Morgunblaðið - 27.04.2000, Blaðsíða 28

28 FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
„Er tiltölulega
rólegur yfir þessu
öllu saman“
Kristinn Sigmundsson bassasöngvari þreytti frumraun
sína við Metropolitan-óperuna í New York, að margra
mati merkasta óperuhús heims, í fyrrakvöld. Söng
hann hlutverk Hundings í Valkyrjunum eftir Wagner
en meðal annarra söngvara var Placido Domingo. Orri
-------------------------------7----
Páll Ormarsson sló á þráðinn til Krístins og Olafs
Egilssonar sendiherra, sem var meðal óperugesta.
METROPOLITAN er Mount Everest óperu-
söngvarans. Hærra verður ekki komist. Leiðin
þangað er löng og ströng og margir heltast úr
lestinni. Réttara sagt flestir. Árangur Kristins
Sigmundssonar, líffræðingsins ofan af íslandi
sem sinnti kalli sönggyðjunnar, er því athyglis-
verður, svo ekki sé fastar að orði kveðið. Hann
er aðeins þriðji Islendingurinn sem stígur á
þessar frægu fjalir á eftir Maríu Markan og
Kristjáni Jóhannssyni.
Söngvarinn er klæddur og kominn á ról á hót-
elherbergi sínu á Manhattan þegar ég næ tali af
honum, um klukkan níu að staðartíma. Adrena-
línið bunar vísast enn um æðar. Hvorld dettur
þó né drýpur af Kristni, fremur en endranær,
þegar ég kem mér óðamála að efninu: Hvemig
var?
„Þetta var satt best að segja miklu þægilegra
en ég bjóst við - minna stress. Það gekk allt upp.
Það er mjög gott að syngja í þessu húsi. Mér
krossbrá að vísu þegar ég kom fyrst á sviðið.
Það er ógnvekjandi að horfa út í tóman salinn -
þeir gerast ekki stærri. Rúmar í kringum fjögur
þúsund manns í sæti. Samt leið mér eins og ég
væri að syngja í mun minna húsi. Hljómburður-
inn er svo ótrúlega góður. Maður fær röddina
svo sannarlega til baka. Það kom mér á óvart.“
Kristinn syngur hlutverk Hundings í Valkyij-
unum úr Niflungahring Richards Wagners. Það
er ekki sérlega stórt en áberandi í sýningunni.
Drepur Domingo
Kristinn ber lof á hinn nafnkunna meðsöngv-
ara sinn, Placido Domingo, en þeir hafa ekki
unnið saman í annan tíma. „Domingo er ósköp
alúðlegur og tillitssamur maður, venjulegur í
alla staði. Það er ekki stjömustælunum fyrir að
fara.“
Spænski tenórsöngvarinn tekur þátt í öllum
senum Kristins. „Við syngjum töluvert saman
og viðskiptum okkar lýkur með því að ég sting í
hann spjóti. Ég er með öðrum orðum eini Is-
lendingurinn sem hefur drepið Domingo," segir
söngvarinn hlæjandi.
Olafur Egilsson sendiherra, sem var meðal
óperugesta í fyrrakvöld, segir Kristni hafa tek-
ist afar vel upp. „Hann kom þarna fram á sviðið
snemma í ópemnni af miklum myndugleika og
upphóf raust sína. Hann gerði þetta Ijómandi
vel. Fyrst kom hann fram með meðsöngvurum
sínum í þeim þætti, Placido Domingo og Debor-
ah Voight, og þau fengu dúndrandi klapp öll-
sömul. Síðan kom Kristinn fram einn og fékk
líka Ijómandi undirtektir. Þannig að það var
augljóst að áhorfendum féll mjög vel í geð hans
framlag."
Ólafur veit til þess að tíu til fimmtán íslend-
ingar hafí séð sýninguna, þeirra á meðal Jónas
Ingimundarson, píanóleikari og náinn sam-
starfsmaður Kristins til margra ára. Heilsuðu
íslendingamir upp á landa sinn að sýningu lok-
inni.
Domingo er að sjálfsögðu aðalaðdráttarafl
sýningarinnar en fullyrða má að valinn maður sé
í hverju rúmi. Af öðrum söngvurum má nefna
James Morris, Jane Eaglen og Felicity Palmer,
auk Deborah Voight, allt fólk í fremstu röð í sínu
fagi.
Eins og að keyra Ferrari
Stjómandi sýningarinnar er ekki síður nafn-
togaður, James Levine, listrænn stjómandi
Metropolitan. Segir Kristinn einnig frábært að
vinna með honum. „Levine geislar af öryggi og
rósemi. Hann hefur alið allan sinn aldur í hljóm-
sveitargryfjunni - er þar sem fiskur í vatni - og
maður veit upp á hár hvar maður hefur hann.
Óömggir hljómsveitarstjórar geta slegið mann
út af laginu en að vinna með svona fyrsta flokks
fólki er eins og að keyra Ferrari eða Rolis
Royce. Það er ekkert sem getur klikkað."
Kristinn segir Levine þar að auki hafa verið
sérstaklega jákvæðan í sinn garð. „Hann var
mjög ánægður með mína frammistöðu og að
hafa mann eins og hann með sér er svo sannar-
lega betra en ekkert.“
Ekkert hefur verið ákveðið um framhaldið en
Kristinn telur ekki ólfldegt að hann eigi eftir að
syngja á ný í Metropolitan. „Við skulum segja að
það kæmi mér ekki á óvart þótt eitthvað kæmi í
kjölfarið. Viðmótið héma er jákvæðara en ég
þorði að vona. Ópemstjórinn er mjög jákvæður
og satt best að segja man ég ekki eftir jafn hlýju
viðmóti í neinu óperuhúsi sem ég hef sungið í.
Það er mjög vel hugsað um mann héma.“
Og jafnvel þótt ekkert framhald verði á
söngnum í Metropolitan kveðst Kristinn geta
vel við unað. „Bara það að hafa komist hingað er
góður árangur. Það er mikflvægt að ná að kynna
sig með þessum hætti - það var eftir þessu tek-
ið.“
- Þú hefursungið á La Scala, í Berlínaróper-
unni, BastUluóperunni í París, Covent Garden
ognú Metropolitan. Eru fleiri fjöll aðklífa?
„Ég hef aldrei sungið í Vínaróperunni. Von-
andi verður af því. Annars er maður hættur að
hafa áhyggjur af svona löguðu eftir öll þessi ár í
bransanum. Hefði mér verið sagt það fyrir tíu til
fímmtán áram að ég myndi á þessum degi, 25.
apríl 2000, syngja í Metropolitan-óperanni með
Placido Domingo undir stjóm James Levine
hefði ég ekki trúað því. Á síðustu fimm til sex ár-
um hef ég aftur á móti verið að syngja, nánast í
hverri sýningu, með fólki sem er fastagestir í
Metropolitan og ekki fundist ég standa því að
baki. Ég hef því sagt við sjálfan mig að það gæti
alveg eins komið að því að ég myndi syngja í
þessu húsi, þótt ég hafi ekki beinlínis stefnt að
því. Miðað við það sem á undan er gengið er
þetta því eðlileg framvinda. Þess vegna er ég til-
tölulega rólegur yfir þessu öllu saman. Minn fer-
ill er enginn rakettuferill, þetta hefur gengið
svona hægt og bítandi, með þeim hraða sem ég
held að sé æskilegur. Skyndiferðir fara oft illa
með fólk. Það verður taugaveiklað og tætt. Það
er mikilvægt að vera andlega búinn undir nýjar
áskoranir.“
Söngmennt á háu stigi
Ólafur Egilsson álítur að frammistaðan í
Metropolitan verði Kristni til framdráttar. „Það
að syngja á La Scala og Metropolitan er gjaman
talið hátindurinn á ferli söngvarans. Kristinn er
þar að auki orðinn viðurkenndur söngvari í öðr-
um helstu óperuhúsum heims og fetar þar
skemmtilega í fótspor Kristjáns Jóhannssonar.
Það er auðvitað mikill ávinningur fyrir ísland að
geta státað af tveimur söngvuram sem náð hafa
svona langt. Þetta verður til þess að fólk af öðra
þjóðemi áttar sig á því hvað söngmennt íslend-
inga er á háu stigi.“
Kristinn segir greinilegt að vel sé á málum
haldið í Metropolitan - nóg sé til af peningum.
„Húsið er í algjörum sérflokki. Framsviðið, sem
snýr að áhorfendum, er auðvitað hreint og fínt
eins og gengur en ef maður ber aðstöðuna að
tjaldabaki hér saman við til dæmis aðstöðuna á
La Scala kemur Metropolitan mjög vel út. Það
er allt í rúst bakatil á La Scala. Hér er hins veg-
ar allt slétt og feUt. Það er augljóslega ekkert til
sparað."
Þrátt fyrir íburðinn og söguna þykir Kristni
andrúmsloftið í senn eðlilegt og þægilegt í Metr-
opolitan. „Maður beygir ekki höfuðið í lotningu
þegar gengið er inn. I þeim skilningi er þetta
eins og hver annar vinnustaður. Það kann ég að
meta.“
Hann tekur þátt í tveimur sýningum í húsinu
að þessu sinni. Sú síðari verður næstkomandi
þriðjudag. Honum stóðu raunar fimm sýningar
til viðbótar tdl boða en af því gat ekki orðið.
„Forsaga málsins er sú að umboðsmaður minn
hér í New York hafði samband við mig síðastlið-
ið haust, nánar tiltekið 9.9. ’99, sem er auðveld
dagsetning að muna, og spurði hvort ég hefði
tök á að syngja sjö sýningar í MetropoUtan.
Fimm áttu að vera í febrúar, að mig minnir, og
þessar tvær núna. Ég var búinn að binda mig í
París í febrúar og fékk mig ekki lausan þaðan,
þannig að ég hélt að ekkert yrði úr þessu. En þá
var hringt aftur og mér sagt að Metropolitan
vfldi samt fá mig í þessar tvær seinni sýningar.
Það var mjög ánægjulegt."
Frá New York flýgur Kristinn heim í stutt frí
eftir sýninguna á þriðjudag. Hinn 9. maí þarf
hann síðan að vera kominn til Parísar, þar sem
sýningar á Don Giovanni, eldri uppfærslu, era
að hefjast á ný. Verður það lokaverkefni söng-
varans fyrir sumarfrí.
Yfír 900 konur syngja
saman í Yalsheimilinu
NORRÆNT kvennakóramót verð-
ur haldið í Reykjavík dagana 27.
apríl - 1. maí. Þátttakendur era alls
rúmlega 900 konur úr um 30 nor-
rænum kvennakóram, auk sérstaks
gestakórs sem kemur frá Ukraínu.
Islensku þátttakendumir era um
400.
Þetta er í fyrsta sinn sem haldið
er norrænt kvennakóramót. Veg og
vanda af skipulagningu mótsins
hafa Kvennakór Reykjavíkur og
aðrir kórar undir hans hatti.
„Þessi hugmynd hefur verið á
sveimi lengi og margir tekið vel í
hana. Svo var það fyrir tveimur ár-
um að það var ákveðið að skella í
eitt stykki kvennakóramót - rétt
eins og að skella í köku,“ segir Sig-
rún Þorgeirsdóttir, stjómandi
Kvennakórs Reykjavíkur. Rannveig
Pálsdóttir, formaður mótsstjórnar,
segir að kannski sé það eins gott að
ekki var búið að hugsa dæmið til
enda þegar ákveðið var að halda
mótið, því óneitanlega sé það afar
yfirgripsmikið og kostnaðarsamt.
Tónleikar um alla borg
Á meðan á mótinu stendur verða
fjölmargir tónleikar á boðstólum.
Þátttökukórarnir koma fram víðs-
vegar um borgina á morgun, föstu-
dag, og á laugardag. Á föstudag og
laugardag verður þátttakendum
boðið upp á námskeið hjá virtum
tónlistarmönnum sem koma víða að;
Diane Loomer, Sibyl Urbancic,
Karin Rehnqvist og Ivonne Kraal.
Á lokatónleikunum, sem haldnir
verða í Valsheimilinu á sunnudag
kl. 17, framflytur sameinaður kór
900 kvenna mótslagið Sápukúlur
eftir Hildigunni Rúnarsdóttur við
ljóð Steingerðar Guðmundsdóttur
og þar verður ennfremur flutt nor-
ræn kórtónlist. Munu þetta verða
stærstu kvennakórstónleikar sem
haldnir hafa verið hér á landi.
Þær Rannveig og Sigrún segja
hefð fyrir kvennakórasöng elsta í
Finnlandi, þar sem kvennakórar
hafa starfað í meira en hálfa öld. Þó
að kvennakórar séu yngri annars
staðar á Norðurlöndunum sé
áhuginn mikill og vaxandi. Binda
þær vonir við að kvennakóramótið
efli enn þann áhuga.
Gestakör frá Úkraínu á
tónleikum í Salnum
Gestakór mótsins er Kvennakór
Glier-tónlistarskólans í Kiev í Úkra-
Kvennakór Glier-tónlistarskólans í Kiev í Úkraínu er sérstakur gestur
norræna kvennakóramótsins. Kórinn heldur tónleika í Salnum á laugar-
dag og mánudag.
ínu, en stjómandi hans er Galina
Gorbatenko, sem er heiðurslista-
kona Úkraínu og varaformaður
tónlistarsamtaka landsins. Kórinn
var stofnaður árið 1982 en hann hef-
ur sungið víða og unnið til verð-
launa í evrópskum kórakeppnum.
Kórinn syngur aðallega kirkjulega
tónlist auk þjóðlaga frá heimalandi
sínu. Kórinn syngur á tónleikum í
Salnum í Kópavogi á laugardag kl.
14 og mánudaginn 1. maí kl. 17.