekist nógu vel upp
við blöndunina. Víst eru þar fyrir-
taks lög, en einnig margt hrak-
legt, og lítið eitt meiri ævintýra-
andi hefði getað gert plötuna
bráðskemmtilega.
Geiri Sæm á fyrsta lag plöt-
unnar, Sterinn, fyrirtaks lag sem
sýnir að hann nær æ betri tökum
á poppforminu. Gaman verður
að heyra breiðskífu hans fyrir
jól. Annar poppgoði et; Rúnar Þór
Pétursson, sem raular skemmti-
Iegt lag sitt Tómleiki tímans.
Rúnar hyggst einnig senda frá
sér breiðskífu í haust, en hann
er með skemmtilegri lagasmiðum
um,þessar mundir. Orgill er sveit
sem kemur á óvart með Línulagi
sínu, sem hefði þó orðið betra
ef sveitarmenn hefðu lagt meiri
vinnu í útsetningu og jafnvel
fengið utanaðkomandi aðstoð.
Bless hefði einnig gott af að fá
til liðs við sig utanaðkomandi,
því lag sveitarinnar, Heimavist
helvíti, er bráðskemmtilegt með
smellnum texta og hefði getað
orðið fyrirtak með meiri vinnu.
Þriðja sveitin sen starfað hefur
„neðanjarðar" líkt og Bless og
Orgill er Júpíters. Júpíters er ein
skemmtilegasta tónleika- og ball-
sveit landsins en ekki hefur tek-
ist nægjanlega vel til við að festa
sveitina á plast.
Þó lag Björgvins Halldórsson-
ar og Rutar Reginalds sé ágætt
popptregalag er það eins og útúr
kú á plötunni; passar líklega bet-
ur á sólóplötu Björgvins eða Rut-
ar. Önnur lög vekja ekki mikla
forvitni, þó ekki sé rétt að af-
skrifa ívar Sigurbergsson, „Bry-
an Ferry íslands“, sem er líkleg-
ur til margs. Undir regnboganum
með Hvalræði er fomtnilegt að
gerð og uppruna, en þar sigrar
efnið andann með eftirminnileg-
um hætti. Eftirlitinu hefur geng-
ið illa að komast á framfæri og
-má glöggt heyra í lagi sveitarinn-
ar, Draugar, hvers vegna, Júlíus
Guðmundsson er rækilega á
bandarísku popplínunni, eins og
heyra má í laginu Eina nótt, sem
hefur fátt við sig annað en snyrti-
legan gítarkafla, Berglind Björk
syngur Þegar hjörtun slá í takt,
ágætt „formúlulag", sem hún
syngur ekki vel, og svo mætti
telja.
Af ofantöldu má greina að ég
tel tilraun Skífumanna, sem er
lofsverð í sjálfu sér, ekki hafa
heppnast ýkja vel; þrátt fyrir
nokkur fyrirtaks lög eru þau
slæmu of mörg. Umslag plötunn-
ar er mjög gott að útliti, en mik-
ið saknaði ég þess að ekki eru á
því neinar upplýsingar um flytj-
endur, upptökustjóra eða útse-
tjara.
Stjórnin/Tvö líf:
Tæknivædd fullkomnun
Hljómplötur
Sveinn Guðjónsson
Hljómsveitin Stjómin hefur
náð firna góðum tökurn á hinni
margbrotnu hljóðgervla- og
hljómburðartækni sem tölvuv-
æddur heimur dægurtónlistar-
innar býður nú upp á. Á þeim
vettvangi stendur hún í fremstu
röð íslenskra hljómsveita og gild-
ir þá einu hvort spilað er í litlum
sal eða stórum, úti eða inni, eða
í hljóðveri. Alltaf er hljómurinn
og tæknivædd spilamennskan
jafnfullkomin. Þar fyrir utan
skipa hljómsveitina úrvals hljóð-
færaleikarar, sem hver og einn
virðast leggja metnað sinn í að
ná sem mestu og bestu út úr sínu
hljóðfæri, í hveiju viðfangsefni
sem sveitin glímir við. Það getur
verið býsna skemmtilegt að verða
vitni að svo vönduðum vinnu-
brögðum sem Stjórnin hefur tam-
ið sér, ekki síst í þekktum erlend-
um lögum, þar sem farið er svo
nálægt frumgerðinni að jafnvel
tíðni bergmálsins skeikar ekki
sekúndubroti. Þama hljóta að
sjálfsögðu einnig að koma við
sögu góðir hljóðmenn, svo ekki
sé nú hallað á neinn.
Nýja plata Stjórnarinnar, „Tvö
líf“ ber þessum yönduðu vinnu-
brögðum glögg merki. Þar hefur
greinilega verið nostrað við hvem
tón og efa ég stórlega að í annan
tíma hafi verið gefín út öllu betri
plata hér á landi hvað tækni-
vinnslu og hljóðgæði viðvíkur.
En tæknin getur stundum komið
aftan að mönnum og það hvarfl-
aði að mér, þegar ég hlustaði á
plötuna, hvort þarna hefði ef til
vill verið gengið of langt á kostn-
að frumleikans og sveiflunrtar.
Þetta virkaði dálítið einhæft og
vélrænt á mig. Kannski er það
bara það, að persónulega finnst
mér svona tónlist ekkert sérstak-
lega skemmtileg á að hlusta
heima í stofu, þótt hún sé efla\ist
dúndurgóð á dansleikjum.
Stjórnin sækir eflaust fylgi sitt
fyrst og fremst til dansglaðra
ungmenna og því er ekkert eðli-
legra en að hún viðhaldi tengsl-
unum við aðdáendur sína með
því að gefa út tónlist sem höfðar
til þeirra. Það hefur heldur ekk-
ert upp á sig á markaðstorgi vin-
sældanna að vera í „frumlegum,
þungum pælingum", sem aðeins
fáir útvaldir nenna að hlusta á.
Trú uppruna sínum og markmið-
um hefur Stjórnin því hitt nagl-
ann á höfuðið með þessari plötu,
þótt tónlistin á henni höfði ekki
til þess sem þetta skrifar, - að
undanteknum tveimur lögum.
Lag Grétars Örvarssonar „Láttu
þér líða vel“ leynir á sér og er
mjög wframbærilegt að mínu
mati. Sömu sögu er að segja um
lag Valgeirs Guðjónssonar, „Það
er nú það“, sem að mínum dómi
er besta lag plötunnar. í þessu
lagi leikur Karl heitinn Sighvats-
son á Hammondorgel og er það
líklega eitt það síðasta sem sá
mikilhæfi listamaður skildi eftir
sig opinberlega. Og það er um-
hugsunarvert hvað svona litlar
og látlausar slaufur, leikin á rétt
hljóðfæri af réttum manni, geta
skilið mikið eftir innan um allt
hljóðgervlafarganið. Því sann-
leikurinn er sá, að það eru ein
mitt þessi Hammondstef Karls
Sighvatssonar, sem sitja eftir í
huga mér af tónlistinni á þessari
plötu, þótt margt annað sé þar
býsna vel gert.