Morgunblaðið - 27.04.2000, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 2000 39
javíkur úthlutað ríkis.jörðunum Kollafirði og Mógilsá
Morgunblaðið/RAX
......
-
■
órgrunni. Á þessu svæði mun Skógræktarfélag Reykjavíkur nú hefja uppbyggingu útivistarsvæðis þar sem áhersla verður lögð á áframhaldandi skógrækt.
^ing á fj ölbreyttu
»væði í Esjuhlíðum
Hábunga
Þverfell
Kerhólakambur
Þverfells
horn /
Geithóll
Kistufell
Kögunár-
hóll
[ollafjörðúr
ESJUHLÍÐAR
Nýtt svæði Skógræktarfélags
Reykjavíkur í Suðurhlíðum Esju
Morgunblaðið/Kristinn
Þorvaldur S. Þorvaldsson, skipulagsstjöri Reykjavíkur, og Ólafur Sigurðsson, formaður Skógræktarfélagsins.
göngufólk frekar inn í skóginn til að
losna við næðinginn,“ segir Olafur.
Skógræktarfélagið á Kjalamesi mun
taka þátt í þessu starfi, og þeir Ólafur
og Þorvaldur segjast vilja fá sem flesta
til að taka þátt í verkefninu, sem styrk-
ist þá fyrir vikið. „Allir sem eru til í taka
þátt í að gera þetta að góðu útivistar-
landi eru velkomnir," segir Þorvaldur.
Esjan mun alltaf standa upp úr skóg-
inum, en hún nær 900 metra hæð á
meðan skógræktin fer lítið upp fyrir
200 metra. Ólafur segir að mikið verði
hægt að byggja á starfi Mógilsármanna
og eflaust verði tekið mið af því hversu
vel hefur gengið hjá þeim í skógrækt-
inni._
„Ég gæti vel ímyndað mér að val
trjáa yrði fjölbreytt. Það þarf þó að
leggja mikið upp úr birkinu okkar, það
ilmar svo vel. Það þarf einnig að vera
þéttur skógur einhversstaðar til að fólk
geti upplifað það að fara inn í dimman
greniskóg."
Ólafm- telur líklegt að látið verði
nægja að Ijúka við skipulagsvinnuna á
þessu ári. Þó er áætlað að reyna að
leyfa fólki að byrja aðeins, enda segir
Ólafur að gaman væri að taka nýtt
svæði í notkun á 50 ára afmæli Heið-
merkur árið 2000. Þá yrðu væntanlega
fengnir ráðamenn til að setja niður
fyrstu trén, líkt og þegar borgarstjóra-
trénu var plantað í Heiðmörk á sínum
tíma.
„Ennþá er þetta bara draumur hjá
okkur. Við leggjum mikla áherslu á að
öll forvinna sé vel unnin því þá er eftir-
leikurinn auðveldur. Við ætlum að fara
af stað eins skynsamlega og við höfum
vit til og síðan verða þeir sem taka við
að meta það hvort breyta þurfi ein-
hverju, hvort önnur sjónarmið verði þá
uppi varðandi skipulag."
Hálf öld frá fyrstu gróður-
setningunni í Heiðmörk
Á þessu ári eru liðin 50 ár frá því að
Skógræktarfélag Reykjavíkur hóf
formlega umsjón með Heiðmörk. Fyrst
í stað voru það meira eða minna land-
nemarnir sem sáu um uppgræðsluna,
en síðan tók félagið að koma meira inn í
starfið til að halda utan um heildar-
myndina. Síðan hefur gróðurinn vaxið
þar saman í samfelldan skóg, þó að í
fyrstu hafi ræktunin verið á spildum
hér og þar. Ennþá starfa margir þeirra
aðila af krafti við skógræktina í Heið-
mörk sem byrjuðu þar fyrir fimmtíu ár-
um, t.d. á Ferðafélag Islands þar afar
fallega spildu.
„Ætli þarna sé ekki fyrsti og stærsti
útivistarskógur í heimi, eða svo segir
Sigurður Blöndal. Það er stutt síðan
menn bjuggu til þetta hugtak og hann
veit ekki til þess að þetta hafi átt sér
stað annars staðar, að menn hafi plant-
að skógi sér til yndis og útivistar. Ekk-
ert er nytjað þama, nema það sem til
fellur af jólatrjám þegar slíkum teg-
undum hefur verið plantað, sem síðan
má grisja í jólatré. Ög það gerir þetta
ennþá skemmtilegra, að geta farið á
jólunum með fólki að höggva niður jóla-
tré,“ segir Þorvaldur.
Skógræktarfélagið hefur nýlega
fengið til umráða þrjár jarðir austur í
Mýrdal, tvær eyðijarðir og eina jörð
sem er í byggð, en þar er stundaður
svínabúskapur en ekki hefðbundinn
landbúnaður. Þau lönd eru að því leyt-
inu öðruvísi en þau sem eru í nágrenni
borgarinnar, að þar fá menn að lág-
marki einn hektara og mega byggja sér
bústaði. Einnig hefur félagið lítið svæði
á Reynivöllum í Kjós til umráða, sem er
að verða fullplantað, en það var gert
samkvæmt samningi við prestinn á
staðnum og var hugsað sem jólatrjá-
aspilda.
Þá er ótalið verkefnið í Hvammsvík,
þar sem búið er að vinna skipulag á
stóru svæði fyrir skógrækt. Þessi
seinni tíma verkefni eru öll minni en
Heiðmörkin, en að sögn Ólafs hefur
Heiðmörk átt allan hug félagsmanna
þar til núna á síðustu 10-15 árum.
„Framundir þann tíma var ekki
nokkur leið að ná í jarðir. Þetta var eins
og að biðja um gull. Við höfum ekki
fjármagn til að kaupa jarðir og erum
því alltaf að reyna að fá jarðir hjá rík-
inu, eyðijarðir eða jarðir sem nýta má
til skógræktar.“ ■*
Skógrækt mikilvæg í nágrenni
höfuðborgarinnar
Skógræktarfélagið gerði á skírdag
formlegan samning við Reykjavíkur-
borg þess efnis að Skógræktarfélagið
tæki að sér umsjón og rekstur útivist-
ar- og friðlandsins Heiðmerkur ásamt
þeim fasteignum og mannvirkjum sem
þar eru í eigu borgarinnar sem tengjast
rekstri svæðisins. I samningnum er
m.a. kveðið á um að umsjónarmaður
Heiðmerkur hafi fasta búsetu á Elliða-
vatni og daglegt eftirlit með Rauðhóla-
fólkvangnum skuli vera í höndum
Skógræktarfélagsins eftir því sem við
geti átt.
Þorvaldur segir félagið líta mjög
hýru auga til Grafningsins, en þar á
Reykjavíkurborg orkujarðimar og
borgaryfirvöld eru sífellt að huga að
meiri jarðakaupum þar.
„Við sjáum fyrir okkur spennandi
framtíð í samvinnu við borgina, en
Grafningurinn er mjög álitlegt svæði í
mátulegri fjarlægð og skemmtilegt úti-
vistarsvæði. Grafningurinn er að blása
upp og það þarf átak til að snúa þeirri
þróun við.“
Samstarfsverkefni skógræktarfélag-
anna á höfuðborgarsvæðinu, „Græni
trefillinn", er að sögn Þorvaldar einnig
bæði spennandi og mikilvægt verkefni
fyrir framtíðarþróun höfuðborgai’-
svæðisins.
„Við sjáum fyrir okkur nokkurskon-
ar grænan trjágróðurtrefil umhverfis
byggðina hér á höfuðborgarsvæðinu.
Þeir útlendu ráðgjafar, sem nú eru að
vinna að svæðisskipulagi fyrir höíúð-
borgarsvæðið, líta á slíka uppgræðslu
skógar sem meginforsendu fyrir því að
hér verði samkeppnisfært þéttbýli fyr-
ir ísland til framtíðar, ef tekið er mið af
samkeppni um fólkið við erlendar borg-
ir. Þeir eru búnir að sjá það sem er þýð-
ingarmest, en það er að eiga svo sterkt
borgarsamfélag héma á íslandi að það
geti haldið í fólk, atgervisfólk til fram-
tíðar, sem komi í veg fyrir að fólk flytji
erlendis. Þeir líta á þetta sem mikið al^"
vörumál."
Græni trefillinn á, að sögn Þorvald-
ar, eftir að sjá til þess að íbúar á höfuð-
borgarsvæðinu losni við snjófjúk inn í
byggðina, meira skjól myndist af skóg-
inum og veðurfarið hreinlega breytist
með tilkomu skógarins, auk þess sem
hann leggi gmnn að sérstöku útivistar-
svæði.