Skírnir - 01.01.1845, Síða 54

56
stofunni neSrij voru í nefnd |>eirri enir helstu em-
baettismenn úr borginni; voru [>eir 20 sainan; úsk-
u8u þeir aö drotuíngiii vildi únýta málið og láta
{>á Konál lansan, en þeir ráögjafar réðu lienni
frá því, svo þess var enginn kostnr. {>vfnæst lét
Konáll gkírskota málinu til inálstofunnar efri, sem
er en æðsti dómstóll i rikinu. Lét þá stjórnin
ekki alla málstofumeiin dæma í málinu, lieldiir
að eins 5 löglærða menn, og kom þeim að lokuin
samau um ab dóraurin skjldi ónýtast; voru 2 af
þeitn móti þ\/, en 3 með. [>á er fregnin kora til
Irlands, að Konáll væri lans mála þessara, urðu
flestir þar mjög glaðir; var hann d. Cta september-
mánaðar leiddur úr varðhaldshúsinu; fylgdi hön-
um þaðan og heim til lianns en mesti mannfjöldi
og ók haun þángað sem i sigurhrósi. Onýting
dómsins ávann Uretum liylli manna á Irlandi, en
þeir torímenn undu henni illa; fundu þeir það
lielst til að of fáir hefðu verið þar dómendur.
Málalok þessi áunnu Irum marga áhángendur bæbi
á Englandi og v/ða annarstaðar. [>eir Konáll tóku
nú að halda samkomur einsog fyrri, og var hann
þar tíðt mjög orðhvass um málaferlin og stjórn-
ina, sagði hann t. a. m., að þótt stjórnin hefði
byggt dóminn á flugufregnum dagblaðanna, hefði
henni þókt hann nógu gófcur og mátuligur fyrir
Ira; og aÖ Ilróbjartur ætti skilið að Bretar og
lrar rækju hann frá völduin, og létu hönum eigi
lcngur haldast uppi ójöfnuður hauns og rángindi.
Konáll létst fyrst vilja sækja málssóknarmanninn
og fleiri að lögum fyrir rángindi þeirra, en seinna
sleppti liann fyrirætlun þeirri. [>að helsta er gérðist