Morgunblaðið - 08.09.2000, Blaðsíða 54

54 FÖSTUDAGUR 8. SEPTEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Hundalíf
Ljóska
Ferdinand

Smáfólk
I WAVE A QUE5TIOKI, SIR..
IF uje're lost in the
0UOOP5, WWT ARE UE F0LL0WIN6
AN ATTORNEV?
FIR5T WE LL FlNP TWE
C0URTH0U5E ..TWEN WeVl LOOK
FOR ROOM 3^2 ANF THE 6ACK
5TAIRLUAT...I KNOL) MT UUAT
WOME FROM THERE..
S fl-22-00
Ein spuming, herra.
Ef við emm villt hér í skóginum,
hvers vegna emm við að elta lögfræðing?
Hafið ekki áhyggjur stúlkur.
First finnum við démshúsið.
Þá leitum við að herbergi
342 og stiganum bakatil.
Þaðan þekki ég leiðina heim.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Þýsk kona skrifar
um íslenska
húsagerðarlist
Frá Ásthildi Cesil Þórðardóttur:
í ÁGÚST sl. kom út á íslandi bók-
in „íslenskur arkitektúr, leiðarvís-
ir“. Höfundurinn er þýskur arkitekt,
Birgit Abrecht. Birgit og maður
hennar Stefán hafa unnið til Evrópu-
verðlauna fyrir hönnun vistvænna
húsa, þ.e. húsa sem hafa sólarsellur
til rafmagnsframleiðslu og upphitun-
ar. Ég vil benda fólki á þessa bók, því
þótt titillinn bendi til þess að um eitt-
hvert fræðirit sé að ræða er bókin
engu síður gerð fyrir almenning. Mál
og menning gefur bókina út, og hef-
ur þar verið vel að verki staðið, bókin
er í handhægu broti með gormakili,
þannig að auðvelt er að fletta henni
og hafa hana opna í hanskahólfínu
eða á mælaborðinu, á leið fólks um
íslenskar byggðir. Hún er gefin út á
íslensku, þýsku og ensku, og eru öll
tungumálin í sömu bókinni. I bókinni
eru taldar upp 150 byggingar, vítt og
breitt um landið, og fylgja fallegar
litmyndir hverri byggingu ásamt
grunnteikningu. Farið er yfir bygg-
ingarsögu okkar íslendinga frá
fyrstu torfbæjum til dagsins í dag.
Þar er að finna mikinn fróðleik um
upphaf og sögu margra af okkar
þekktustu byggingum. Það má segja
að glöggt sé gestsaugað, því það
þurfti erlenda konu til að sjá þann
fjársjóð sem við Islendingar eigum í
húsagerðarlist. Ég er ekki arkitekt
og hef ekki hugleitt hús út frá menn-
ingarlegu sjónarmiði, en eftir að
hafa haft þessa bók undir höndum sé
ég hvað þetta er í raun og veru stór
partur af okkur sjálfum, við eyðum
stærstum hluta lífs okkar í húsum,
annað hvort heima eða í vinnunni.
Fyrir nokkrum árum kom í heim-
sókn til mín skoskur arkitekt, sem
var alveg dolfallinn yfir því hversu
frjálsar hendur arkitektar á Islandi
hafa við hönnun húsa. Hann sagði að
í Englandi yrðu heilu húsaraðirnar
eða jafnvel heilu hverfin að vera eins.
Honum fannst stórkostlegt að upp-
lifa götumyndir okkar hér. Áhugi
Birgit undirstrikar þessi orð skoska
arkitektsins. Og þarna er einn angi
ferðamennskunnar, að fólk beinlínis
komi til að skoða hús. Við vitum öll
að margir safna myndum af gömlum
húsum, t.d. kirkjum. Enda hefur höf-
undurinn orðið var við mikinn áhuga
á bókinni í Þýskalandi, en hún er
einnig gefin út þar í landi. Og þess
vegna er alveg eins víst að fólk vilji
leggja leið sína hingað til að skoða
okkar fjölbreyttu hús.
Birgit Abrecht er mikill Islands-
vinur, hún gifti sig hér á landi og þau
hjónin fóru um Homstrandir í
brúðkaupsferðalagið. Hún hélt fyrir-
lestur um efni bókarinnar í Edin-
borgarhúsinu á ísafirði í sumar, á ís-
lensku, þótt hún tali ekki málið. Hún
hafði lagt á sig að læra að bera fram
hvert einasta orð og áherslur. Þvílík
er virðing hennar fyrir og ást á Is-
landi og íslendingum. Eg vil ein-
dregið benda fólki á að kynna sér
þessa bók. Hún er skemmtileg gjöf,
jafnvel til erlendra vina, því hún er
jú á þremur tungumálum. Og ég
vona að þótt höfundurinn sé af er-
lendu bergi brotinn hljóti þessi bók
tilnefningu til íslensku bókmennta-
verðlaunanna, því að það á hún skil-
ið.
ÁSTHILDUR CESIL
ÞÓRÐARDÓTTIR,
Seljalandsvegi 100, Isafirði.
Þakkir til unglinga-
félagsins Píló
Frá Helgu Björk M. Grétudóttur:
Laugardaginn 1. júlí birtist grein í
blaðinu eftir stjórn unglingafélags-
ins Píló. Þar kemur fram að starf-
semi félagsins hafi verið hætt.
Ástæðan er sögð sú að yfirmenn
kaþólsku kirkjunnar hafi ekki get-
að séð þeim fyrir hentugu húsnæði,
sem samræmdist starfsemi félags-
ins, og þeim gert að hverfa frá. Það
er leitt til þess að vita, að yfirmenn
kaþólsku kirkjunnar skuli ekki sjá
sér fært að hlúa að unglingastarfi
innan kirkjunnar. Það er okkur
foreldrum ómetanlegt að vita af
börnum okkar í góðum höndum,
þegar fíkniefni og margskonar óár-
an steðjar að þeim, úr öllum áttum.
Árið 1994 fengu stúlkur á íslandi
loks að þjóna til altaris, til jafns á
við stráka (þó ekki í hámessum og
við stórhátíðir), eins og tíðkast í
flestum löndum Evrópu og Amer-
íku í dag. Það vakti undrun mína að
heyra, að þjónusta stúlkna skyldi
hafa verið lögð niður og þar með
gengið þvert á óskir þeirra. Mér er
fullkunnugt um að þær lögðu mikla
alúð og einlægni í þjónustuna. Er
þetta ekki fullmikil afturhalds-
semi? Ég hef ekki orðið vör við
það, að Guð færi í kyngreinarálit.
Ég vil þakka stjórn Píló fyrir
framúrskarandi starf, sem ein-
kenndist af dugnaði, einlægni og
drengskap í hvívetna. Einnig vil ég
koma á framfæri þakklæti til séra
Jakops Rolands fyrir framlag hans
í þágu Píló sem einkenndist af
ósérhlífni og manngæsku.
Ég skora á yfirmenn kaþólsku
kirkjunnar að endurskoða ákvörð-
un sína.
HELGA BJÖRK M.
GRÉTUDÓTTIR,
Sólvallagötu 50, Reykjavík
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem athenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.