Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1905, Side 50

Skírnir - 01.01.1905, Side 50
50 Líkbrensla. i jörðu eða brennur, heldur leysist hann aðeins í sundur í ,þau efni, sem hann er samsettur af, en þau mynda aftur ný efnasambönd, bæði loftkend, föst og fijótandi, sem dreifast um loft og láð og lög og stuðla að bvggingu nýrra líkama í náttúrunni. Þessi efnasambönd eru aðallega vatu, kolsýra og aska, þ. e. ýms málmkend efni, sem ekki geta brunnið eða rotnað frekar. Urslitin verða þannig hin sömu að lokum, hvort sem líkaminn rotnar eða brennur. Munurinn á því, hvernig þessum úrslitum er náð, er þó ýkja mikill. Við brensluna verður sem sé þessi efna- sundrung og myndun hinna nýju efnasambanda á svip- stundu, þar sem þessu hins vegar fer mjög hægt fram við rotnunina, og ótal millibils efnasambönd og eitruð rotnunar- efni myndast áður en alt er til lykta leitt og hinar jarð- nesku leifar hafa orðið að kolsýru, vatni og ösku. Eins og kunnugt er, hafa fundist í jörðu leifar dýra og manna, sem hafa lifað fyrir mörgum þúsundum ára. Svo hægfara getur rotnunin verið. Það sem veldur rotnuninni, eru bakteríur, bæði þær sem eru í líkamanum þegar hann deyr, og enn freinur þær sem eru í moldinni og leggjast á náinn. Ef líkaminn væri soðinn niður Jíkt og kjöt í járnílátum, sem ekkert loft kemst að, gæti hann geymst til eilít'ðar, einungis vegna þess, að bakteríurnar eyði- leggjast við hitann. Þær eru potturinn og pannan í allri rotn'un. Sérliver rotnandi líkami eykur vöxt þeirra og- viðgang í veröldinni og stuðlar að úrbreiðslu þeirra; en eins og flestum er kunnugt, eiga þær upptökin að ótal sjúkdómum og meinsemdum manna og dýra. Þær vinna þannig svo mikið tjón, að engin tvímæli ættu á því að vera, að vér erum skyldir að skoða þær réttdræpar hvar sem vér getum hönd á þeim fest. Með líkbrenslu getum vér gjöreytt heilum hersveitum af bakteríum, sein annars valda sorg og sársauka fjölda manna. Þegar maður deyr af næmum sjúkdómi (þ. e. bakteriu- sjúkdómi), er alt sótthreinsað, sem nærri honum hefir komið at' klæðum eða húsgögnum og herbergið þar sem hann lá, en líkið sjálft, sem morar af lit'andi bakteríumr

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.