Skírnir - 01.01.1845, Qupperneq 72

74
væri álit þeirra á andligum efnum. Stjórnin liefbi
leitab atkvæfca þeirra viðvikjandi uppfræðingunni,
og þeir hefðu þá sagt það er þeim vyrðtist réttast
vera og ekki dregið fjöður yíir kosti ne lesti; en
þetta væri þeim þannig launað ab þeir nú væru
ákjærðir f>rir frekju og framhleypni. Margt fleira
sagði hanu þeim til málbóta og til ab styðja kröfur
þeirra, og var megnið af því svipað því, er fyrr
var um gétið. Fáeinir af fulltrúum gérðust til
að styðja mál hanns, einkum i þeim greinum er
áhrærfeu trúarbragðafrelsi, og töluðu þar máli
prótestanta; sögðu þeir að stjórnin breytti heimsk-
uliga þar er hún bannaði prótestöntum að byggja
sér kyrkjur (sjá Skírnir 1844 bls. 43) og stofna
skóla, nema þeir bæðu hana um leyfí, er hún
stundum væri mjög treg á að veita; og þó mætti
hún vita það, er öllum væri kunnugt, að enir
voldugustu stjórnendur í heimi ekki hefðu fengið
haldið völdum, sökum þess þeir hefðu viljað svipta
þegua sína trúarbragðafrelsinu, því það væri sterk-
ara enn veldi konúnganna; ætti þvi stjórnin nú
afe láta annara viti sér að varnafei verða. Með
því bæði stjórninni og öðrum voru farnar að leið-
ast þrætur þessar, hefur hún í ár borið u'ndir
fulltrúana frumvarp til nýrra laga áhrærandi upp-
fræðinguna, og voru 9 menn i nefnd kjörnir til
að ransaka það; var Odillon Barrot þar forseti, og
Thiers var einu af nefndarraönnunum. Eð mikil-
vægasta og helsta af áliti nefndar þessarar um
málife var atkvæði Thiers, og þykir oss verðt að
géta hér þess helstu atrifea. I frumvarpinu var
gért ráð fyrir að rífka skyldi uppfræðíngarfrelsife