Skírnir - 01.01.1845, Page 102

104
enginn skjldi [>ar lengur fyrir hcnnar hönil hafa
ríkisstjórn á hendi, ásetti frú Kristín ser að halda
úr Frakklandi og fara til dóttur sinnar á Spáni,
|m' þar mátti hún, eptir þvi sem nú á stóð, búast
vi5 góðum viðtökum; og bar raargt til þess, eu
[ió einkum það: að dóttir hennar þráði liana og
þær mæfcgur var farið að lánga til «ð sjá livör
afcra: að Narvaes, er rfcði mestu Iijá drotningu,
var mikill vinur Kristiuar, og að fiestir þeir menn
iiú voru komnir frá völdum, er henni höfðu verifc
óvinveittir. Ilafði drotníng og Narvaes ritað henni
mörg bref og beðið liana að koma, og lika hafði
stjórnin skipað að greiða skyldi Kristinu fram-
færisffc (pension) þafc er hún áður ffckk, en sera
Esparteró hafði svipt hana, til þess að bæta fjár-
hag ríkisins. þrátt fyrir þetta dróst þó för hennar
úr landi þartil i febrúarímánuði; kom hún þá til
Spánar, þegar óeyrðirnar stóðu sem hærst; var
henni þar hvervetna vel fagnað, og þá er húii
kom til Maðridborgar á fund dóttur sinnar og
vina, var henni tekið mefc enum inestu kostum og
kynjum. Voru þær mæðgur nú optast nær sam-
an og tóku afc ferfcast um víða í landinu j letu þær
þá lángtum optar, enn áður haffci verið vandi til,
syngja rnessur og lialda hænagjörfcir, og var siikt
mjög að skapi kennimannanna. Höffcu þeir laung-
um haldið með Kristinu sökum þess að stjórn
hennar fyrrum hafði verið mjög að skapi þeirra.
Let hún nú ekki lengi biða að umbuna þeim þetta :
settti hún þá til embætta, er áður höffcu mist þau
eða farið úr iandi, og veitti þeim einkaleyfi þeirra,
tekjur og annað, er Esparteró liafði svipt þá, og