Morgunblaðið - 13.09.1998, Blaðsíða 38

38 SUNNUDAGUR 13. SEPTEMBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og systir,
GUÐLAUG BENEDIKTSDÓTTIR,
Stóragerði 27,
Reykjavík,
sem andaðist miðvikudaginn 9. september sl.,
verður jarðsungin frá Garðakirkju þriðjudaginn
15. september kl. 13.30.
Peim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabfc
Sigurður Jónsson,
Jón Svan Sigurðsson,
Fríða Sigurðardóttir, Axel V. Gunnlaugsson,
Anna Dóra Axelsdóttir,
Andri Freyr Axelsson
Aníta Guðlaug Axelsdóttir,
Hreinn Benediktsson.
Ástkær sonur minn, fóstursonur, bróðir, frændi og mágur,
KRISTJÁN FRIÐRIK ÞORSTEINSSON,
lést á heimili sínu í Svíþjóð 23. ágúst sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Guðrún Frances Ágústsdóttir, Magnús Guðjónsson,
Katrín Þ. Magnúsdóttir, Magnús Kristinsson,
Guðjón H. Magnússon,
Ágústa S. Magnúsdóttir, Hafsteinn Kristjánsson
og systkinabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, systir og mágkona,
GUÐLAUG BJARNADÓTTIR,
Sólvöllum 19,
Akureyri,
sem lést þriðjudagskvöldið 8. september á
Skjaldarvík, verður jarðsungin frá Akureyrar-
kirkju þriðjudaginn 15. september kl. 13.30.
Birna G. Friðriksdóttir, Egill Jónsson,
Hjördís Jónsdóttir, Jóhann Tryggvason,
Hjörtur B. Jónsson, Jóhanna Gunnarsdóttir,
Ingveldur Br. Jónsdóttir, Þorleifur Ananíasson,
Pálína S. Jónsdóttir, Hjálmar Björnsson,
Steinn B. Jónsson,
Ásdís Jónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn,
systkini, tengdafólk og aðrir ástvinir.
+
Elskuleg eiginkona, móðir og amma,
MAGNÚSÍNA ERNA ÞORLEIFSDÓTTIR,
Blómvangi 16,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 8. september
síðastliðinn.
Útförin fer fram þriðjudaginn 15. september
kl. 15.00 frá Víðistaðakirkju, Hafnarfirði.
Bragi Guðráðsson,
Vigdís Bragadóttir,
Stefanía Bragadóttir,
Sigríður Bragadóttir,
Helga Bragadóttir,
Erla Bragadóttir,
tengdasynir, börn og barnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við and-
lát og útför eiginmanns míns, stjúpföður
okkar, bróður og mágs,
VIGNIS GUÐNASONAR,
Kópubraut 16,
Innri-Njarðvík.
Guðríður Árnadóttir,
Árni Óskarsson, Guðný Óskarsdóttir.
Birgir Guðnason, Harpa Þorvaldsdóttir,
Eiríkur Guðnason, Þorgerður Guðfinnsdóttir,
Steinunn Guðnadóttir, Newille Young,
Árnheiður Guðnadóttir, Jónas Hörðdal,
Eilert Eiríksson, Guðbjörg Sigurðardóttir.
SIGRÍÐUR
EINARSDÓTTIR
+ Sigríður Einars-
dóttir fæddist á
Bakka á Akranesi
28. október 1913.
Hún lést í Sjúkra-
húsi Akraness 6.
september síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Einar Ingjaldsson,
útvegsbóndi á
Bakka, f. 29.8. 1864
í Nýlendu á Akra-
nesi, d. 31.7. 1940,
og Halldóra Helga-
dóttir, f. 6.9. 1876 í
Fljótstungu í Hvítársíðu, d.
30.10. 1964. Alsystkini hennar
voru Margrét, f. 12.5. 1905, d.
8.9. 1997; Guðrún, f. 17.10.
1906, d. 25.10. 1985; Þorbjörg,
f. 29.6. 1910, d. 14.5. 1980;
Helgi, f. 2.5. 1912, d. 9.1. 1964,
og Halldór, f. 1.3. 1926. Hún átti
einn hálfbróður, Júlíus Einars-
son, f. 24.7. 1902, d.
21.7. 1973, sem hún
ólst upp með í for-
eldrahúsum.
Sigríður giftist
Hjalta Björnssyni,
vélsmið frá Nes-
kaupstað, f. 22.7.
1914, árið 1946, d.
6.9. 1980. Þau eign-
uðust eina dóttur að
nafni Birna Guð-
björg, f. 14.2. 1948,
húsfrú og hljómlist-
arfræðingur, gift
Gísla H. Sigurðs-
syni, prófessor í
Bern í Sviss, þar sem þau eru
búsett. Þau eiga þrjú börn: 1)
Hjalti Heimir, f. 6.1. 1973, 2)
Þorbjörg, f. 17.2. 1975, og 3)
Halhlór, f. 1.2. 1978.
Útför Sigríðar verður gerð
frá Akraneskirkju á morgun,
mánudaginn 14. september, og
hefst athöfnin klukkan 14.00.
Sigríður Einarsdóttir frá Bakka
á Akranesi er látin og vil ég nú
minnast þessarar merku konu með
nokkrum orðum. Kynni mín og
minnar fjölskyldu og Sigríðar
hófust fyrst að ráði eftir að Gísli
sonur okkar og Birna dóttir hennar
og manns hennar gengu í hjóna-
band fyrir rúmum aldarfjórðungi.
En raunar þekkti ég, sem þessar
línur rita, nokkuð til fjölskyldunnar
á Bakka frá fyrri tíð, þar sem Þor-
björg systir Sigríðar og ég höfðum
verið bekkjarsystkini í barnaskól-
anum á Akranesi öll okkar fjögur
skólaár og fermst saman hjá séra
Þorsteini Briem árið 1924. Enn-
fremur má segja, að á þeirri tíð
hafi allir þekkt eitthvað til allra
fjölskyldna í þorpinu.
Foreldrar Sigríðar, hjónin Hall-
dóra Helgadóttir og Einar
Ingjaldsson, bjuggu allan sinn hjú-
skap á býlinu Bakka á Akranesi,
sem er neðst á Skaganum að vest-
anverðu, næst við skipasmíðastöð-
ina, enda var lóð hennar tekin af
Bakkalandi. Einar var borinn og
bamfæddur í Nýlendu á Akranesi,
bróðir Sveins, sem þar bjó eftir
foreldra þeirra. Móðir Sigríðar var
frá Lambastöðum á Mýrum en var
að mestu uppalin í Fljótstungu í
sömu sýslu, en meðal systkina
hennar voru Guðjón bóndi í Lax-
nesi og Ami organisti í Grindavík,
en það fólk var sérstaklega þekkt
fyrir góðar hljómlistargáfur. Sig-
ríður sagði að sérlega hefði verið
kært með þeim Guðjóni og móður
hennar og sagði hún mér, að enn
væru til sendibréf, sem farið hefðu
á milli þeirra, sem bæra þess vott.
Þau Halldóra og Einar voru talin
merkar persónur og heimili þeirra
var með sérstökum menningar-
brag.
Einar á Bakka hafði verið þrí-
kvæntur og var Halldóra þriðja
kona hans. Böm Einars og Hall-
dóru voru sex, fjórar dætur og
tveir synir, og var Sigríður yngst
dætranna. Einn son átti Einar með
annarri konu sinni, Margréti
Helgadóttur, sem var systir Hall-
dóra, sem Júlíus hét, og ólst hann
upp með hálfsystkinum sínum á
Bakka. Öll voru systkinin dugmikið
myndarfólk.
Einar á Bakka var meðal for-
ystumanna á Skaga í útvegsmál-
um. Hann var einn af eigendum
Kútters Haralds um síðustu alda-
mót, en það var fyrsta þilskipið,
sem Skagamenn eignuðust. Einnig
var Einar forystumaður um kaup á
fyrsta vélbátnum, sem keyptur var
til Akraness, en meðeigendur hans
vora Sveinn bróðir hans, sem var
vélamaður, og tveir aðrir heima-
menn, en Einar var formaður. Þeg-
ar þetta gerðist hafði Einar lengi
stundað sjóinn sem formaður á
árabátum og hann stundaði sjóinn
hér eftir sem formaður og útvegs-
maður alla sína starfstíð. Það stóð
gustur af Einari á Bakka og enginn
tók feil á honum og samferðamönn-
um hans.
En fjölskyldan á Bakka hafði
ekki aðeins sjóinn til að styðjast
við, því þar var einnig lengi nokkur
landbúnaður þar sem þar var bæði
haft fé og kýr og mótekja, næg fyr-
ir heimilið, var í fjöranni neðan við
húsið. Einnig vora ræktaðir þar
garðávextir eins og annars staðar á
Skaga, a.m.k. nægilegt fyrir heim-
ilið. Það hefur því verið ærið að
starfa hjá fjölskyldunni á Bakka á
þeirri tíð, bæði fyrir böm og full-
orðna. I því umhverfi, sem nú var
frá greint, fæddist Sigríður Ein-
arsdóttir og ólst upp og átti þar
heima nánast á sama blettinum
næstum til æviloka.
Að loknu námi, sem kostur var
á heima í barnaskóla og kvöld-
KRISTÍN BJARNEY
ÓLAFSDÓTTIR
+ Kristín Bjarney
Ólafsdóttir
fæddist á Dynjanda
í Grunnavíkur-
hreppi, N-ísafjarð-
arsýslu, 21. febrúar
1922. Hún andaðist
1 Landspitalanum 2.
september síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Akraneskirkju 11.
september.
Elskuleg amma okk-
ar er dáin. Öll vissum
við hvað þú varst búin að vera lasin
og undir það síðasta vissum við
hvert stefndi en alltaf kemur dauð-
inn á óvart. Margar
minningar streyma
fram í huga okkar
frændsystkinanna
þessa dagana. Minn-
ingamar eru margar af
Dalbrautinni og þá sér-
staklega úr gróðurhús-
inu og fallega garðin-
um þar sem við áttum
yndislegar stundir með
ömmu og afa að skoða
eða þvo steinana sem
allir áttu sína sögu. Öll
fengum við að heyra
góðar sögur að vestan
og þá sérstaklega frá
Dynjanda þar sem amma var fædd.
Þar áttu þau sína paradís og fóru á
hverju sumri í fellihýsið sitt á með-
skóla, fór Sigríður til Reykjavíkur
til náms í kjólasaumi og lauk því
og hlaut síðar meistarabréf í
þeirri grein. Að námi loknu sneri
Sigríður aftur heim og stundaði
iðn sína um árabil, m.a. sem for-
stöðukona á saumaverkstæði
verslunar Þórðar Asmundssonar.
Einnig kenndi hún á saumanám-
skeiðum á Akranesi og Reykholti.
Þóttu Sigríði farast öll slík verk
vel úr hendi, enda þótti hún með
afbrigðum vandvirk sjálf og gerði
sömu kröfur til annarra, sem hún
hafði með að gera. Þegar líða tók á
ævina tók Sigríður sér hvíld frá
iðn sinni og gerðist um tíma
starfsmaður Mjólkursamsölunnar
á Akranesi og nokkur síðustu
starfsárin hafði hún á hendi for-
stöðu fyrir saumastofu Sjúkrahúss
Akraness.
Árið 1946 giftist Sigríður Hjalta
Björnssyni, sem ættaður var frá
Neskaupstað og flust hafði til
Akraness eftir stríðið. Þar gerðist
Hjalti nemandi í vélsmíði hjá
Skipasmíðastöð Ellerts og Þor-
geirs og vann þar síðan allt til loka
starfsævinnar, aðallega sem renni-
smiður, hann lést árið 1980. Var
Hjalti fjölhæfum gáfum gæddur
og vel að sér í ýmsum greinum og
frábær fagmaður í sinni grein.
Hjónaband þeirra Sigríðar og
Hjalta var einkar farsælt svo
aldrei bar skugga á, þótt þau væra
upprannin úr töluvert ólíkum jarð-
vegi.
A árinu 1971 gekk Birna Hjalta-
dóttir að eiga Gísla H. Sigurðsson,
son okkar hjóna, skólabróður sinn
úr MA, þá nemanda í læknadeild
HI. Þau eignuðust þrjú böm, tvo
syni og eina dóttur, sem nú era öll
uppkomin. Vora Sigríði öll bömin
einkar kær og gerði hún allt fyrir
þau sem hún mátti.
Eftir að fjölskylda dótturinnar
fluttist til Lundar í Svíþjóð árið
1977, þar sem tengdasonurinn hóf
sérnám í læknisfræði, og sérstak-
lega eftir að maður hennar lést,
urðu töluverð tímamót í lífí Sigríð-
ar. A þessum tíma hefur Sigríður
næstum árlega dvalið hjá fjöl-
skyldu dótturinnar í lengri eða
skemmri tíma, fyrst í Lundi, síðan
í Kuwait við Persaflóa og loks síð-
an 1991 i Bern í Sviss. Hafa þess-
ar dvalir erlendis verið Sigríði
mikils virði vegna þess, að þá hef-
ur hún notið samvistar við ástvini
sína, ferðast um framandi lönd og
fræðst um háttu viðkomandi
þjóða.
Eins og áður greinir var Sigríð-
ur yngst dætranna á Bakka og
dvaldi lengst í fóðurhúsum eftir að
systkini hennar vora farin að
heiman. Það mun því hafa komið
meira í hennar hlut en hinna
systkinanna að annast foreldrana í
ellinni, einkum móður þeirra, sem
lifði lengi eftir að maður hennar
féll frá. I sambandi við það, sem nú
var sagt, hefur heimili Sign'ðar og
Hjalta orðið eins konar miðstöð
stórfjölskyldunnar og vina og
kunningja alveg fram undir það
síðasta, enda var heimili þeirra
nánast á sama stað í bænum alla
an amma hafði heilsu til. Elsku
amma, öll eigum við eftir að sakna
þín og þá sérstaklega litlu
langömmubömin þín sem mörg
hver eru svo heppin að eiga eftir
góðar minningar. Hafðu þökk fyrir
allt og allt. Blessuð sé minning
ömmu.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
allt er orðið rótt,
núsællersigurunninn
og sólin björt upp runninn
á bak við dimma dauðans nótt
M sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
(V. Briem.)
Elsku afi, mikill er missir þinn.
Guð gefi þér styrk í sorg þinni.
Barnabörnin.