Morgunblaðið - 22.04.1999, Síða 82

82 FIMMTUDAGUR 22. APRÍL 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Hundalíf
Smáfólk
A5K YQUR P06 T0
COME OUT, AND
ROMP IN THE SNOUL
T0'R0MP"MEAN5
TO PLAY OR FROLIC
IN A BOI5TEROU5,
LIVELY U)AY„
Biddu hundinn þinn Að „ærslast“ þýðir
að koma út og ærslast að leika sér með
í snjónum... hávaða og látum...
Hann sagði „nei“. Ég veit hvað
„Nei“ þýðir að neita það þýðir!
eða hafna eða vera
ósammála...
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Kveðja til
Víkverja
Frá Steindóri Hjörleifssyni:
ÁGÆTI Víkverji.
Mér er ánægja að sjá að þú hef-
ur lesið af áhuga viðtal við mig í
páskablaði Morgunblaðsins. Aðeins
örfáar athugasemdir við ágæta
grein þína. I þessu viðtali, sem
fjallar að mestu um leikhús en ekki
um upphaf sjónvarpsins að ráði, er-
um við að tala um, eins og þú segir,
„þegar það var að stíga sín fyrstu
skref* árið 1966. Þeir sem muna
þann tíma vita að sjálfsögðu að út-
sendingar voru aðeins tvo daga í
viku, dagskráin var stutt og sjón-
varpið náðist aðeins hér í Reykja-
vík og næsta nágrenni. Það er því
misskilningur sem stendur í grein
þinni, að dagskrárstjórinn eigi sök
á því að „áhorfendur sjónvarpsins
annars staðar á landinu, þar sem
sett eru upp eitt eða tvö leikrit á
ári,“ - hafi misst af góðu dagskrár-
efni á þessum tíma. Sú ákvörðun
sem talað er um, að sýna ekki á
þessu tímabili „framhaldsþætti þar
sem hver þáttur hafði ekki sjálf-
stæðan endi“, var ekki eingöngu
vegna leikhúsanna, eins og skilja
mátti á spjalli okkar í páskablað-
inu, heldur ekki síður vegna þeiiTa
mörgu áhorfenda sem urðu að
sinna öðrum störfum á útsending-
arkvöldunum tveimur og gátu því
ekki verið „límdir við tækin“
heima, þar sem þetta var fyrir tíma
myndbandsins sem nú er til á
hverju heimili. Þetta átti t.d. við
um sjómenn og vaktavinnufólk -
og til gamans má geta þess að
sænska ríkið greiddi á þessum ár-
um sérstaklega fyrir endurtekn-
ingar á ýmsu dagskrárefni sænska
sjónvarpsins. Það var gert að kröfu
hinna vinnandi stétta. Til slíkra
hluta fengum við ekki fjármagn.
Við létum nægja að sýna „Dýrling-
inn“ og aðra þætti þar sem sögulok
urðu á hverju kvöldi. Eg held að
Islendingum hafi ætíð þótt til lítils
að byrja að hlusta eða horfa á
framhaldssögu og missa svo úr
marga lestra eða þætti. Við Emil
Bjömsson, dagskrárstjóri frétta-
og fræðsludeildar, vonim samstiga
í því að stýra dagskrá sjónvarpsins
þannig, ef unnt væri, að áhorfend-
ur yrðu ekki dregnir frá öðru lista-
og menningarefni sem á boðstólum
var, hvort heldur var í tónleikasöl-
um eða leikhúsi. Dagski-árstjórar
sjónvarpsstöðva dagsins í dag
gætu að sjálfsögðu ekki leyft sér að
móta slíka stefnu í þeim harða slag
samkeppninnar sem nú er orðin
staðreynd, en staða Ríkissjón-
varpsins var önnur þá en hún er í
dag.
Áhorfendum sjónvarpsins fjölg-
aði hratt og sýningardagar urðu
sex í viku á haustmánuðum 1967.
Dagskráin tók að sjálfsögðu mið af
því og framhaldsþættir urðu smátt
og smátt eðlilegur hluti af henni.
Ég vona að þessu sögðu, að sú
skoðun Víkverja að hagsmunir
leikhússins hafi verið ofar öllu í
huga dagskrárstjórans og að
„hagsmunaárekstrar hafi gert hon-
um ókleift að sinna launuðu starfi
sínu hjá ríkinu, þjóðinni, með við-
unandi hætti“ megi endurskoðast
og að hann, sem og aðrir lesendur
Morgunblaðsins, forláti gálga-
húmor gamallar leikhúsrottu í
þessu páskaviðtali. Ein athuga-
semd að lokum: Það er blaðamaður
Morgunblaðsins en ekki ég, sem
segir í þessu viðtali - „að það verði
að teijast athyglisvert að fyrsti
dagskrárstjórinn hafi verið fundinn
í formanni LR“, - í Sjónvarpinu
starfaði ég í 1001 dag og nótt, með
góðu fólki, áður en ég hvarf aftur
til leikhússins. Ég var beðinn að
gerast þar dagskrárstjóri einmitt á
þeirri forsendu að ég hefði starfs-
reynslu sem deildarstjóri í Seðla-
bankanum og formaður Leikfé-
lagsins í langan tíma. Það hefur
mikið vatn til sjávar runnið síðan
og ef til vill væri það ekki talinn
heppilegur undirbúningm- undir
þetta starf í dag. - Og þó, - er það
kannski bara skondin tilviljun að
formaður Leikfélags Reykjavíkur í
dag er einmitt dagskrárstjóri á
Stöð 2?
STEINDÓR HJÖRLEIFSSON,
Laufási 7, Garðabæ.
Bættur réttur öryrkja
með börn á framfæri
Frá Sæmundi Stefánssyni:
AÐ GEFNU tilefni og í framhaldi
af bréfi Margrétar Guðmundsdótt-
ur í Mbl. þriðjudaginn 20. apríl
þykir Tryggingastofnun rfldsins
rétt að taka eftirfarandi fram:
Frá því í mars hefur stofnunin
greitt heimilisuppbót og sérstaka
heimilisuppbót til öryrkja sem eru
með börn á framfæri sínu, þar sem
aðrir era ekki um heimili. Þessi
breyting er grundvölluð á úi-skurði
tryggingaráðs hinn 19. mars sl.
vegna tiltekins kæramáls. Trygg-
ingastofnun kynnti heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneyti síðan úr-
skurð tryggingaráðs og gerði ráðu-
neytinu grein fyi-ir þeim útgjalda-
auka sem af hlytist. Heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneyti svaraði á
þá leið að það liti svo á að framveg-
is myndi þessi málsmeðferð gilda í
slíkum tilvikum frá og með 1. mars
en ekki afturvirkt. Breyting þessi
hefur því talsverða bót í för með
sér fyrir þá sem búa við aðstæður
sem þessar.
Síðan þetta var hefur Trygg-
ingastofnun samþykkt greiðslu
heimilisuppbótar og sérstakrar
heimilisuppbótar til öryrkja með
barn/börn á framfæri í þónokkram
tilvikum.
F.h. Tryggingastofnunar ríkis-
ins.
SÆMUNDUR STEFÁNSSON.
Allt efni sem birtist 1 Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.