Morgunblaðið - 20.08.1991, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1991
31. þing Sambands ungra sjálfstæðismanna:
Eðlilegt að innheimt verði hlunninda-
gjald af fyrirtækjiun í sjávarútvegi
Tillaga um að sótt verði um aðild að Evrópubandalaginu felld naumlega á þinginu
UNGIR sjálfstæðismenn þingfuðu á ísafirði um helgina og sam-
þykktu ályktanir um helstu svið stjórnmálanna. I stjórnmálaályktun
þingsins er m.a. fagnað hruni kommúnismans en jafnframt eru
stjórnvöld hvött til að halda vöku sinni og fórna ekki varnarhags-
munum landsins í fljótræði. Sagt er að nýrrar ríkisstjórnar bíði
erfitt verkefni vegna viðskilnaðar sljórnar Steingríms Hermanns-
sonar. „Heilir atvinnuvegir eru nánast gjaldþrota án þess að nokk-
uð hafi verið gert til að taka á vanda þeirra annað en að dæla fé
úr sameiginlegum sjóðum í endalausan taprekstur. Þessi aðkoma
er afleiðing miðstýringar, sjóðasukks og ríkisafskiptastefnu vinstri
stjórnarinnar.“ Samþykkt var ályktun um sjávarútvegsmál þar sem
bent er á að með úthlutun veiðiheimilda sé verið að úthluta tak-
markaðri auðlind og því sé eðlilegt að innheimt verði hlunninda-
gjald til að standa straum af kostnaði við þjónustu sem sjávarút-
vegsfyrirtæki nýta. Einnig er lagt til að opinberum stuðningi við
sjávarútvegsfyrirtæki verði hætt auk þess sem Verðjöfnunarsjóður
verði lagður niður en fyrirtækjum þess í stað gert kleift að mynda
eigin sveiflujöfnunarsjóði. Eftir harðar deilur var samþykkt með
naumum meirihluta að aðild íslands að Evrópubandalaginu kæmi
ekki til greina að svo stöddu. Samþykkt var að hvetja til einkavæð-
ingar ríkisfyrirtækja og niðurskurðar ríkisútgjalda.
Morgunblaðið/Úlfar Ágústsson
Dávíð Oddsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, ávarpar 31. þing SUS við setningu þingsins á föstudag.
Auk áðurnefndra mála leggja
félagar í Sambandi ungra sjálf-
stæðismanna (SUS) áherslu á
nokkur markmið í stjórnmálaálykt-
un sinni og meðal þeirra eru eftirf-
arandi:
• Stjórnmálaflokkur fái ekki kjör-
inn fulltrúa á þing nema flokkurinn
fái að minnsta kosti 3% greiddra
atkvæða á landsvísu.
•Ákvæði stjórnarskrárinnar verði
virt.
•Atkvæðisréttur verði jafn og
þingmönnum fækkað.
•Tengja á íslensku krónuna við
ECU til að stuðla að trúverðugri
fastgengisstefnu og aga í ríkisfjár-
málum og peningamálum.
•Gera þarf átak í einkavæðingu.
Strax í haust ber að heíja einka-
væðingu ríkisbanka og annarra
lánastofnana á vegum hins opin-
bera. Fylgja þarf því eftir með sölu
á flestum þeim 140 fyrirtækjum
sem ríkið á að öllu leyti eða hluta.
Treysta þarf samkeppnisgrundvöll
og eftirlit með einokun.
•Núverandi búvörusamning á ein-
ungis að líta á sem aðlögun en
ekki endumýjun á landbúnaðar-
stefnu fyrri ára. Markmiðið er að
landbúnaðurinn lúti sömu skilyrð-
um og önnur atvinnustarfsemi í
landinu.
• Ríkisútvarpinu skal breytt í al-
menningshlutafélag og fyrirtækið
selt í áföngum.
• Byggðastofnun á að sjá um al-
menna ráðgjafarstarfsemi fyrir
opinbera aðila en ekki lánafyrirgre-
iðslu eða styrki. Flytja á þær opin-
beru stofnanir, sem eðlis síns vegna
þurfa ekki áð vera í Reykjavík, út
á land.
• Eðlilegt er að einstaklingar geti
ávaxtað h'feyri sinn að vild.
•Forsenda þess að hægt sé að
endurskipuleggja rekstur sjávarút-
vegsfyrirtækja og koma á fullri
hagkvæmni er að við lýði sé sjávar-
útvegsstefna sem menn geta treyst
að taki ekki róttækum breytingum
á fárra ára fresti.
Hver á fiskinn í sjónum
Fyrir fundinum lágu drög að
ályktun um sjávarútvegsmálin þar
sem m.a. sagði: „Það er skoðun
Sambands ungra sjálfstæðismanna
að til greina komi að ákveðið gjald
verði innheimt af útgerðaraðilum
fyrir afnot af auðlindinni. Fiskurinn
er takmörkuð auðlind og því í
hæsta máta eðlileg krafa að menn
greiði fyrir nýtingarréttinn af
henni.“ Nokkrir SUS-félagar á
Vestfjörðum báru fram aðra tillögu
þar sem öllum hugmyndum um
„eignaupptöku" í sjávarútvegnum
er hafnað. „Auðlindaskattur hefur
það eitt í för með sér að soga allt
fjármagn úr sjávarútvegnum inn í
Ríkissjóð... Ungir sjálfstæðis-
menn sjá enga aðra leið betri til
hagræðingar og aukinnar velmeg-
unar en að eignarréttur þeirra
manna sem nú stunda útgerð verði
viðurkenndur endanlega." Ákafar
umræður urðu þegar í umræðu-
hópnum um sjávarútvegsmál um
gjaldtöku fyrir veiðiheimildir. Fjall-
að var um myndun eignarréttar,
vísað til þess er landið var numið.
Þeir sem hefðu komið seinna hefðu
orðið að kaupa land af landnáms-
mönnum, á sama hátt yrðu þeir sem
vildu hefja útgerð að kaupa kvóta
af núverandi fyrirtækjum ef kvót-
inn yrði gerður að eign og við því
væri ekkert að segja. „Af hveiju
leiðir LÍÚ-Kristján þá ekki kvígu
umhverfís miðin?" hrópaði einn úr
hópnum en þá aðferð notuðu landn-
ámskonur til að helga sér land.
Bent var á að ekki væri um sam-
bærileg efni að ræða, fiskurinn í
sjónum væri annars konar auðlind
en jarðnæði, og aldrei væri hægt
að eiga annað en nýtingarrétt, ekki
eignarrétt á auðlindum hafsins.
Viðurkennt væri að offjárfesting
væri í atvinnugreininni. Með því
að úthluta kvótum til ævarandi
eignar væri verið að verðlauna
bruðlið og óráðsíuna, auðlindin
mætti ekki falla neinum ókeypis í
hendur. Veiðileyfasala væri fyrst
og fremst stjórntæki til að auka
hagkvæmni en ekki tekjulind. Ein-
hver benti á að aldrei hefði íslenska
álfélagið heimtað að fá að nýta
raforkuna ókeypis. Talsmenn
kvótaeignar viðurkenndu að sums
staðar væri pottur brotinn varðandi
óráðsíu í sjávarútvegnum 'en sögðu
að sjálfstæðismenn hlytu að leggja
áherslu á nauðsyn þess að eignar-
réttur myndaðist á þessu sviði,
hringlandahátturinn væri stórhætt-
ulegur. Veiðileyfasala þar sem
hagnaður rynni til ríkisins myndi
auka ríkisumsvif, ógna efnahag
margar fyrirtækja og loks væri
ljóst að slíkt kerfi yrði sífellt undir-
lagt geðþóttaákvörðunum stjórn-
málamanna sem hægt væri að forð-
ast með því að lögfesta eignarrétt-
inn. „Heldur nokkur maður að
Steingrímur Hermannsson muni,
ef hann kemst aftur til valda, ekki
misnota svona kerfi?" var sagt um
veiðileyfasöluna.
Jafnrétti atvinnuveganna
Einn gagnrýndi einkum mismun-
un atvinnuveganna þar sem beitt
væri verndartollum og öðrum að-
gerðum. Sem dæmi nefndi hnn
framleiðslu á kartöfluflögum, ís-
lenskt iðnfyrirtæki, er ekki nyti
neinna forréttinda, hefði boðið
plastpoka undir flögurnar á 4%
hærra verði en danskur samkeppn-
isaðili og því orðið af samingi.
Framleiðandi kartaflanna væri
vandlega varinn erlendri sam-
keppni með nær 200% verndartolli.
Fullyrt var að verðfall á físki er-
lendis væru gleðitíðindi fyrir iðnfyr-
irtæki vegna þess að þá fylgdi yfir-
leitt gengisfelling í kjölfarið er
bætti samkeppnisaðstöðu iðnaðar-
ins. Rætt var um aðfangakostnað
og fullyrt að oft væri ódýrara að
flytja nauðsynjavörur fyrir sjávar-
útveginn en kaupa þær af íslensk-
um framleiðendum. Spurt var hvort
þá væri ekki líka þjóðhagslega hag-
kvæmt að lejría Spánveijum að
bjóða í fiskveiðamar, kanna hvort
þeir vildu annast þetta fyrir lægra
gjald en íslenskir sjómenn. Sagt
var að tómt mál væri að tala um
að jafna aðfangakostnað allra at-
vinnugreina, slík regla ætti þá að
gilda á öllum sviðum og öllum
væri þó ljóst að Reykvíkingar ættu
t.d. að fá að njóta þess að þeir
byggju „á stómm hver“. Sagt var
að eitt helsta vandamál nær allra
sjávarútvegsfyrirtækja væri léleg
Munum fylgja þessari stefnu eftir
-segir formaður SUS um sjávarútvegsstefnuna
BÚIST hafði verið mjög hörðum deilum um nokkur mál á þingi
SUs, einkum sjávarútvegsmálin, en svo fór að samstaða náðist
þótt oft syrti í álinn. Formaðurinn, Davíð Stefánsson, var spurð-
ur álits á þingstörfum og niðurstöðu í helstu málaflokkum.
„í ályktuninni um sjávarút- stjórnarinnar í málinu? Getur
vegsmál, sem samþykkt var hér þessi lausn orðið fordæmi fyrir
mótatkvæðalaust, er rætt um eldra fólkið í flokknum?
gjaldtöku af útgerðinni til að „Ég ætla rétt að vona að hún
standa straum af kostnaði við hafi að minnsta kosti einhver
þá þjónustu sem henni er veitt. áhrif. Þetta er ný stefna en við
Ég skil þetta svo að þetta eigi munum fylgja þessu eftir, ekki
ekki endilega að koma strax til síst þar sem einhugur ríkti í
framkvæmda, heldur smám sam- málinu. Það hefur lengi verið leit-
an. Því er haldið nokkuð opnu að málamiðlana í sjávarútvegs-
hvernig menn túlka hugtakið málunum. Það getur ekki talist
hlunnindagjald. Hægt er að nota eðlilegt að gera byltingarkenndar
þetta orð eða tala um veiðileyfi breytingar á sjávarútvegsstefn-
en það sem átt er við í báðum unni en við teljum að breytinga
tilvikum er hlunnindagjald fyrir sé samt þörf.“
veiðiheimild eða nýtingarréttinn. Davíð sagði ljóst að umræða
Það var tekist mikið á um þetta um aðildarumsókn að Evrópu-
mál, þetta var ijölmennasta bandalaginu væri komin á dag-
nefndin. Menn voru sammála um skrá í SUS þótt samþykkt hefði
að miðin væru þjóðareign en taka verið að aðild kæmi ekki til
bæri gjald fyrir nýtingarréttinn." greina að svo stöddu.
Hefur þessi niðurstaða ein- Alls voru fulltrúar á þingi SUS
hver áhrif á stefnu flokksiris og 208. Ágreiningur kom upp um
kjörbréf á sunnudeginum og fór
svo eftir mikið þjark að stjórnar-
kosning var endurtekin en þá var
búið að ógilda kjörbréf nokkurra
fulltrúa vegna ýmissa galla.
Menn skildu þó ágætlega sáttir
við fundarlok.
Nokkrar lagabreytingar voru
samþykktar og ljölgað var í
stjórn, úr 22 í 25, til að rétta
hlut Reyknesinga er unað hafa
illa sínum hluta af heildartölu
fulltrúa. Davíð Stefánsson var
endurkjörinn formaður en í stjórn
sitja auk hans þau Ólafur Steph-
ensen, Belinda Theriault, Stein-
grímur Sigurgeirsson, Amar Þór-
isson, Árni Sigurðsson, Ari Edw-
ald, Birgir Armannsson, Jónas
Friðrik Jónsson, Þórður Pálsson,
Mjöll Flosadóttir, Jón Kr. Snæ-
hólm, Hlynur Guðj’onsson, Valdi-
mar Svavarsson, Éinar Páll Tam-
imi, Sigmar Guðmundsson, Vikt-
or Borgar Garðarsson, Guðlaug-
ur Þór Björgvinsson, Ásgeir Þór
Jónsson, Júlíus Guðni Antonsson,
Davíð Stefánsson.
Ármann Ólafsson, Ragnar Ás-
mundsson, Ólafur Þór Leifsson,
Arnar Jónsson og Kjartan
Björnsson.