Skírnir - 01.01.1893, Qupperneq 39

Mannalát.
39
Vigfússonar og Guðrúnar Kolbeinsdðttur, prests í Miðdal Þorsteinssonar.
Hann hafði mikla og fjölbreytta hæflleika. Meðal annars var bann ágæt-
ur 8öngmaður og söngfrðður. Hann hjálpaði og fjölda af konum á barns-
sæng. Hann var skáldmæltur og orti einkum i elli sinni, eptir að hann
var blindur orðinn; hefir nokkuð af þvi verið prentað; er það flest and-
legs efnis og vel ort.
Af merkiskonum íslenskum, er dóu þetta ár, skal þessara getið:
Guðrún Gísladóttir Briem kona Eiríks Briems prestaskólakennara
andaðist í Reykjavík 2. mars (f. á Höfða á 'Vollum 28. jan. 1848). Hún
var dóttir Gísla læknis Hjálmarssonar og Guðlaugar Guttormsdóttur, pró-
fasts Pálssonar. Hún gaf út rit Sigurðar heitins málara „Um íslenskan
faldbúning“; studdi hún með því að útbreiðslu hins endurbætta kvennbún-
aðar hér á landi, enda unni hún mjög öllu íslensku, því hún var kona
þjóðrækin og vel menntuð og hafði til að bera mikla mannkosti og
atgervi.
Stefanía Sigríður Stefánsdóttir kona Arnórs prests Árnasonar á
Felli í Kollafirði andaðist 7. júni (f. i Hvammkoti í Seltjarnarneshrepp 16.
des. 1857). Hún var dóttir Stefáns Ólafssonar bónda í Hvammkoti og
Guðríðar Jónsdóttur frá Tumakoti í Vogurn. „Hún var mjög vel að sér
bæði til munns og handa, frábærlega hög á hannyrðir og veitti mörgum
ungum stúlkum tilsögn í þeim á vetrum".
Ingibjörg Elísdbet Gunnlaugsdóttir, ekkja Þorsteins kanselíráðs Jóns-
sonar andaðist að Kiðjabergi í Grímsnfesi 2. júlí, dóttir Gunnlaugs dóm-
kirkjuprests Oddssonar og Þórunnar Björnsdóttur frá Bólstaðarhlið. „Hún
var að almannarómi mesta ágætiskona11.
Frá fsleudingum í Vesturheimi. Fólksflutningur héðan af landi
vestur um haf varð með meira móti þetta ár; var svo talið, að alls hefðu
farið vestur á 8. hundrað manna. Auk AUanlínunnar og Dominionlínunnar,
sem áður hafa staðið fyrir fólksflutningum héðan og vestur um haf, hafði
nú Beaverlínan í Liverpool umboðsmenn hér á landi og flutti menn vest-
ur, var og fargjald mun lægra en áður heflr verið. Auk hinna hérlendu
umboðsmanna eða vesturfaraagenta höfðu hér og vetursetu 2 íslendiugar
frá Vesturheimi, Sigurður Kristófersson og Baldvin L. Baldvinsson. Þeir
fóru víða um land og héldu tölur fyrir mönnum, létu vel af landskostum
í nýlendum íslendinga og af högum manna þar og hvöttu til vesturfara,
og var máli þeirra víða aljvel tekið. í Reykjavik ætluðu þeir að halda