Morgunblaðið - 13.09.1998, Blaðsíða 39

I

I
I
I
I
I
I
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. SEPTEMBER 1998 39 '
MINNINGAR
tíð eða þangað til hún seldi hús
sitt, Grundartún 2, á síðastliðnu
ári og gerðist vistmaður á elli-
heimilinu Höfða. Ég held því, að
mörgum sem notið hafa umönnun-
ar, gestrisni og höfðingsskapar
Sigríðar Einarsdóttur finnist sem
nú hafi orðið breyting á, Skaginn
sé ekki alveg sá sami og áður.
Við hjónin sendum Sigríði heit-
inni þakkir fyrir margar ánægju-
legar samverustundir, gestrisni
hennar og hlýhug í okkar garð og
fjölskyldu okkar við löng kynni,
þar sem aldrei bar skugga á. Jafn-
framt sendum við ástvinum Sigríð-
ar einlægar samúðarkveðjur.
Sigurður M. Helgason.
Sigríður Einarsdóttir, föður-
systir mín, sem ég minnist með
þessum orðum, er látin 85 ára að
aldri. A Akranesi, þar sem hún
lést, var ævi hennar öll frá vöggu
til grafar, nánast á sama blettin-
um, í gamla Bakkahúsinu, sem fað-
ir hennar hafði reist og þar sem
hún bjó fyrstu búskaparárin og
síðan í næsta húsi, sem hún og
maður hennar, Hjalti Björnsson,
byggðu.
Sigga frænka, eins og hún var
ætíð kölluð af okkur systkinunum,
var glaðsinna kona og okkur kær.
Fjölskylda hennar sjálfrar var
ekki stór, því hún og Hjalti áttu
eina dóttur, Birnu, en einn sonur
hafði þeim fæðst andvana. Vinir
og kunningjar voru hins vegar
margir og oft var fjör á heimilinu,
þar sem gestrisni var mikil og allir
fundu sig velkomna. Sigga var
lærður kjólameistari og saumaði
heima, svo auk skyldmenna eða
vina og nágranna áttu ýmsar kon-
ur leið til hennar vegna sauma-
skaparins.
Til að undirstrika enn frekar
hversu Sigga var mikil félagsvera
þá var hún einn af stofnendum
skátahreyfingarinnar á Akranesi
og starfaði einnig bæði í Sjálfstæð-
iskvennafélaginu og Lionsklúbbn-
um í bænum.
Ég og systkini mín, sem erum
fædd og uppalin á Sauðárkróki,
eigum margar góðar minningar frá
heimsóknum okkar til ömmu á
Akranesi, sem allar tengjast
Siggu. Hún sá til með aldurhnig-
inni móður sinni og fannst hún
hafa skyldur við okkur, bróður-
börn sín, einkum eftir að faðir okk-
ar lést um aldur fram og við þá
enn á unglingsaldri. Höfðu þau
systkinin verið náin, en hún var ári
yngri en hann.
Ég dvaldist einn vetur á Akra-
nesi og stundaði þar nám í gagn-
fræðaskóla eftir lát föður míns.
Naut ég Siggu þá mjög, en bjó í
næsta húsi hjá bróður hennar og
mágkonu. Við Birna urðum þá
samferða í skólann, og fékk ég
heitt kakó og brauð á hverjum
morgni, því frænka mín fór alltaf á
stjá til að fylgja fólki sínu úr hlaði í
skóla og vinnu. Einnig saumaði
Sigga á mig fót og hjálpaði mér við
enskunámið, en hún var vel að sér í
þeirri tungu.
Sigga lést á afmælisdegi móður
sinnar, ömmu minnar, en á milli
þeirra mæðgna var ætíð mikill
kærleikur. Pær bjuggu saman í
húsi og síðar hlið við hlið alla tíð
meðan báðar lifðu. Naut gamla
konan einstaki-ar umhyggju dóttur
sinnar til dánardægurs.
Eftir að Birna eignaðist fjöl-
skyldu var velferð hennar það sem
skipti Siggu mestu máli. Hjá dótt-
ur sinni, tengdasyni og börnum
þeirra dvaldist hún oft vikum sam-
an, en þau hafa lengst af verið bú-
sett erlendis síðastliðna tvo ára-
tugi.
Sigga frænka hafði ekki verið
líkamlega frísk að undanfórnu, og
var hún mjög sátt við það að enda-
lokin nálguðust. Fyrir viku átti ég
tal við hana í síma, og orðaði hún
það svo að hún hefði átt gott líf, og
nú væri kominn tími til að kveðja.
Ég sendi Birnu og fjölskyldu
hennar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Blessuð sé minning góðrar
konu.
Kristín Helgadóttir.
Kveðja frá Lionsklúbbnum
Eðna, Akranesi
Jákvæð hugsun þín
breytir öllum heiminum.
Lífíð er guðsgjöf.
(Gunnar Dal)
Þetta erindi lýsir látinni heið-
urskonu afai-vel. Sigríður, eða
Sigga á Bakka eins og Akurnes-
ingar jafnan nefndu hana, var
alltaf jákvæð í hugsun og lagði öll-
um gott til. Þess vegna var hún
eftirsóttur félagi.
Eiginmaður Sign'ðar var Hjalti
Björnsson vélvirki, sem andaðist 5.
september 1980. Hjalti var áhuga-
samur félagi í Lionsklúbbi Akra-
ness og m.a. formaður klúbbsins
starfsárið 1966-1967 og studdi
Sigríður mann sinn ötullega í
störfum hans fyrir Lionshreyfing-
una.
Sign'ður Einarsdóttir gekk til
liðs við Lionessuklúbb Akraness
við stofnun hans 1981 og var ætíð
fús að leggja margvíslegum störf-
um Lions lið.
í nóvember 1997 var klúbbnum
okkar breytt í Lionsklúbb, sem
nefndur var Lkl. Eðna. Þar gerðist
Sign'ður stofnfélagi og sat alla
fundi sem hún mögulega gat. Vor-
um við Lionskonur stoltar af að fá
að njóta áfram vináttu hennar og
frásagnargleði.
A áttræðisafmæli Sigríðar var
hún gerð að ævifélaga klúbbsins og
er hún sú eina sem þessi virðing
hefur verið sýnd. í október hefði
hún orðið 85 ára, þessi síunga,
glaðlynda kona. Ætlaði klúbburinn
hennar að gleðjast með henni á
þeim tímamótum. En sl. vikur
hrakaði heilsu Sigiíðar og nú er
hún „komin heim“ eins og skátar
kveðja sína félaga, en hún var
einnig mikill skáti.
Birnu, einkadóttur Sigríðar, og
fjölskyldu hennar, Halldóri bróður
hennar og fjölskyldu hans svo og
öllu nánu vina- og frændfólki send-
ir Lionsklúbburinn Eðna innileg-
ustu samúðarkveðjur. Guð blessi
minningu Siggu á Bakka.
+ Kristín Hall-
dórsdóttir fædd-
ist á Dýrastöðum í
Norðurárdal 6. maí
1948. Hún lést á
heimili sínu 2. sept-
ember siðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Borgar-
neskirkju 10. sept-
ember.
Þegar maður dvelur
einn erlendis er fátt
yndislegra en gott bréf
eða símtal að heiman.
En þegar það boðar harmafregn
verður sorgin nánast óbærileg. -
Hún Stína vinkona þín í Borgarnesi
dó í nótt. Hún sofnaði í gærkvöldi
við hliðina á Guðmundi, en vaknaði
ekki aftur í morgun. Það er enginn
til að gráta hjá, enginn til að hugga.
Og ég sest við tölvuna til að tala við
sjálfa mig og segja öðrum hver hún
Stína var. Ég þarf að tala í þátíð um
hana Stínu.
Kristín Halldórsdóttir frá Dýra-
stöðum var ein af bestu dætrum
Borgarfjarðar. Ein af bestu dætr-
um Islands. Hún var gáfuð svo af
bar. Hún var trú öllum bestu gild-
um íslensks samfélags. Hún var
fjögurra barna móðir, atorkusöm,
gerði alla hluti vel, þess vegna eftir-
sótt til allrar vinnu og tránaðar-
störfin hlóðust jafnt og þétt á henn-
ar þykku herðar.
Hún var gegnheil og góð mann-
eskja. Og hún var vinkona mín. Við
kynntumst þegar við vorum 15 ára,
í skógræktinni í Þverárhlíð, ég af
Skaga hún úr Norðurárdalnum.
Hún var nærsýn, feitlagin og feimin
að sjá, en það þurfti ekki að ræða
lengi við hana til þess að finna fyrir
hennar skörpu greind.
Og hún brosti svo
kankvíslega. Þetta var
yndislegt og sólríkt
sumar. Við urðum
brúnar á bakinu við
bogrið yfir plöntunum.
Þegar við hittumst
næst í Menntaskólan-
um á Akureyri komum
við því fljótlega þannig
fyrir að við gátum ver-
ið saman á herbergi í
heimavistinni. Okkur
féll ákaflega vel hvorri
við aðra og við skólann,
báðar áhugasamar um
námið og milli okkar ríkti andi sam-
keppni og sívaxandi vináttu. í mér
var alltaf heldur meiri óróleiki og
útþrá, ég stökk út í bæ og hljóp yfir
bekk, en Stína varð að sjálfsögðu
dúx máladeildar 1968. Þá var ég gift
kona að verða mamma, en Stína átti
líka kærasta. Guðmund Egilsson úr
Borgarnesi. Hann var fimm árum
eldri en hún upp á dag. Þau voru
bæði fædd 6. maí.
Guðmundur Egilsson, eða
Mummi, eins og Stína kallaði hann
alltaf í bréíúnum sínum, horfir nú á
eftir sinni mætu konu löngu fyrir
tímann. Við sem urðum fimmtugai' í
vor töldum okkur rétt í hálfnuðu
verki. Stína átti margt ógert, margt
ólifað, m.a. að fá að fylgjast með
bamabörnunum litlu vaxa úr grasi.
Guðmundur hefur mikið misst,
börnin hafa mikið misst, barnabörn-
in, Boi'garfjörður, já við öll sem
þekktum hana og nutum vináttu
hennar og krafta. Hér í milljóna-
borginni reyni ég að hugga mig við
minningar þessa góða og gjöfula
sumars, minningar um síðasta fund
okkar Stínu. Það var í júní. Við Ein-
ar vorum á ferð um Borgai-fjörð og
þau lánuðu okkur húsið sitt eina
nótt. Voru sjálf að fara á stórt ætt-
armót sem Stína var í forystu fyrir.
Sólsetrin era ákaílega fögur við
Kveld-Ulfsgötuna í Borgarnesi, ég
gat ekki hugsað mér að draga fyrir
gluggann, vildi sofna í þessari rauðu
birtu í svefnherberginu þein-a.
Morguninn eftir var himnaríkisblíða
í garðinum sem rennur saman við
votar leirurnar og fjöruborðið út í
sjó. Við fórum með kaffibollana út
og tímdum varla að yfirgefa staðinn.
Núna þegar ég syrgi Stínu svo
ákaft ætla ég að hugga mig við að
hún sofnaði svefninum langa í sínu
góða rámi. Ég sé fyrir mér rauðan
bjarmann á veggnum, því það hlýtur
að hafa verið fagurt sólsetur. Og þeg-
ar hún vaknar upp að morgni lífsins
handan dauðans, brosir hún kankvís-
lega og segir, - jæja, svona er þetta
þá, - og gengur út í garðinn sem nær
á enda veraldar. Og það er himnarík-
isblíða. Héðan frá París sendi ég öll-
um aðstandendum og þeim fjöl-
mörgu sem eiga um sárt að binda við
fráfall Kristínar Halldórsdóttur mín-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
Steinunn Jóhannesdóttir.
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
KRISTIN
HALLDÓRSDÓTTIR
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, sonur, tengdasonur, bróðir og mágur,
ÓLAFUR SIGURÐUR GÚSTAFSSON,
Hringbraut 15,
Hafnarfirði,
sem andaðist sunnudaginn 6. september sl.,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 15. september nk. kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
Krabbameinsféiagið.
Áslaug Kristín Pálsdóttir,
Sigurður Arnar Ólafsson,
Andri Már Sigurðsson,
Jóhanna Guðrún Bjarnadóttir,
Jóhanna Gústafsson,
Árni Gústafsson,
Sesselja Pálsdóttir,
Ásgerður Ágústa Pálsdóttir,
Rósa Marinósdóttir,
Þorvaldur Ársæll Pálsson,
Ágústa Guðrún Ólafsdóttir,
Heiða Guðrún Einarsdóttir,
Arnar Páll Sigurðsson,
Páll Oddsson,
Ragnar Ragnarsson,
Bára Ásgeirsdóttir,
Þorbergur Bæringsson,
Kristin Jóhanna Þorbergsdóttir,
Kristján Andrésson,
Sarah Jane Allard.
+
Elskuleg systir okkar, móðursystir og frænka,
KRISTÍN MARKÚSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Neskirkju miðvikudaginn
16. september kl. 13.30.
Þeir, sem vildu minnast hennar, eru beðnir um
að láta Kristniboðssambandið njóta þess.
Alda Markúsdóttir,
Gunnþórunn Markúsdóttir,
Helga Markúsdóttir,
Margrét Eggertsdóttir, Guðbjörn Sigurmundsson
og börn.
+
Elskulegur bróðir okkar,
ÁSMUNDUR HALLGRÍMSSON,
Háaleitisbraut 28,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grensáskirkju þriðjudaginn 15. september
kl. 15.00.
Halldór Ingi Hallgrímsson,
Gunnar Hallgrímsson,
Margrét Hallgrímsdóttir.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts
LEIFS SIGURÐSSONAR
rafvirkjameistara,
Akurgerði 14,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks
Sjúkrahúss Reykjavíkur og Landspítalans fyrir
ómetanlega umönnun og hlýju.
Maria Auður Guðnadóttir,
Sólveig Leifsdóttir, Gísli Blöndal,
Halla Leifsdóttir, Jón Pétur Guðbjörnsson,
María Auður Steingrímsdóttir, Oddur Hafsteinsson,
Leifur G. Blöndal,
Eiríkur Gísli Johansson,
Guðbjörn Jónsson,
Rikharð Atli Oddsson.
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát
og útför
VIGDÍSAR EINBJARNARDÓTTUR
frá Ytri-Rauðamel.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis
aldraðra, Borgarnesi.
Hulda Bára Jóhannesdóttir,
Þorsteinn J. Jóhannesson,
Ragnheiður E. Stefánsdóttir,
Björn Stefánsson,
Stella Stefánsdóttir,
Svanlaug Vilhjálmsdóttir,
Skarphéðinn Gissurarson,
Þorgerður Sigurjónsdóttir,
Ásmundur Reykdal.