Morgunblaðið - 31.03.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
STEINUNN
GUNNHILDUR
MAGNÚSDÓTTIR
+ Steinunn Gunn-
hildur var fædd
í Arnþórsholti
Lundarreykjadal 6.
apríl 1934. Hún lést
í Borgarspítalanum
24. mars sl. For-
eldrar hennar voru
Magnús Sigurðs-
son, bóndi í Arn-
þórsholti, f. 30.
mars 1890 á Vil-
mundarstöðum
Reykholtsdal, d. 2.
september 1968, og
Jórunn Guðmunds-
dóttir, f. 9. júlí 1887
á Laugabóli við ísafjarðardjúp,
d. 1. maí 1967. Gunnhildur var
yngst sjö systkina, elstur var
Sigurður Ragnar, f. 11. apríl
1913, d. 9. janúar 1939, Hildur,
f. 1914, dó nokkurra vikna,
Andrés, f. 25. nóvember 1916,
Ragnhildur Kristín, f. 7. mars
1922, Kristrún, f. 29. júlí 1923,
og Guðmundur, bóndi í Arn-
þórsholti, f. 14. desember 1929.
Gunnhildur lauk námi frá
Tóvinnuskólanum Svalbarða á
Svalbarðsströnd 1950 og frá
Húsmæðraskólanum á ísafirði
1954. Hún giftist Hafsteini
Pálssyni sjómanni 26. desember
1959,og eignuðust
þau fimm börn. Þau
eru: 1) Jórunn Mar-
ía, f. 14. ágúst 1959,
hún var í sambúð
með Sigurði Árna-
syni og átti með
honum tvö börn,
Daníel Sindra og
Steinunni Önnu.
Þau slitu samvistir.
2) Hjalti Svanberg,
sjómaður, f. 4. des-
ember 1960, kvænt-
ur Sigríði Jónsdótt-
ur, f. 27. október
1957. Börn þeirra
eru Steinar Nóni, Unnar Már,
Gunnhildur Rán, Særún Eva og
stjúpdóttir Hjalta, Hrefna
Björk. 3) Guðmundur Haf-
steinn, vélsljóri, f. 11. júlí 1962,
kona hans er Karen Kristjáns-
dóttir hjúkrunarfræðingur, f.
15. janúar 1965. 4) Linda Húm-
dís, hárgreiðslusveinn, f. 2. nóv-
ember 1965. 5) Arnheiður Huld,
fótaaðgerðafræðingur, f. 21.
júlí 1969. Hafsteinn og Gunn-
hildur slitu samvistir 1983.
Útför Gunnhildar fer fram
frá Lágafellskirkju og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
MIG langar að minnast elskulegrar
systur minnar sem svo skyndilega
kvaddi þennan heim 24. mars sl.,
alltof snemma að mati okkar sem
eftir lifum, dauðinn kemur okkur
alltaf í opna skjöldu. Nú þegar hug-
urinn reikar til baka renna minning-
arnar gegnum hugann, allt frá
bernskuárum okkar í Borgarfirði
fram á þennan dag. Margs er að
minnast, söknuðurinn mikill og
sorgin sár og svo myndast þetta
tómarúm í sálinni sem enginn ann-
ar getur fyllt.
Gunnhildur var glæsileg kona og
fjölhæf. Hún var ákaflega listfeng
og hafði næmt auga fyrir öllu fögru.
Það lék allt í höndunum á henni
hvort sem hún saumaði föt, málaði
myndir, skar út í tré eða mótaði í
leir, allt var þetta mjög fallegt og
fagmannlega gjört þó leikmaður
væri þar að verki. Hún var ævin-
lega hress og bar með sér þennan
hlýja og svalandi blæ, hvar sem hún
kom, hún var gamansöm og fljót
að sjá spaugilegu hliðarnar á tilver-
unni, enda kát að eðlisfari.
Gunnhildur og Hafsteinn bjuggu
lengst af á Bjargi á Stokkseyri. Til
þeirra var ævinlega gott og gaman
að koma, þá var oft mikið hlegið
og spjallað. Þó þau slitu samvistir
hittist fjölskyldan alltaf á stórhátíð-
um, fyrst hjá Hafsteini á Bjargi,
seinna hjá einhverju barnanna. Eins
á afmælum innan fjölskyldunnar
komu þau öll saman, skemmtu sér
konunglega og bar aldrei neinn
skugga þar á, fjölskyldan var ein-
staklega samrýnd. Gunnhildur vildi
veg barna sinna sem mestan og
bestan, hún studdi þau með ráðum
og dáð og vildi allt fyrir þau gera,
þau kunnu líka að meta það og
voru henni einstaklega góð og
hjálpsöm. Gunnhildur sagði líka oft
„ég á indæl börn, barnabörn og
tengdadætur svo ég hef ekki yfir
neinu að kvarta, enda er ég ham-
ingjusöm". Það voru allir velkomnir
til Gunnu, vinir barna hennar gengu
þar inn eins og þeir væru hennar
eigin börn.
Fyrir fimm árum kynntist hún
Ragnari Péturssyni frá Bolungar-
vík, ágætis manni, tókst með þeim
góð vinátta og reyndist hann henni
mjög vel. Þau ferðuðust mikið, fóru
saman út að skemmta sér, á skíði
á veturna og á sumrin voru þau oft
í sumarbústaðnum hans við Meðal-
fellsvatn. Hann veitti hlýju og birtu
inn í líf hennar og er góður vinur
allra hennar barna, þökk sé honum.
Gunnhildur reyndist mér einstök
hjálparhella þegar ég missti son
minn Sigmar í fyrra. Hún kom á
hveijum degi og reyndi að rífa mig
úr doðanum upp í birtuna, fyrir það
og marga aðra hjálp þakka ég henni
hjartanlega.
Nú er sár söknuður og sorg kveð-
in að börnum hennar og fjölskyldum
þeirra, systkinum og vinum. Eg bið
algóðan Guð að hugga þau og
styrkja og hjálpa í þeirri sáru sorg.
Þér, kæra systir mín, óska ég
Guðs blessunar í ríki ljóss og friðar.
Af eilífðar ljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir
vort líf sem svo stutt og stopult er
það stefnir á æðri leiðir
og upphiminn fegri en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Ben.)
Börnum hennar, fjölskyldum
þeirra, öðrum aðstandendum og
vinum sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Guð blessi ykkur.
Ragnhildur.
Aðeins fátækleg kveðjuorð til
þín, hjartkær móðir okkar. Nú er
andi þinn kominn til æðri heima og
við trúum því að þér líði vel og
faðir ljóssins gæti þín. En okkur
er orða vant og þvi látum við sálma-
skáldið Matthías segja það sem við
vildum sagt hafa.
Guð blessi þig og minningu þína,
hún mun lifa.
Hví skyldi ég yrkja um önnur fljóð,
en ekkert um þig, ó móðir góð? -
upp þú minn hjartans óður!
því hvað er ástar og hróðrar dís,
og hvað er engill úr Paradís,
hjá góðri’ og göfugri móður?
(Matthías Jochumsson)
María, Hjalti, Guðmundur,
Linda og Arnheiður.
Mig langar að minnast tengda-
móður minnar Gunnhildar Magnús-
dóttur með nokkrum orðum.
Árið 1984 urðu kaflaskipti í lífi
okkar beggja. Það ár byrjuðum við
að vera saman ég og Guðmundur
yngri sonur hennar, eða Gússi eins
og hún kallaði hann alltaf, og hún
fluttist til Reykjavíkur. Hún var þá
nýlega skilin við mann sinn Haf-
stein Pálsson eftir nærri 25 ára
hjónaband. Gunnhildur varð því að
fara út á vinnumarkaðinn, en lengst
af hafði hún verið heimavinnandi
húsmóðir enda fimm barna móðir.
Þó vann hún öðru hverju í fiski á
meðan hún bjó á Stokkseyri.
Ég sá tengdamömmu mína fyrst
þegar til stóð að við færum á ball,
Gússi, ég og Hulda vinkona. Gússi
hringdi til mín og spurði hvort við
ættum ekki að hittast hjá mömmu
hans, því hann væri þar. Ég var
auðvitað til í það en var samt með
smáhnút í maganum að hitta tilvon-
andi tengdamömmu í fyrsta skipti,
þannig að það var gott að hafa
Huldu mér til halds og trausts. En
ég hefði ekki þurft að kvíða okkar
fyrsta fundi því hún tók á móti
okkur hress og elskuleg eins og hún
var alltaf. Við vorum varla sestar
niður þegar hún spurði okkur hvort
ekki mætti bjóða okkur eitthvað,
við hlytum að vera svangar. Þannig
var það alltaf þegar maður kom í
heimsókn, það var alltaf reynt að
koma einhveiju í mann og gekk það
nú yfirleitt vel. Stundum hringdi
hún í mig ef hún vissi að ég var
ein heima og spurði hvort ég vildi
ekki kíkja í heimsókn og sagðist
skyldi baka nokkrar pönnsur. Þessu
boði gat ég aldrei hafnað því hún
bakaði bestu pönnukökur í heimi
og návist hennar hafði alltaf góð
áhrif á mig.
Gunnhildur var um margt sérstök
manneskja. Það virtist ekki vera til
sá hlutur sem hún ekki gat. Ef ein-
hver þurfti aðstoð við t.d. að parket-
leggja, teppaleggja, yfirdekkja hús-
gögn, mála eða sauma þá var leitað
til hennar. Hún var mjög flink
saumakona og saumaði hún m.a. á
mig glæsilegan kvöldkjól sem ég
þurfti að nota við sérstakt tæki-
færi. Enda var það svo ef gera
þurfti við, sauma nýja flík eða
breyta þá var leitað til tengda-
mömmu sem alltaf gat leyst úr
málunum á einfaldan og ódýran
hátt. Einnig skar hún út í tré, bjó
til hluti úr leir, málaði og teiknaði.
í fyrra þegar hún varð 60 ára gaf
fjölskyldan henni tæki til að búa
til hluti úr steindu gleri og fengu
svo allir fallega hluti úr steindu
gleri í jólagjöf frá henni.
Það sem mér fannst alltaf sér-
stakt við tengdamömmu var hvað
hún var mikill félagi og vinur barn-
anna sinna. Ef eitthvað stóð til ein-
hversstaðar þá var hún látin vita
bg það borið undir hana. Hún fylgd-
ist vel með börnunum sínum og
bamabörnum og þau með henni.
Það var líka gaman að hlusta á
hana tala því hún hafði góðan og
skemmtilegan orðaforða og mikinn
húmor þannig að það var jafnan
glatt á hjalla og mikið hlegið í heim-
sóknum til hennar á Vatnsstíginn.
Síðustu mánuðina sem tengda-
mamma lifði hafði hún verið að
teikna krítarmyndir og hafði hún
hugsað sér að halda sýningu á þeim
og hefði það orðið hennar fyrsta
einkasýning.
Pyrir u.þ.b. fimm árum kynntist
Gunnhildur góðum manni, Ragnari
Péturssyni vélstjóra. Þau bjuggu
aldrei saman en samband þeirra var
traust. Þau lifðu hvort sínu lífi að
hluta, en hins vegar var margt sem
þau gerðu saman. Ragnar gaf henni
gönguskíði og kom henni í þá
skemmtilegu útivist. Þau ferðuðust
um landið, en oftast voru þau þó á
sumrin í sumarbústað Ragnars upp
við Meðalfellsvatn, þar leið þeim
báðum vel og þar voru allir alltaf
velkomnir. Þangað var yndislegt að
koma, drekka kaffi og aldrei voru
pönnukökurnar hennar tengda-
mömmu langt undan. Stundum var
farið út á vatn með Ragnari og
veiddir nokkrir fiskar.
Tengdamamma var oftast frísk
nema hvað hún var veil í baki. Hún
gekk mikið og var kvik á fæti og
mér fannst að þarna færi kona sem
yrði fjörgömul og aldrei veik. En
þá kom reiðarslagið. Aðfaranótt
föstudagsins 24. mars hringdi
Linda og sagðist vera á slysadeild-
inni því mamma sín hefði fengið
slag og að hún væri í rannsókn.
Við báðum Lindu um að hringja ef
eitthvað breyttist. Tveimur tímum
seinna hringir siminn aftur og þá
biður Linda Gússa um að koma
strax, þá er Arnheiður komin þang-
að. Læknirinn útskýrði fyrir okkur
að Gunnhildur hefði fengið mikla
FÖSTUDAGUR 31. MARZ 1995 45
heilablæðingu og ekkert hefði verið
hægt að gera, hún væri í öndunar-
vél en engin heilastarfsemi greinan-
leg. Tengdamamma hafði margsagt
að hún myndi aldrei vilja láta halda
sér lifandi í vél og kom það því
ekki til greina. Læknirinn orðaði
við okkur líffæragjöf og þegar öll
systkinin vorum komin saman
ákváðu þau að verða við þeirri bón.
Öll voru þau viss í þessari ákvörðun
sinni, því tengdamamma vildi öllum
hjálpa.
í dag þegar tengdamamma verð-
ur jörðuð erum við ekki enn búin
að átta okkur á því að hún sé dáin,
svo snögglega var hún kölluð burt
frá okkur.
Ég votta öllum aðstandendum
hennar mína dýpstu samúð.
Vertu sæl elsku tengdamamma.
Guð blessi minningu þína.
Karen.
Mig langar að minnast Gunnhild-
ar Magnúsdóttur með nokkrum orð-
um. Gunnhildur var móðir einnar
af mínum bestu vinkonum en samt
var hún svo miklu miklu meira. Hún
var líka vinur minn. Gunnhildur var
alltaf eins, maður vissi alltaf hvar
maður hafði hana, og hún kom til
dyranna eins og hún var klædd.
Hún sagði það sem henni bjó í huga
og lá ekki á meiningu sinni. Maður
gat líka sagt allt við hana og virtist
aldursmunurinn ekki skipta neinu
máli.
Það var notalegt að ramba inn
hjá henni og enda svo við eldhús-
borðið í sviðaveislu eða pönnukökum
og kakói. Þar var oft glatt á hjalla
og mikið spjallað. Minnisstæðast er
mér þó síðastliðið gamlárskvöld.
Þegar Gunnhildur frétti að ég ætl-
aði að vera í Reykjavík yfir áramót-
in, bauð hún mér strax að vera hjá
þeim Ragnari. Þar var okkur boðinn
ótrúlega bragðgóður svínahryggur
með öllu tilheyrandi og við Jón Þór
áttum yndislega stund með þeim,
Arnheiði og Lindu við útsýnis-
gluggana í Hraunbænum.
Eg minnist Gunnhildar sem sanns
vinar og viturrar konu. Missir bam-
anna hennar og ástvina er mikill
og votta ég þeim mína dýpstu sam-
úð.
Ingveldur B. Jónsdóttir.
Ein af annarri birtast
okkar samfylgdarstundir,
hlýjar í huga mér.
(Jakobína Sigurðardóttir)
Með fátæklegum orðum kveðjum
við nú góða konu, og finnum jafn-
framt vanmátt okkar gagnvart því
sem verða vill.
Þau ár sem liðin eru síðan við
kynntumst Gunnhildi hafa liðið alltof
hratt. Þannig er það einmitt með
tímann að þegar okkur líður vel og
höfum nóg fyrir stafni líður hann
of hratt. Auðvelt var að hrífast með
í því sem Gunnhildur var að gera,
slíkur var áhugi hennar. Einna best
naut hún sin þó úti í náttúrunni, því
hún var mikill náttúruunnandi og
sýndi sérstaka natni í umgengni
sinni við landið. Þær eru margar
dagsferðirnar og útilegurnar sem
hún hefur farið, í góðra vina hópi,
og notið þeirrar fegurðar og frið-
sældár sem landið hefur upp á að
bjóða. I sumarbústaðnum við Með-
alfellsvatn gat hún sameinað áhuga-
málin, útiveru og garðrækt.
Með söknuði sjáum við á eftir
kærri vinkonu.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skait.
(V. Briem.)
Börnum Gunnhildar, tengda-
börnum og barnabörnum viljum við
votta dýpstu samúð. Megi Guð veita
þeim huggun í sorginni.
Ragnar og fjölskylda.
Bílamarkaburinn
Smiðjuvegi 46E
v/Reykjanesbraut
Kopavogi, sími
567-1800
MMC Lancer GLXi Hlaðbakur 4x4 ’90,
blár, 5 g., ek. 78 þ. km. V. 890 þús.
r\
Daihatsu Feroza EL II ’94, blár, 5 g., ek.
aðeins 11 þ. km., tveir dekkjagangar. V.
1.490 þús.
Grand Cherokee Limited V-8 ’94, græns-
ans., sjálfsk., ek. aðeins 9 þ. km., leður-
innr., álfelgur, geislasp., einn m/öllu. Sem
nýr, V. 4.550 þús.
Löggild bílasala
Verið velkomin.
Við vinnum fyrir þig.
Opið laugard. kl. 10-17
sunnudag kl. 13-18

Chevrolet Pick Up 1500 ’91, 8 cyl.,
sjálfsk., ek. 55 þ. km, klædd skúffa, far-
angurskistur á palli o.fl. V. 1.490 þús.
•v'*' ?■ I

Nissan Sunny 1600i SR ’94, steingrár,
sjálfsk., ek. 15 þ.km. Rafm. í rúðum, álfelg-
ur, spoiler (2). Einn með öllu. V. 1.260 þús.
Nýr bfll: Dodge Dakota Sport V-6 4x4,
'95, sjálfsk., álfelgur.rafm. í rúðum o.fl.
V. 2,5 millj.
Nissan Patrol diesel (langur) '89, grár, 5
g., ek. 167 þ. km., álfelgur, 33“ dekk. V.
1.950 þús.
MMC Lancer EXE '92, sjálfsk., ek. 51 þ.
km., samlitir stuðarar o.fl. V. 990 þús. Sk.
ód.
Cherokee Country 4.0 L '94, sjálfsk., ek.
aðeins 11 þ. km., álfelgur, cruiscontr.,
viðarinnréttingar o.fl. (svipuð útfærsla og
á LTD). V. 3,3 millj.
BMW 520i '84, sjálfsk., ek. 165 þ. km.,
sóllúga o.fl. Skoðaður '96. V. 430 þús.
Nissan Sunny 1,6 SLX Sedan ’90, 5 g.,
ek. 60 þ., hiti í sætum o.fl. V. 680 þús.
Dodge Aries LE '84, sjálfsk., ek. 74 þ.
km. V. 360 þús.
Hyundai Sonata GLSi '94, sjálfsk., ek.
áðeins 11 þ. km., álfelgur o.fl. V. 1.550
þús.
M. Benz 200 '86, sjálfsk., ek. 163 þ. km.
(upptekin vél), sóllúga o.fl. V. 1.390 þús.
V.W Golf GTi '92, 5 g., ek. 42 þ. km„
sóllúga, álfelgur o.fl.
MMC Pajero V-6 '90, hvítur, 5 g., ek.
aðeins 54 þ. km., krómfelgur, 33“ dekk,
brettakantar. Gott útlit. V. 1.590 þús.
Toyota Corolla GLi 1600 Liftback '93,
hvítur, sjálfsk., ek. 35 þ.km., spoiler, rafm.
í rúðum o.fl. V. 1.290 þús.
Subaru Legacy station '91, Ijósbrúnn, 5
g., ek. 42 þ. km., rafm. í rúðum o.fl. V.
1.280 þús.
Tilboðsv. á fjölda bifreiða
Sýnishorn:
Citroen BX 16 TRS '85, 5 g., ek. 130 þ.
km, rafm. í rúðum, samlæs. V. 250 þús.
Tilboðsverð 140 þús.
Suzuki Swift Geo Metro '92, hvítur, 5
dyra, 5 g., ek. 50 þ. km. V. 620 þús. Til-
boðsverð 550 þús.
Suzuki Swift GL ’88, 5 g., ek. 105 þ.
km., skoðaður '96. V. 350 þús.
Tilboðsverð 270 þús.
Daihatsu Rocky diesel '95, uppt. vél o.fl.
V. 590 þús. Tilboðsverð 480 þús.
Toyota Ex Cap '87, 8 cyl., 38“ dekk, læst
drif o.fl., verklegur jeppi. V. 1.080 þús.
Tilboðsverð 890 þús.
Vantar góða bfla á skrá
og á staðinn.
\V\RE mu7
5 88 55 22