Morgunblaðið - 15.06.1996, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 15.06.1996, Blaðsíða 20
20 LAUGARDAGUR 15. JÚNÍ 1996 Erónn, grennri, renn ; J; MORGUNBLAÐIÐ I SAMFELOG- UM hins vest- ræna heims er til þess ætlast að konur séu grann- ar, hvemig sem líkamsbyggingin er, annað þykir ekki við hæfí. Beinaberar tískusýninga- stúlkur eru víða íyrirmyndir ungra stúlkna. Þess eru dæmi að litlar, óþroskaðar telpur neyti ekki nauðsynlegrar fæðu, af hræðslu við að verða of feitar. Þegar svo er komið er auðvitað hætta á ferðum. Og grönn Á síðasta ári kom fram á sjónar- sviðið 17 ára gömul, bresk sýningar- stúlka, Jodie Kidd að nafni. Hún er auðmannsdóttir, langafí hennar var Beaverbrook lávarður, hinn þekkti blaðaútgefandi og auðkýfingur. Segja má að stúlkan sú sé fædd með silfurskeið í munni, það mun fátítt í stétt sýningarstúlkna. Jodie Kidd segir þó að uppvaxtar- árin hafí ekki verið henni dans á rós- Beinaberar tískusýn- ingarstúlkur eru víða fyrirmyndir ungra stúlkna. Bergljót Ingdlfsdóttir fjallar hér um eina slíka, Jodie Kidd. um, hún var send í heimavistar- skóla 8 ára gömul og dvaldi þar til 12 ára aldurs. Foreldrar hennar voru lengstum víðs fjarri, dvöldu þá á búgarði sínum á eyjunni Barbados íKar- íbahafi. Þau vom henni því ekki til hálds og trausts þegar þurfti, hún var óörugg, þótti erfitt bam og átti í lestrarerfiðleikum. Að skólagöngu lokinni bauðst Jodie tískusýningarstörf, hún er há vexti, 182 cm á hæð, en afar grönn, horuð (eða grindhoruð) væri réttara að nefna það. Á þessu fyrsta ári við sýningar- störfin dreif margt á daga hennar; myndir birtust af henni á forsíðum virtra tímarita og hún var á fleygi- ferð um hálfan hnöttinn vegna tískusýninga. Líkt wd beinagrindl En ekki leið á löngu þar til mynd- ir af henni birtust á síðum hvers ein- ólst upp í föðurhúsum til 18 ára ald- urs. Samkvæmt lýsingu og frásögn- um manna, sem mundu Sæfinn ung- an, þótti hann bera af öðram mönn- um um gjörvuleik og líkamsfegurð. Hann var og talinn vel greindur og afburðamaður til allra verka. En það vora ekki einu kostir hans því geð- góður var hann og prúður í allri framgöngu, reglumaður og neytti hvorki áfengis né tóbaks og því hélt hann alla ævi. Hann hafði alist upp við lítil efni og einsett sér að brjótast upp úr fátæktinni og byrjaði því ung- ur að temja sér sparsemi og nýtni. Ekki var hann þó öfundsjúkur eða ágjarn á eigur annarra, heldur var frómlyndi hans og ráðvendni við- bragðið. Margar meyjar hafa eflaust litið þennan unga og efnilega mann hýru auga. Fjöllyndi átti hann þó ekki til, en var tilfinninganæmur og bar heitt hjarta í brjósti. Svo fór að hann felldi ástarhug til ungrar og glæsilegrar stúlku og hún játaði fyrir honum að hún elskaði hann líka og bundust þau ævilöngum trúnaðarheitum. Fram- tíðin virtist því brosa við björt og fögur og Sæfinnur lagði nú alla 5ÆFINNUR Hannesson, þekktastur undir nafninu Sæ- finnur með sextán skó, var einn af vatnsberam í Reykjavík á seinni hluta nítjándu aldar. Hann var hinn ókrýndi konungur þeirrar stétt- ar þótt ekki hafi það verið glæsi- mennska, sem hóf nafn hans upp úr hópi hinna nafnlausu og nafngetnu vatnsbera því hann þótti óglæsileg- astur þeirra allra. En eiginleikar hans, geðprýði, ráðvendni, kurteisi og gott hjartalag, lyftu honum í minningunni á hærra stig en nokkrum öðrum úr hans stétt. Saga hans er þó átakanleg raunasaga, þótt samtíð hans hefði engan skilning á því. Það var ekki fyrr en hann hvarf af sjónarsviðinu og brannurinn í Að- alstræti hafði verið byrgður, að augu manna opnuðust fyrir þeim mann- lega harmleik sem saga hans geymir. GJön/uleik.i ag líkamsfegurá Sæfinnur fæddist að Björk í Flóa hinn 1. júní 1826, fyrsta barn hjón- anna Guðlaugar Sæfinnsdóttur og Hannesar Guðmundssonar. Hann / stund á að búa svo í haginn, að þau gætu stofnað eigið heimili. Ekki er vitað hversu lengi þessi sæli draum- ur um fullkomna hamingju stóð, en Sæfinnur fékk að reyna, „að svo er friður kvinna, þeirra er flátt hyggja, sem í byr óðum beiti stjórnlausu“. Ekki er vitað hverjar orsakir lágu til þess að unnustan sleit tryggð við hann, en með þeirri harmastund urðu alger þáttaskil í lífi hans. tJm þetta segir svo frá í frásögn Árna Ola í ritverkinu Reykjavík fyrri tíma: „Hann tók sér þetta svo nærri, að hann varð ekki mönnum sinnandi. Myi'kur grúfði yfir sál hans og lamaði hið innra líf. Og þegar hann vaknaði að lokum af þessari martröð, þá var hann orðinn annar maður. Hinn hrausti og gjörvulegi æsku- maður var horfinn, en í hans stað kominn annar Sæfínnur, gamall um aldur fram og andlega bilaður. Hann var að vísu ekki geðveikur í hinni venjulegu merkingu þess orðs, en hann hafði glatað hinni heilbrigðu skynsemi og lifði nú og hrærðist í öðrum heimi en samtíðarmenn hans. Hann gat ekki trúað því, að hann hefði misst stúlkuna sína. Hann var alltaf viss um, að hún myndi koma aftur til sín og þá yrði allt gott aftur. Og þess vegna hélt hann áfram að safna til þess að geta tekið vel á móti henni og gert henni yndislegt heim- ili. En allt var það ímyndun ein og sjálfsblekking, sjúkleg sjálfsblekk- ing. Að öðra leyti hafði hann ekki tapað gáfum sínum.“ Eersemar í höU Margt var af einkennilegu fólki í Reykjavík á ofanverðri nítjándu öld en þótti þó kasta tólfunum er Sæ- finnur bættist i hópinn. í fyrstu vildu götustrákar gera sér dælt við hann, erta hann og stríða eins og öðrum fá- ráðlingum í bænum, en gáfust fljótt upp á því. Sæfinnur skipti aldrei skapi og tók öllum hrekkjum og strákapörum með mesta rólyndi og jafnaðargeði, en hélt sínum háttum eins og ekkert hefði í skorist. Sá var ljóður á ráði Sæfinns að hann vildi allt gera til að eignast pen- inga og notfærðu menn sér það til að henda gaman af honum. Sæfinni græddist með þessum hætti nokkuð fé og byrjaði einnig að draga björg í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.