Morgunblaðið - 11.04.1999, Qupperneq 48

4^8 SUNNUDAGUR 11. APRÍL 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Hundalíf
.. 06 þerrAMK ~
VE£>oe.úri.mD FY/a?
PAGINN /' /V?S"v

BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Hefur þú
lifað áður?
Frá Atla Hraunfjörð:
ORÐATILTÆKIÐ „ætli ég hafi
ekki verið þetta og hitt í fyrra lífi,“
oft sagt með hálfkæringi og án
meiningar að mestu, er sprottið af
ranghugmyndum og er skaðlegt
framþróun lífs og siðmenningar, til
framtlðar litið. Einstaklingur sem
hefur kynnt sér kenningar um end-
urburð og lesið vel, kemst að því að
allt tal um endurburð stangast á að
mörgu leyti. Vegna áberandi áhrifa
endurburðarkenningarinnar á
landsmenn, langar mig að telja
fram nokkur atriði sem vert er að
hafa í huga.
Kenningarnar eru allt að sjö. Ef
þetta er náttúrulögmál ætti ein
kenning að vera rétt.
í skoðanakönnun á meðal þeirra
sem segjast vera einhver annar í
fyrra lífi, (úrtakið var sex þúsund
manns) sögust allt að tvöhundruð
manns vera ein og sama persónan
endurborin, fyrir utan þær sem
fengu frá einni og upp í á annað
hundrað tilnefningar. Aberandi var
að flestir nefndu frægt og eða áber-
andi fólk sem íyrralífshýsil. Fáir
nefndu óþekktan mann eða einstak-
ling sem hafði misgjörðir á samvisk-
unni. Ef þetta er náttúrulögmál ætti
aðeins einn einstakiingur að nefna
sig í hverju tilviki og fleiri óþekkta.
I þeim tilvikum þar sem einstak-
lingur er dáleiddur aftur fyrir fæð-
ingu eða á einhvern annan hátt iesið
í hans fyrra líf, þar sem áður lifandi
einstaklingur kemur fram, þá ætti
við margendurteknar tilraunir að
koma fram sami einstaklingur og
nefndi sig í fyrstu tilraun, ef þetta
er náttúrulögmál.
í þeim tilfellum þar sem einstak-
lingar koma á staði þar sem þeir
hafa ekki áður komið, en finna til
þess að þeir eigi þaðan minningar
og telja sig vera í hópi íbúa staðar-
ins, eða eiga einhvem annan þátt í
sögu staðarins, geta þeir ekki, ef
þetta er náttúrulögmál, verið end-
urbomir aðilar atburðanna, þegar í
ljós kemur að þessi fyrralífsvera er
ennþá lifandi hér á jörð. Við endur-
teknar tilraunir komi fleiri einstak-
lingar fram í dagsljósið.
Þar fyrir utan getur þetta ekki
staðist á nokkurn hátt, t.d. líffræði-
lega, tilgangslega né tölfræðilega.
Ef við lítum svo á að um lokað kerfi
sé að ræða, eins og endurburðar-
kenningin lítur út, skapast tóma-
rúm í þróun lífsins, þar sem allir
hýslar sálarinnar eru ekki með í til-
verunni. Þeir eru allir háðir einni
sál, nema fyrsti hýsillinn. Hann er
hinn eini sanni maður.
Það er hægt að vitna í margskon-
ar rit eftir marga túlkendur hinna
ýmsu trúarrita, þar sem allir boða
hinn eina sanna fróðleik. Það verður
ekki gert hér en látið eftir öðram að
kanna sannleiksgildið. Hin samfé-
lagslega hætta sem stafar af þessari
ranghugmynd er sú fullyrðing, að
aðstæður manna í lífinu mótist af
vali hans við fæðingu og jafnvel
refsingu ef svo ber við, t.d. ef ein-
staklingurinn á undir högg að sækja
í lífsbaráttunni. Mottóið er að hafa
sem minnstar áhyggjur af líðan
samborgarans, þar sem allt hans líf
er fyrirfram mótað og afskipti eru
óæskileg. Allir þeir sem lenda í
hörmungum, náttúmhamfömm,
styrjaldarátökum og eða eru bækl-
aðir á ýmsan hátt em búnir að velja
sér þetta ástand og dauðaaðstæður
sínar. Vandamálið er, að aumingja
fólkið sem er að biðja um aðstoð í
neyð sinni, veit þetta ekki. Vilt þú
taka undir þessa vitleysu?
ATLI HRAUNFJÖRÐ,
Marargmnd 5, Garðabæ.
List í Hallgrímskirkju
Frá Helgu R. Ingibjargardóttur:
RITSNILLINGUR að nafni Hall-
dór Bjöm Runólfsson er á ferð hér í
Mbl. 17. þ.m., til að fjalla um, - skv.
fyrirsögn - Málverk Kristjáns
Davíðssonar, sem em til sýnis í
Hallgrímskirkju, forkirkjunni, til
15. apríl nk. Sýningin er ekki í and-
dyri kirkjunnar, eins og segir í
greininni, heldur í forkirkjunni, sem
er næst kirkjuskipinu. Anddyrið er
litla rýmið við útidymar, milli lyftu
og tumstiga. Þannig er þetta til-
greint á teikningum arkitektsins.
Nú, þetta er þó ekki aðaltilefni
þessa pistils, heldur hitt að þessi um
50 dálksentimetra list-dómur fjallar
nær ekkert um málverkin, heldur
um umgjörðina, þ.e. þjóðarhelgi-
dóminn á Skólavörðuhæð. Sá
„dýrðaróður" er vissulega skraut-
legur og því greinilegt að vel hefur
legið á höfundinum við ritsmíðina.
Sýnishom:
- Hvarvetna komum við list upp á
veggi, jafnvel í guðshúsum...
- þótt ég hafi víða farið hef ég aldrei
rekist á verr staðsett guðshús
- Reykjavík... verðm- því miður enn
molbúalegri í skjóli ldrkjunnar.
- Hvað Guðjón Samúelsson var að
hugsa þegar hann reiknaði út hlut-
föll ferlíkisins.
- fegurstu kirkjuhús 20. aldarinnar
era verk þeirra sem ekki létu trúna
flækjast alltof mikið fyrir sér
- undarlegasta prjál og hrófatildur
- kirkjulega eymdarprjál
- Kirkjulist þarf ekki að vera trúar-
leg enda er slíkt aukaatriði
Og lokaorðin:
- hreinsa guðshúsin af allri smekk-
leysunni.
Er þetta ekki meiriháttar um-
fjöllun, um málaralist? Væri ekki
athugandi fyrir Listvinafélag Hall-
grímskirkju að gera þennan snilling
að heiðursfélaga?
Annar snillingur, alvörusnilling-
ur, sagði í ræðu á útifundi sumarið
1944 á núverandi svæði framan við
kirkjuna, er hann andmælti haturs-
mönnum fyrirhugaðrar Hallgríms-
kirkju: „Þetta ljóta holt á eftir að
verða einn fegursti staður þeirra, er
mannshöndin hefur skapað.“ Hann
reyndist sannspár. Andmælendur
eru löngu þagnaðir, nema þessi
nýja, hjáróma rödd, því nú vildu all-
ir Lilju kveðið hafa.
HELGA R. INGIBJARGARDÓTTIR,
Espigerði 2, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.