Skírnir - 01.01.1905, Qupperneq 54

54
Líkbrensla.
nm inn í logann í eldstónni og brennur þar til fulls, svo
brenslunni fylgir enginn reykur né bræla.
A undan líkbrenslunni fer fram syipuð viðhöfn og við
jarðarfarir, í hinum litla snotra forsal fyrir framan ofninn,
sem byrgt er fyrir með svörtu tjaldi, sem dregið er fyrir
meðan á því stendur. Annaðhvort prestur eða leikmaður
heldur líkræðuna; prestur kastar síðan rekum á, og að því
búnu er kistan látin hverfa bak við dökka tjaldið og bið-
ur þar brenslunnar, sem fer fram í viðurvist nánustu ætt-
ingja, eða þeirra sem óska að vera viðstaddir, seinna um
daginn.
Öskunni er siðan safnað í lítið ker, sem ýmist er úr
járni, leir eða tré, og ber nafn hins látna. Þessi ker
eru geymd á hyllum í líkbrensluhúsinu. Þar má sjá nafn
hins merka landa vors Edvald Johnsens læknis. Hann
var meðal hinna fyrstu, er riðu á vaðið og létu brenna
lík sitt.
Þessi hkbrenslustaður er alt cf lítill og er því í ráði
að byggja annan veglegri og stærri. Bæjarstjórnin hér,
eins og í öllum stærri bæjum, er málinu mjög hlynt, því
þær hafa sannfærst meir og meir um þá meinbugi, sem
fylgja kirkjugörðunum, se n bæirnir vaxa lengra og lengra
út fyrir. Það yrði auk þess enginn smáræðis sparnaður
á dýrmætum bvggingarlóðum, ef líkbrensla yrði almenn
og kirkjugarðarnir yrðu lagðir niður.
Nú sem stendur kostar líkbrensla í Kaupmannahöfn
nálægt 100 krónur að öllu samtöldu, sem þar að lýtur, og
er það svipuð t'jái’hæð og vanaleg greftrun nemur, en ef
fieiri og fieiri létu brenna sig, mundi þó kostnaðurinn
fijótt lækka.
Eg vil að endingu biðja alla íslendinga að íhuga þetta
mál. Eg veit, að þeir eru margir heiina, sem heldur
mundu óska að láta brenna sig et' þess væri kostur, heldur
en að leggjast niður í hina dimmu gröf ef'tir dauðann.
Það yrði hinni íslenzku þjóð til stórsóma, ef hún gengi
á undan ýmsum öðrum mentuðum þjóðum, slepti gömlutn
kreddum og hleypidómum og tæki upp hinn hreinlega