Morgunblaðið - 14.06.1994, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 14.06.1994, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ1994 39 I ______________________________________ mjög erfiður en þau hjón hafa mætt því andstreymi af þolgæði kristinnar trúar. Ég votta Rósu, Sigurði Erni og öðrum nánum ættingjum innilega samúð og tek undir með Hallgrími: Gegnum Jesú helgast hjarta í himininn upp ég líta má. Erlendur Sigmundsson. Fallinn er frá kær vinur okkar hjóna, séra Ingólfur Ástmarsson. Hann andaðist 3. júní sl. í elliheim- ilinu Ljósheimum á Selfossi, eftir langvarandi veikindi. Hann var okkur sannur og tryggur vinur, sem aldrei brást og mátti ætíð treysta að öllu leyti. Sorgleg voru veikindi hans og tilfínnanleg sú hrörnun og þjáning, sem þeim fylgdi. Og nú, þegar dauðinn hefir burtkallað hann, fínnum við til sárs saknaðar. Við söknun í senn okkar góða vinar og hins ógleym- anlega gáfumanns og andans manns, sem hann var. Við fráfall séra Ingólfs koma í hugann minningar frá liðnum árum. Fyrstu kynni mín af honum og þeim hjónum voru í Reykjavík haustið 1942. Hann hafði verið vígður til Staðar í Steingrímsfirði í ágúst það ár og fengið veitingu fyrir embættinu þar. Ég átti þá heima í Hólmavík og vay í starfs- leyfi vegna veikinda. Á þessum tíma var lítið eða ekkert um laust húsnæði í Hólmavík, en ég gat, eftir ósk þar um, látið prestshjón- unum í té húsnæði til bráðabirgða í embættisbústað mínum á staðn- um, þótt takmarkað væri, því að staðgengill minn vegna veikinda- forfalla minna bjó með fjölskyldu sinni í húsinu einnig. Prestshjónin komu til Hólmavíkur 4. nóv. 1942 og bjuggu í umræddu húsnæði til vors 1943, en þá fluttust þau ásamt ungum syni sínum að prestssetrinu Stað í Steingríms- firði. Við hjón komum aftur til Hólmavíkur í september 1943, og tók ég þá aftur við embætti mínu. Eftir það kynntumst við hjón betur prestshjónunum, séra Ingólfí og frú Rósu, og þróuðust þau kynni upp í vináttu, sem hélzt æ síðan. Við hittumst oft og áttum saman góðar stundir, í senn til ánægju- legra og uppbyggilegra samtala og svo til gamans, því að þau hjón bjuggu yfír góðri kímnigáfu, ekki sízt frú Rósa. Þessi ár kynntumst við allvel, og var sá félagsskapur okkur öllum til góðs og styrktar á ýmsa lund. Eftir að þau prestshjón fluttust af Ströndum árið 1948, héldum við hjón þó félagsskap við þau, eftir því sem ástæður leyfðu, heimsóttum þau m.a. í Reykjavík og á Mosfelli og svo á síðari árum á Selfossi, eftir að séra Ingólfur hætti prestsskap á Mosfelli 1982. Meðan séra Ingólfur og frú Rósa voru í Strandasýslu, sýndu þau af sér þann dugnað að hafa, auk annarra starfa, á hendi kennslu í i skólum í Hóimavík og einnig á Drangsnesi, en bæði voru þau hjón kennaralærð og höfðu öðlazt reynslu á því sviði á öðrum stöðum. Ég minnist einnig og þótti athygl- isvert, að þau hjón fóru til Svíþjóð- ar haustið 1945, og stundaði séra Ingólfur nám í trúfræði o.fl. þann vetur 1945-46 í Uppsölum. Það var vissulega átak, verðugt viður- kenningar, að ráðast þá í slíkt fyr- ir lítt fjáðan embættismann. Fleiri náms- og kynningarferðir fór séra I Pu« búð v«puh, QQQqQ □OQQqQQ BARNAVÖRUVERSLUN I Rauðarárstíg 16, Rvk. s: 91-610120 ‘ MINNINGAR Ingólfur síðar til þess að afla sér meiri menntunar á sviði guðfræð- innar. Hann hafði reyndar áður einnig sýnt þann dug og góða hæfíleika, eftir að hann hafði lokið námi í Kennaraskóla íslands og stundað kennslu nokkur ár, að ljúka stúdentsprófí árið 1940 utan- skóla á stuttum tíma, og síðan að ljúka kandidatsprófí árið 1942 frá guðfræðideild Háskóla íslands eft- ir aðeins tveggja ára skólavist og það með góðum vitnisburði. Ég heyrði á þessum árum ábyrga og málsmetandi menn tala um þessi námsafrek séra Ingólfs með að- dáun, sem verðugt var. Rétt þykir einnig að geta þess hér sérstak- lega, að séra Ingólfur gegndi kennarastörfum í guðfræðideild Háskólans vormisserið 1957, og ber sá trúnaður, sem honum var þar með sýndur, vott um það álit um góða hæfni, sem hann var gæddur. Embættisstörf sín og prestsverk rækti hann af samvizkusemi og alvöru og með djúpri lotningu fyr- ir köllun sinni, enda voru ræður hans vel samdar og fluttar, og leyndi sér ekki, að hugur fylgdi máli og að hér var á ferð maður sem gerði efni sínu góð skil í því máli, sem hann flutti. Séra Ingólfur var dagfarsprúður og hógvær maður, laus við allt yfírlæti og sýndarmennsku. Hann var sanngjarn og góðgjam og vildi greinilega hafa göfugar kenningar kristindómsins að leiðarljósi. Þetta fundu meðbræður hans á lífsleið- inni og því naut hann almennrar virðingar og trausts. Séra Ingólfur hlaut þá hamingju að eignast frú Rósu B. Blöndals kennara og rit- höfund að lífsförunaut, þessa gáf- uðu og ágætu konu, sem var hon- um vissulega samboðin, enda var hjónaband þeirra farsælt og gott. Má og geta þess, að hún hefír lagt sig fram um að sinna honum af fremsta megni, eftir að hann veikt- ist. Þau hjón eignuðust einn son bama, að nafni Sigurður Öm. Hann er myndarmaður og vel gef- inn. Stúdentsprófí lauk hann á sín- um tíma frá Menntaskólanum á Laugarvatni. Hann er nú og hefír verið nokkur undanfarin ár búsett- ur í Kanada. Hann á nokkra af- komendur, sem ég kann ekki full skil á að svo stöddu. Ég og við hjónin munum ætíð minnast séra Ingólfs Ástmarssonar með þökk og góðum hug. Frú Rósu, Sigurði Emi og öðram að- standendum vottum við innilegustu samúð. Jóh. Salberg Guðmundsson. Við Ingólfur og Rósa, kona hans, kynntumst fyrst þegar ég var á 9. eða 10. ári. Var ég þá í Grænu- borgarskóla hjá brautryðjendunum miklu Steingrími Arasyni, ísak Jónssyni og Hallgrími Jónassyni. Þau Ingólfur og Rósa voru þá við kennaranám í Kennaraskólanum. Þau kenndu okkur æfingakennslu, og mér eru þau svo minnisstæð í leik okkar barnanna að engan man ég nema þau. Ingólfur með sitt sólskinsbros, andlitið glaðlegt eins og tungl í fyllingu. Rúmum áratug síðar bar fundum okkar saman í Uppsölum þar sem báðir voru við nám. Ferill séra Ingólfs er sérstæður. Tel ég hann í hópi merkustu presta íslenskra. Eftir kennarapróf heldur hann til Askov lýðháskólans á nám- skeið fyrir kennara og til Noregs og Svíþjóðar að kynna sér bama- kennslu. Veit hver maður hvílíkum erfíðleikum það var bundið á kreppuárunum að komast til Norðurlanda til náms. En áhugi hans var brennandi. Má af líkum ráða að hann hefur verið einstakur kennari. Strax og stríðinu lauk réðust þau séra Ingólfur og frú Rósa í það stórvirki, þrátt fyrir þröngan íjár- hag, að halda til enn frekara fram- haldsnáms, að þessu sinni í guð- fræði. Stundaði séra Ingólfur fram- haldsnám við guðfræðideild Upp- salaháskóla veturinn 1945-46 og voram við þar samtíða ásamt Ár- manni Snævarr, Guðrúnu fóst- ursystur hans, séra Guðmundi Guð- mundssyni, Steinunni Thorlaeius og Axel Kristjánssyni kennara. Heimili þeirra stóð öllum íslending- um opið og marga skemmtilega stund upplifðum við námsmennirnir þar, m.a. á jólum 1945 og á gaml- árskvöld. Þau Ingólfur og Rósa lifðu ætíð ánægð á því sem þau höfðu, þótt lítið væri á veraldarinnar vísu. Rættist hið fornkveðna að sæll er sá er sjálfur má sína nauðsyn bæta. Eiginlega fínnst mér þau hafi öðr- um fremur uppfyllt boð fjallræð- unnar: Verið ekki áhyggjufullir um líf yðar ... lítið til fugla himinsins, hvorki sá þeir né uppskera né safna í hlöður. Séra Ingólfur var ákaflega vel greindur maður og hafði ríkt skopskyn, og kænn var hann á veröldina. Hann uppfyllti boð guð- spjallsins: Verið kænir sem högg- ormar og falslausir sem dúfur. Þau komust því furðanlega vel af. Samt ollu því ýmis áföll á lífsleiðinni að efnahagur þeirra varð rýr. En and- inn var ætíð lifandi. Ævintýri lífs- ins og trúarinnar var það sem þau lifðu á. Létu þau ekkert tækifæri ónotað til þess að auka á nautn andans. M.a. fór séra Ingólfur til Italíu, ísraels og Egyptalands sum- arið 1951 og lýsti þeirri ferð af andlegu fjöri. Við hjónin áttum þess kost nokkram sinnum að gista á Mos- felli og fara með séra Ingólfí í messur. Tók ég sérstaklega eftir því hve látlaus framganga hans var við sóknarmenn og allt eins eðlilegt og hugsast gat. Var hann laus við allan reiging hins prestlega emb- ættismanns en var auðmjúkur boð- beri hinna miklu gleðitíðinda fagn- aðarerindisins meðal fólksins. Ræð- ur hans vora fyrst og fremst hlýj- ar, svo að þeim leið vel, sem á hlýddu, og fundu ylinn, trúnaðar- traustið. Þjónsembættið var honum hið heilagasta af öllu. Síðustu æviár séra Ingólfs vora honum mótdræg, enda skynjun hans skert. Dvaldi hann á hjúkr- unarheimilinu á Selfossi og hlaut frábæra aðhlynningu. Rósa kona hans heimsótti hann þar daglega og var hjá honum er hann dó. Þar með var lokið fagurri vegferð þeirra hjóna sem mótaðist af boði postul- ans um „að varðveita einingu and- ans í bandi friðarins." Við hjónin vottum Rósu B. Blön- dals, eiginkonu hans, og fjölskyldu þeirra innilega samúð við andlát hins hugljúfa prests og mannvinar. Þórir Kr. Þórðarson. Tekur völdin!! ...hver ræöur raunverulega borginni? ARISTON Verð áður kr. 72.800 Tilboð kr. 59.900 Staðgreitt kr. 55.700 ■ Tekur 5 kg af þvotti ■ Stiglaus hitastillir ■ Sparnaðarrofi ■ Tromla og belgur úr. ryðfríu stáli ■ 16 þvottakerfi fyrir venjulegan þvott, viðkvæman þvott og ull. Blb i KRINGLUNNI Heimilisvörutilboö: Þvottavél AV 1247 TX KRINGLUNNI 103 REYKJAVÍK — SlMI 689400 140.000 kr. með notuðum bíl eða peningum, gera þér kleift að eignast glænýjan bfl. Þetta er sú upphæð sem greidd er við undirritun kaupsamnings á Lada Safír. Það sem upp á vantar bjóðum við þér að greiða með 14.232 kr. á mánuði í þrjú ár. Þessi fjárhæð samsvarar 468 kr. á dag. Sumir eyða þessum peningum í eitthvað, á hveijum einasta degi, sem þeir myndu ekki sakna þótt þeir slepptu því. Lada Safír er ekki með samlæsingu eða rafdrifnum rúðum, enda hefur það ekki áhrif á aksturinn og þú borgar heldur ekki fyrir það. Verð frá 558.000 kr. á götuna! ÁRMÚLR 13 • SÍMI: 68 12 00 • BEINN SÍMI: 3 12 36 -kjarni málsins!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.