Morgunblaðið - 06.02.1999, Blaðsíða 63

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 6. FEBRÚAR 1999 63
+ Jón Helgi
Hjartarson
fæddist 20. ágúst
1960. Móðir Jóns
Helga var Kristín
Elín Þórarinsdóttir
frá Þernuvík við
Isafjarðardjúp.
Hún gekk í lijóna-
band með Olafi A.
Jóhannessyni blikk-
smíðameistara 12.
desember 1965.
Systur Jóns Helga
sammæðra eru 1)
Halldóra, f. 1966,
og 2) Helga, f.
1968, maki Magnús Jónsson.
Faðir Jóns Helga er Hjörtur
Nonni, eins og Jón Helgi var
alltaf kallaður, ólst upp fyrstu árin
á heimili móður sinnar og systur
hennar, Asgerðar, á Smáragöt-
unni. Arið 1964 hóf Kristín sam-
búð með Ólafi Jóhannessyni.
Fluttust þau ásamt Asgerði og
Nonna að Framnesvegi. Ari síðar
fæddist þeim dóttir, Halldóra og
tæpum tveimur árum síðar önnur
dóttir, Helga. Þá bjuggu þau í Ár-
bænum. Þar eignaðist Nonni
marga vini og tók þátt í félagslífi
skólans og kirkjunnar af miklum
áhuga. Sem barn söng hann í
skólakórnum, æfði með Fylki og
stuttan tíma spilaði hann einnig í
lúðrasveit skólans. A unglingsár-
unum lék hann með leikfélaginu
og starfaði með æskulýðsfélagi
kirkjunnar.
Nonni naut þess að hafa móður-
systur sína á heimilinu, en þegar
hann var unglingur versnaði henni
af sjúkleika hennar sem gerði það
að verkum að hún þurfti hjólastól
og fluttist hún þá í Sjálfsbjargar-
húsið.
Ári síðar fluttist fjölskyldan í
smáíbúðahverfíð. Nonni gekk
áfram í Arbæjarskóla og síðar í
Fjölbrautaskólann við Ármúla.
Hann ætlaði sér að verða smiður.
En í mars 1977 dundi reiðarslagið
yfir. Hann lenti þá ásamt félaga
sinum í alvarlegu umferðarslysi.
Nonna var lengi ekki hugað líf.
Mamma og pabbi dvöldu mikið hjá
honum. Má segja að mamma hafi
barist með honum upp á líf og
dauða. Hún var ákafiega yndisleg
kona og gaf hún nú af öllu sínu.
Sjálf hafði hún nokkrum árum áð-
ur reynt veikindi og gengist undir
heilaskurð. Dag einn fékk hún
svar frá syni sínum. Eftir langt
meðvitundarleysi og mörg áföll
var tekið til við að gera að brotum
Nonna. Síðar kom endurhæfingin
og næstu árin þurfti að gera við
mörg brotanna. Þetta var kvala-
fullt og varð Nonni aldrei samur
eftir þetta slys.
Nonni naut þess að syngja enda
hafði hann bjarta og fallega rödd.
Hann stundaði nám við Söngskól-
ann í Reykjavík, söng m.a. með
Kór Langholtskirkju, Fóstbræðr-
um og þegar hann bjó á Akureyri
söng hann með blönduðum kór.
Við systurnar eigum því margar
góðar minningar af tónleikum þar
sem hann tók þátt í flutningi og
alltaf hljómaði tónlist þar sem
hann var nærri. í geisladiskasafni
hans var að finna fulltrúa flestra
tónlistarstefna. Oftast þegar mað-
ur kom við hjá Nonna tók hann á
móti manni með nýjasta geisla-
diskinn í hönd og vildi leyfa manni
að heyra. Okkur fannst hann
heyra tónlist í öllu.
Nonni unni lestri góðra bóka og
urðu þá oftar á vegi hans verk
meistaranna frekar en afþreying-
arbókmenntir. Hann var mikill
pælari og var gaman að ræða við
hann um heimspekileg málefni þar
sem hann var víðlesinn og hafði
ánægju af að ræða hugmyndir sín-
ar og annarra. Hann var mikið
náttúrabarn, hrifnæmur og unni
Jónasson kennari
og leiðsögumaður.
Hann er ættaður
frá Hlíð á Langa-
nesi. Eiginkona
hans er Reidun
Gustum. Systkini
Jóns Helga sam-
feðra eru 1) Þórð-
ur, f. 1956, maki Sif
Konráðsdóttir, 2)
Sturla, f. 1965, 3)
Hermann, f. 1969,
4) Hólmfríður
Sóley, f. 1971, sam-
býlismaður Axel
Blöndal og 5) Odd-
var Örn, f. 1977.
titför Jóns hefur farið fram.
þeim stundum sem hann eyddi ut-
an byggða. Hann teygaði í sig
ósnortna fegurð landsins sem
hann áleit vera besta vitnisburð-
inn um Skaparann. Hann sagði oft
með mikilli tilfinningu, eftir dvöl
úti í náttúrunni, að Island væri
fegursti staður á jörðu. Hann
þekkti landið ágætlega því hann
vann víða við allskonar störf,
þ. á m. sjómennsku, fiskvinnslu,
verslunar- og bústörf og sótti
gjarnan kvöldskóla.
Nonni var tilfinningaríkur
maður og fór eigin leiðir. Hann
var gjafmildur með eindæmum þó
að fjármunir hans væra ekki
miklir. Hann gleymdi aldrei af-
mælum systurbarnanna, föndraði
jafnvel skemmtilegar gjafir sem
hrifu barnshjartað. I hjarta
Nonna var þó ekki alltaf gleði að
finna. Þegar draumar hans runnu
út í sandinn, einn af öðrum, varð
lundin þung og reyndist honum
þá erfitt að hafa trú á sjálfum sér
eða öðrum. Trú Nonna á að hjálp-
ina fyndi hann hjá Jesú veiktist
þó ekki og hafði hann alltaf von
um betri tíð.
Móðir Jóns Helga fékk heila-
blóðfall 1992 og lést vorið 1996 eft-
ir mikil veikindi. Eftir það rofaði
sjaldnar til hjá Nonna, lífið varð
erfiðara og sárara. Hann varð
bráðkvaddur á heimili sínu 19.
janúar síðastliðinn. Megi Guð gefa
honum þann frið sem hann þráði.
Ég trúi’ á Guð. Ég trúði alla stund,
og tár mín hafa drukkið Herrans Ijós
og vökvað aftur hjartans liljulund,
svo lifa skyldi þó hin bezta rós.
Já, þó mér sífellt svíði dreyrug und,
skal sál mín óma fram að dauðans ós:
„Ég trúi.“ Þó mig nísti tár og tregi,
ég trúi’ á Guð og lifi, þó ég deyi.
(Matthías Jochumsson.)
Halldóra og Helga.
Hinn 19. janúar varð Nonni
frændi minn bráðkvaddur á heim-
ili sínu hér í borg. Kallið hefði get-
að komið mikið fyrr vegna þess að
Nonni hafði lent í miklu umferðar-
slysi fyi-ir rúmum tuttugu árum
en hann og félagi hans vora þá
keyrðir niður á gangbraut. Þetta
slys átti eftir að setja mikinn svip
á ævi Nonna. I fyrstu var honum
vart hugað líf en með aðstoð góðra
lækna og sterkum bænum
aðstendenda, sem vöktu hjá hon-
um hverja stund í þrjár vikur,
komst hann til meðvitundar. Móð-
ir hans, Kristín Þórarinsdóttir,
lagði ásamt fjölskyldu sinni nótt
við dag í baráttunni fyrir drengn-
um sínum og ekki má gleyma
Siggu, föðursystur Nonna, sem
ætíð var nærri honum og prestin-
um hans úr Árbænum, séra Guð-
mundi Þorsteinssyni, sem styrkti
Nonna og fjölskyldu hans á alla
lund.
Heilsufar Nonna lagaðist smátt
og smátt, sífellt vora gerðar á
honum aðgerðir til að laga brot og
annað sem skaddast hafði í þessu
hörmulega slysi. Eftir að sjúkra-
húsdvölinni lauk var ljóst að hann
gæti ekki lagt stund á smíðar eins
og hugur hans hafði staðið til og
hann var byrjaður að búa sig und-
ir með námi við Fjölbrautaskólann
í Armúla. I stað þess hellti hann
sér út í söngnám í Söngskólanum
bæði hjá Magnúsi Jónssyni og
Garðari Cortes en þeir hvöttu
hann ávallt til dáða.
Nonni hafði sem barn og ung-
lingur sungið með skólakór Ár-
bæjarskóla og kom m.a. fram í
sjónvarpi með sína engilblíðu
rödd. Hann söng síðan með Lang-
holtskirkjukórnum um nokkurra
ára skeið undir stjórn Jóns Stef-
ánssonar og mikið var dálæti
Nonna á þeim hjónum, Jóni og
Ólöfu Kolbrúnu Harðardóttur, en
þau hvöttu hann mjög til að halda
áfram söngnámi og alltaf var hann
velkominn aftur í kórinn. Einnig
söng hann með Karlakórnum
Fóstbræðrum í nokkur ár og lík-
aði vel. En áhrif slyssins og tíðar
innlagnir á spítala gerðu það að
verkum að sífellt erfiðara var fyrir
hann að halda einbeitingunni að
þessum hlutum og í seinni tíð söng
hann lítið opinberlega. Þó stund-
aði hann í stuttan tíma söngnám
hjá Má Magnússyni á Akureyri og
söng þar einnig með blönduðum
kór. Undir það síðasta stefndi
hann að því að mennta sig til
djákna en með því taldi hann að
hann gæti orðið að liði og miðlað
af sinni reynslu til þeirra sem á
einhvern hátt hefðu orðið undir í
lífinu.
Kynni okkar Nonna hófust í
bernsku því mæður okkar voru
systur. Nonni varð þeirrar gæfu
aðnjótandi að vera umvafinn hlýju
þeirra systranna, Ki'istínar, móð-
ur sinnar og frænku okkar
Nonna, Ásgerðar Þórarinsdóttur,
Deddu, sem bjó til margra ára
með fjölskyldunni. Betri um-
hyggju gat enginn maður óskað
sér og Nonni minntist oft á móður
sína og Deddu frænku sem sína
mestu velgjörðarmenn í lífinu. í
seinni tíð höfum við Nonni aðal-
lega hist í verslun okkar bræðra á
Ásvallagötunni þar sem hann
lagði okkur iðulega hjálparhönd
ef á þurfti að halda eða lagaði gott
kaffi fyrir okkur og þá mörgu vini
sem hann eignaðist í versluninni.
Nonni var rökfastur og víðlesinn,
gat talað um hin ýmsu mál af
þekkingu við þá sem hann hitti og
oft átti hann í löngum umræðum
við ólíklegustu aðila í búðinni.
Einn var sá maður sem Nonni
vildi ljá aðstoð sína til þess að
bæta mannlífið en það var Met-
úsalem Þórisson hjá húmanista-
hreyfingunni. Hann var farinn að
starfa lítillega með hreyfingunni í
sambandi við blaðaútgáfu og hafði
sent frá sér hugleiðingu í síðasta
blaði þeirra, Granna, sem bar
nafnið: Samvinna við skaparann.
Þar viðraði Nonni þær skoðanir
sínar á lífinu og tilverunni að
maðurinn yrði að bera ábyrgð á
lífinu á jörðinni en kenna ekki
guði og öðrum um það sem illa
færi. Ein var sú skoðun Nonna
sem vert er að segja frá en hún
var að arfur kynslóðanna mætti
ekki gleymast og hann bar mikla
virðingu fyrir forfeðrum sínum
sem og sjómönnum en honum
þótti að þjóðfélagsþegnar í dag
bæru ekki næga virðingu fyrir
þessum drifkröftum í uppbygg-
ingu lands og þjóðar.
Þegar komið er að kveðjustund
vil ég fyrir hönd fjölskyldu minnar
og þá alveg sérstaklega móður
minnar þakka Nonna fyrir ein-
lægni hans og góðsemi alla tíð en
þrátt fyrir ýmsa veikleika sem
hrjáðu hann síðustu árin var tráin
á sannleikann það sem alltaf hélt
honum gangandi. Ég sendi fjöl-
skyldu hans innilegar samúðar-
kveðjur og vona að Nonni hafi nú
komist í þann náðarfaðm ætt-
menna og vina sem hann á svo
sannarlega skilið.
Minningin um einlægan og
elskulegan dreng lifir.
Gunnar Jónasson.
JÓN HELGI
HJARTARSON
+
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
GUNNLAUGUR EYJÓLFSSON,
lést á heimili sínu, Lindargötu 22a, fimmtudaginn 4. febrúar.
Útförin auglýst síðar.
Ingibergur F. Gunnlaugsson, Ragnheiður Ólafsdóttir,
Gunniaugur Ingibergsson,
Andrés Ingibergsson,
Iðunn Elva Ingibergsdóttir.
+
Ástkær kona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
BJARNDÍS EYGLÓ INDRIÐADÓTTIR,
Hæðarbyggð 1,
Garðabæ,
er látin. Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þórir Guðmundsson,
Guðrún Þórisdóttir,
Steinunn Þórisdóttir, Arnar Baldursson,
Aðalheiður Þórisdóttir,
Kristbjörg Þórisdóttir
og barnabörn.
+
Ástkær frændi okkar,
GESTUR JÓNSSON,
Hrafnistu, Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu-
daginn 8. febrúar kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Addý Guðjónsdóttir,
Valgerður Eygló Kristófersdóttir.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
VALBORG JÓNASDÓTTIR,
Miklubraut 62,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn 28. janúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélagsins og starfsfólks á deild 12G á Landspítalanum.
Hanna Þorbjörg Svavarsdóttir,
Herdís Svavarsdóttir, Jón Gunnlaugur Friðjónsson,
Jónas Svavarsson, Yinette Svavarsson,
Björn Svavarsson, Unnur Ingólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
mannsins míns, föður, tengdaföður og afa,
REYNIS KRISTJÁNSSONAR,
Hjallalundi 22,
Akureyri.
Þóra Gunnarsdóttir,
Rögnvaldur Reynisson, Kolbrún Ásta Ingvarsdóttir,
Erna Lind Rögnvaldsdóttir,
Þóra Reyn Rögnvaldsdóttir.
+
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug vegna fráfalls eiginmanns
míns,
ÓLAFS BJÖRNSSONAR
loftskeytamanns.
Guð blessi ykkur öll.
Elín Tómasdóttir
og fjölskylda.