Skírnir - 01.01.1893, Side 49

Frakkland.
49
ar en Louis Pasteur. Sami dómur var kveðinn upp yfir syni hans, Charles
LesBeps. Tveir af forstöðumönnum félagsins voru dæmdir í tveggja ftra
varðhald og sömu sekt og þeir feðgar, en einum þeirra, verkfræðingnum
Bifíel, sem frægur er orðinn af turni þeim, sem hann reisti á seinustu
allsherjarsýningu í Parísarborg, var dæmt tveggja ára varðhald og 20,000
franka sekt. Seinna var dðmi þessum breytt að nokkru. Lesseps eldri
var dæmdur sýkn saka eða skilinn frá fangelsisvist að minnsta kosti.
Charles sonur hans var að eins dæmdur í eins árs varðhald. Baihaut,
sem áður er getið um, var dæmdur i fimm ára varðhald og 750,000 franka
sekt. l>egar málið kom fyrir hæstarétt Frakka, kom upp úr kafinu, að
það hafði verið höfðað of seint og féllu því niður allar refsingar, að því
er snerti forstöðumenn félagsins.
Þessi urðu úrslit Panama-málsins, og voru að eins dæradir örfáir menn
af öllum þeim sæg, sem bendlaður varð við málið, yfir hundrað manns.
Meðal þoirra má nofna Andrieux, sem áður hafði verið löggæzlustjóri í
Parísarborg. Honum var jafnvel kennt um að hafa komið málinu af stað,
því hann var riðinn við blaðið „Libre Parole“, þar sem fyrst var getið
um raútuhneixlið. Eins fiæktist Clomencoau inn í málið. Hann er einhver
hinn helzti stjórnmálamaðnr Frakka, og mun vera mörgum kunnur af
hinum fyrri árgöngum Skírnis. Sama máli er að gegna um Floquet og
Rouvier. Þeir hafa báðir verið æðstu ráðgjafar á Frakklandi, og Rouvier
sex sinnum ráðgjaft að auk. Þeim var báðum gefið að sök, að þeir hefðu
þegið Panama-fé til að hrjóta Boulanger á bak aptur; kannaðist Rouvier
við það, en bætti því við, að hver einasti stjórnmálamaður mundi hafa
farið eins að í hans sporum.
Sumir af sökudólgunum komust undan, svo sem Arton nokkur og
Cornelius Hertz. Enginn veit, hvað orðið hefur af Arton, en Hertz hefur
legið veikur í Bournemouth á Englandi frá því í byrjun málsins. Hertz
er Þjóðverji, en hefur verið lengi í Yesturheimi og á Frakklandi. Talið
er, að hann hafi verið einhver hinn mesti fjárglæframaður í öllu Panama-
málinu. Hertz hefði efiaust fengið harðan dóm hefði hann náðzt, og fær
hann ef til vill enn þá, en hann er hvergi hræddur og hótar frönsku
stjórninni að stofna til nýrra vandræða, ef hún láti sig ekki í friði, því
nóg eigi hann i vitum sínum af skírteinum um óráðvendni helztu manna
á Frakklandi, sem ekki sé lýðum ljóst enn þá.
Enginn efi er á því, að ýmsum óknyttum hefur verið stungið undir
stól í Panama-málinu og er mjög tvísýnt, hvort þjóðveldið hefur hagnað
4
Skirnir 1893.