Skírnir - 01.01.1893, Síða 61

Dýzkaland.
61
]>ar fram á, að lagður væri skattur á tóbak og tóbaksgerð alla. Auka
skyldi.skatt á vínum og ölföngum öllum og leggja skatt á alla skemmti-
staði, veitingahús og leikhús. Enn skyldi leiða í lög verzlunarskatt, ef
svo má að orði kveða; skyldi svara fé af allri verzlan, sem færi fram á
verzlunarsamkundum um alt landið og hækka mótunargjald á öllum veð-
bréfum og verzlunarskírteinum, víxlum og saraningum. Skattur þessi
mæltist mjög illa fyrir og var einu sinni i orði, að Miquel mundi hverfa
frá honum. Engin málalok urðu á skattmálum þessum fyrir nýár og
verða úrslitin að bíða næsta Skírnis.
Annað mál kom fyrir á þingi Djóðverja, sera olli allmiklum deilum,
en það var tollsamningur við Rússlaad. Stjórnin hélt málinu fram í upp-
hafi, ef til vill til þess að koma sér í mjúkinn við Rússa og reyna til að
ginna þá frá öllum samtökum við Frakka, en stórbændur þýzkir og jarð-
eigendur risu upp öndverðir á móti samningnum, því þeir vissu, að ef
Rússar fengju nokkra ívilnun um toll á korni og öðrum jarðargróða, mundu
vörur þeirra sjálfra falla í verði. Stjórnin fékk máli sínu ekki framgengt
og var lagður hár tollur á allar rússneskar vörur, sem fluttar voru til
Þýzkalands. Rússar vildu hefna sín, eins og von var, og tolluðu vörur
JÞjóðverja, sem flúttar vóru tilvRússlands; stóð svo um hríð og töpuðu
báðar þjóðirnar stórfé á þessum tolldeilum; varð nú ósamþykki mikið milli
Rússa og Djóðverja og kom það opt og tíðum fram bæði í rússneskum og
þýzkum blöðum. Svo kom að lokum, að hvorug þjóðin þóttist geta risið
undir þessari tollabyrði og tóku stjórnir þeirra því að semja um tolla-
málið að nýju. Samningum þessum er ekki lokið enn og er ekki auðið
að vita, hver úrslit verða.
Tollamálið við Rússa dró þann dilk á eptir sér, að jarðeigandaflokk-
urinn, sem er mjög rnikill og harðsnúinn á Dýzkalandi, gekk úr liði við
stjórnina á þinginu, en hafði áður fylgt henni um mörg ár, alla þá tíð er
Bismarek var kanslari. Jarðeigendur hafa nokkuð til síns máls, eins og
þegar er tekið"fram, en á hinn bóginn virðast’þeir líta nokkuð einrænis-
loga á hag bænda og jarðyrkenda, því auðvitað er, að iðnaðarmenn og
borgarbúar, yfir höfuð að tala, hafa mikinn hagnað af því, að Rússum sé
sýnd ívilnun, að því er tolla snertir, því þá verða vörur þær, sem þeir
flytja til Dýzkalands, ódýrari, en þær eru einkum kornmatur.
Hér verður að nefna mann þann, sem Ahlwardt heitir. Hann er
þýzkur þingmaður og telst til flokks þess, sem hatar Gyðinga og gerir
þeim alt til meins (Antisemítar). Ahlwardt þessi hefir vnkið hinar mestu