Morgunblaðið - 08.09.2000, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 8. SEPTEMBER 2000 33
UMRÆÐAN
og sýndu
tennurnar“
I KJOLFAR viðtals
við mannfræðinginn
Guðrúnu Huldu Ey-
þórsdóttur í Morgun-
blaðinu 13. ágúst síð-
astliðinn hefur farið
fram á síðum Morgun-
blaðsins og víðar um-
ræða um stöðu ófag-
lærðra á geðdeildum.
Umræða sem stjórn-
endur spítalans hafa
reynt að þagga niður,
í þágu sjúklinga vita-
skuld. Er skemmst
frá því að segja að
margt sem fram kem-
ur í áðurnefndu viðtali
er alveg hárrétt og þyrfti að taka á
því. Heldur hvimleiður alhæfinga-
blær svífur hins vegar yfir vötnum.
Samkvæmt viðtalinu virðast
starfsmenn geðdeilda eiga óskap-
lega bágt. Bandbrjálaðir sjúklingar
berja okkur í hakkabuff upp á
hvern einasta dag og við fáum ekki
einu sinni snýtiklút til að gráta í.
Hjúkkurnar og læknarnir níðast á
okkur eða leggja okkur í einelti og
eru almennt og yfirleitt ofsalega
vond við okkur. Þetta er ekki alveg
hárrétt lýsing á daglegu starfi geð-
deilda. Að öllu jöfnu er afskaplega
ljúft og indælt að vinna inni á geð-
deild. Á því, eins og svo mörgu
öðru, eru að sjálfsögðu undantekn-
ingar.
Það er rétt að það er mikil
stéttaskipting inni á deildum. Þótt
ég sé þokkalega menntuð finnst
mér nú samt líklegt að sérfræðing-
ar í geðlækningum og hjúkrunar-
fræðingar viti meira en ég um geð-
sjúkdóma og meðferð þeirra.
Ákveðin stéttaskipting er því
nauðsynleg. Það er hins vegar rétt
að sumir eru bara þannig skapi
farnir að allt vald stígur þeim til
höfuðs. Flestir læknar og hjúkrun-
arfræðingar vita að starfsfólkið
hefur mestu samskiptin við sjúkl-
ingana og spyrja okkur álits. Ekki
allir, það er rétt.
Það er einnig rétt og algjörlega
fáranlegt inni á ríkisstofnun að allt
upplýsingaflæði er með tregasta
móti. Nei, það sagði mér enginn
frá því hvernig lifrarbólga B eða C
smitaðist fyrr en annar starfsmað-
ur sagði mér það. Og hafði ég þá
unnið með þó nokkrum smituðum.
Nei, mér var í fyrsta lagi ekki sagt
frá því að ég gæti verið bólusett
gegn lifrarbólgu B eða, í öðru lagi,
á kostnað spítalans fyrr en annar
starfsmaður sagði mér frá þvi. Jú,
ég hef reyndar farið á tvo fyrir-
lestra. Nei, ég hef ekki farið á eitt
einasta námskeið eftir tæpt ár í
starfi. Já, það er vandi inni á geð-
Ásta Svavarsdóttir
deildum og það þarf
að taka á honum.
Okkar helsti vandi,
fyrir utan það að hafa
varla til hnífs og
skeiðar, er skortur á
samræmdri starfslýs-
ingu. Það virðist vera
hægt að demba enda-
laust á okkur verkum
launauppbótarlaust.
Eins og t.d. þegar
býtibúrsdömur fara í
sumarfrí eða hætta er
þeirra verk umsvifa-
laust sett á okkar
herðar. I ræstitækna-
skorti er leynt og ljóst
reynt að koma ræstingum yfir á
okkur. Þegar hringt er í Eflingu -
stéttarfélag sem hefur með okkar
mál að gera er svarið að þetta fari
eftir starfslýsingu deildarinnar.
Fínt. Störf fólks með sama starfs-
Geðdeildir
Síðast en ekki síst
kalla ég til ábyrgðar
samfélag sem hefur í
gegndarlausu lífsgæða-
kapphlaupi lokað aug-
—
unum, segir Asta
Svavarsdóttir, fyrir
þeirri einföldu stað-
reynd að öll munum
við eldast, veikjast
og deyja.
titil og sömu laun eru mjög misjöfn
eftir deildum og stundum hentug-
leika vakthafandi læknis og/eða
hjúkrunarfræðings. Og Eflingu -
stéttarfélagi er bara nokk sama
enda upptekið við að flytja í nýju
höllina sína. Læknarnir lækna,
hjúkkurnar hjúkra og svo er það
restin. Leifarnar, afgangurinn, það
erum við. Bastarðarnir. Við erum
varnarskildir, gólftuskur, gangandi
lyklakippur og hvað annað sem til
fellur hverju sinni. Við sjúkralið-
umst jafnvel stundum. Ef neyðar-
bjallan fer í gang hlaupa ekki
Súrefnisvörur
Karin Herzog
Oxygen face
i ser
læknarnir og ekki hjúkkurnar
heldur við, fórnanlegu og ótryggðu
peðin. Ef við fáum nákvæma
starfslýsingu er ekki hægt að
hlaða endalaust á okkur. Það er
auðvitað ótækt. Ef við fáum ná-
kvæma starfslýsingu getum við
bent á það sem við gerum og
heimtað sanngjarnt kaup. Það er
að sjálfsögðu ótækt líka. Laun
okkar eru lítilsvirðandi. Ef við er-
um eitthvað óánægð getum við
bara hætt. Og við erum afskaplega
óánægð. Starfsmenn hafa sagt upp
í tugatali. Undirmönnunin er al-
gjör. Nú í haust munu nokkrar
deildir verða svotil ómannaðar. Og
á hverjum bitnar það ef ekki sjúkl-
ingunum? Hver ber svo ábygð á
þessu ástandi? Ég kalla til ábyrgð-
ar stjórnendur spítalans sem hafa,
þrátt fyrir áralanga vitneskju um
kraumandi óánægju, ekki tekið á
málinu; Eflingu - stéttarfélag sem
vill helst ekkert fyrir okkur gera
annað en að hirða félagsgjöldin
okkar; ríkisstjórn sem hefur mark-
visst unnið að því að eyðileggja
heilbrigðiskerfið í landinu. Síðast
en ekki síst kalla ég til ábyrgðar
samfélag sem hefur í gegndarlausu
lífsgæðakapphlaupi lokað augunum
fyrir þeirri einföldu staðreynd að
öll munum við eldast, veikjast og
deyja. Flest endum við inni á
sjúkrastofnun. Viljum við virkilega
láta örfáa, óánægða og undirlaun-
aða starfsmenn taka á móti okkur?
Tilboðódagar í Scldis
15% - 50%
ataláttur
tnni- og útitré • cyprustré • fíkustré frá 80 til 200 cm
• kúlutré • drekatré • pottabtóm • hengiplöntur* burknar
• kaktusar • siikibtóm í vasa • blómapottar • btómaker
• fattegar glervörur • gjafavara frá Kanada
Rymum þyrir nyium vörum
alltat í blóma títsint
térvertlun með tilkitré og tilkiblóm Laugavegi 63, Vitattígtmegin timi 551 2040
Höfundur er starfsmaður á geðdeild.
Nú er tími Erikunnar. —s-/ -——-UKr-
Þetta faliega blómstrandi lyng sómir sér vel bæði inni í stofu og úti
þar sem það heldur blómunum þótt kominn sé vetur.
TÍIBOÐ
fallegum Erikum i <
2 Erikur að eigin
Erika í potti
Hún Guöbjörg Kristjánsdóttir Æ
garðyrkjumaður veitir ykkur ^
ráðgjöf um val og meðhöndlun
á haustlaukum milli kl. 13 og 16
nk. laugardag og sunnudag. ató
GARÐHEIMAR
GRÆN VERSLUNARMIÐSTÖÐ
STEKKJARBAKKA 6 ■ RBYKJAVÍK • SÍMI 540 3300
Við erum að taka upp
mjög fjöfbreytt úrval af
HAUSTLAUKUM
- margar legundir.